Καίτη Λιαλιαμπίδου: “Θέλω η ζωγραφική μου να μιλάει αντί για μένα στον κάθε ένα άνθρωπο ξεχωριστά”

Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο;

Έχετε δίκιο, η ζωγραφική είναι όλα αυτά μαζί, αλλά κυρίως σαν τμήμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, είναι η εξύψωση του ανθρώπου και η ένωση με την ανώτερη, θεϊκή διάσταση της δημιουργίας. Αυτή διαφέρει από την ικανότητα για δημιουργία που έχουν και τα άλλα πλασμάτα της γης, μέσα στα στενά πλαίσια της ανάγκης για επιβίωση, (δημιουργία καταφυγίων, αναπαραγωγή)που είναι βασισμένη στα κατώτερα ένστικτα και είναι επαναλαμβανόμενη με τον ίδιο τρόπο για εκατοντάδες χρόνια, από τη στιγμή που εμφανίστηκαν στη γη.
Ο άνθρωπος με την επινοητικότητα, την εφευρετικότητα και τη φαντασία του, έπλασε και άλλους νέους κόσμους, που δεν είχε καν φανταστεί ο προϊστορικός πρόγονός του. Δημιουργεί για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, τα πιστεύω και τα θέλω του, τα οράματά του, και μπορεί να τα ενσαρκώσει στις δύο ή στις τρεις διαστάσεις, φτιάχνοντας διαφορετικές ή ίδιες πραγματικότητες με σκοπό να τις αναδείξει ή να τις καταδείξει. Γιατί η τέχνη είναι σίγουρα έκφραση, ο καλλιτέχνης δημιουργεί, για να εκφράσει τον εαυτό του και να επικοινωνήσει με τους γύρω του, ή κάποιες φορές με τις επόμενες γενιές, γιατί μπορεί με τις ευαίσθητες κεραίες του να έχει ανιχνεύσει μηνύματα που δεν μπορούν να διακρίνουν οι σύγχρονοί του ή αξίες και έννοιες που δεν μπορούν οι σύγχρονοί του να κατανοήσουν. Έχουμε πάμπολλα παραδείγματα καλλιτεχνών που δεν εκτιμήθηκαν τα έργα τους στην εποχή τους, παρά μόνο πολλά χρόνια μετά.
Η Ζωγραφική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, που μας ενώνει. Δεν χρειάζομαι να ξέρω Ρωσικά, Ρουμανικά, Ινδονησιακά ή αρχαία Χαβανέζικα(αν αυτά υπάρχουν) για να αναγνώσω τι υπήρχε στην ψυχή του καλλιτέχνη που δημιούργησε ένα έργο τέχνης και είχε αυτή την καταγωγή. Είναι όλα εκεί δηλωμένα ξεκάθαρα και πρέπει να έχεις μυηθεί στην τέχνη, δλδ να ανοίξεις τα μάτια της ψυχής σου, για να μπορείς να διαβάσεις τις εικόνες. Χρειάζεται να είσαι μορφωμένος συναισθηματικά, να έχεις καλλιεργημένη ψυχή και όχι ακαδημαϊκή τυπική μόρφωση με πολλούς τίτλους και πτυχία κορνιζαρισμένα στους τοίχους. Η τέχνη λοιπόν είναι μια παγκόσμια γλώσσα που μας ενώνει.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός;

Νομίζω πως ανήκω στον εννοιολογικό ρεαλισμό. Η ζωγραφική μου είναι ανθρωποκεντρική και κυρίως η γυναίκα, είναι που με εμπνέει καθώς και τα ζώα. Μου αρέσει η ομορφιά που υπάρχει γύρω μας σε όλα τα πλάσματα της φύσης, μου αρέσει να δείχνω τις ομοιότητες που έχουμε, αλλά και τις διαφορές που πρέπει να μας διακρίνουν, για να μην είμαστε εμείς που δημιουργούμε την ζούγκλα. Η τέχνη έχει να επιτελέσει μια κοινωνική λειτουργία.
Θέλω η ζωγραφική μου να μιλάει αντί για μένα στον κάθε ένα άνθρωπο ξεχωριστά. Γιατί αν και όλοι μας είμαστε ίσοι και όμοιοι, καθένας μας είναι ξεχωριστός, και κάποιες φορές ο θεατής βλέπει χαρακτηριστικά στο έργο σου, που μπορεί και ο ίδιος εσύ, ο καλλιτέχνης να μην έχεις αντιληφθεί, και όντως να υπάρχουν εκεί και να φαίνονται. Οι αλήθειες, όταν το έργο είναι ειλικρινές βρίσκονται πάντα εκεί, για τα μάτια που μπορούν να τις δουν. Για τις ψυχές που πέρασαν από παρόμοια κύματα, και είναι εδώ για να νιώσουν τι θέλει να πει με το έργο του ο καλλιτέχνης.

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα;

Θα ήθελα να έχω την δυνατότητα να παρακολουθήσω, να παρατηρήσω όλους τους καλλιτέχνες, την ώρα που ζωγραφίζουν, γιατί μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, να βλέπω ανθρώπους να ζωγραφίζουν, πόσο μάλλον σπουδαίους ζωγράφους της ιστορίας, της παλιότερης ή και σύγχρονους αριστοτέχνες.
Θα ήθελα να μιλήσω με τον Μιχαήλ Άγγελο και τον Λεονάρντο, τους πρώτους πανεπιστήμονες, που πάντα με γοήτευε ο πλούτος των τομέων που είχαν εντρυφήσει και τα ανήσυχα πνεύματα τους, σε σκοτεινές εποχές. Άλλωστε και εγώ διψάω για γνώσεις και για εικόνες. Με τον Χανς Χολμπάιν και τον Έγκρ οπωσδήποτε, που είχε την ικανότητα να βλέπει και να ζωγραφίζει με την ακριβή πιστότητα εκατομμυρίων πίξελ πολύ πριν την εποχή των smart lcd και led tvs. Να τους δω να ζωγραφίζουν το δέρμα και τα σατέν υφάσματα, αυτούς, και τον Βαν Ντάυκ. Να δω να ζωγραφίζει ο Νταβίντ και ο Μποτιτσέλι. Να ακούσω τον Μπέικον, τον Χαλεπά, τον Βαν Γκογκ, τον Μούνχ, να μιλάνε για τις πληγές που χαράχτηκαν στις ψυχές τους, να γνωρίσω από κοντά τον Καραβάτζιο, τον Ντε Κίρικο και τον Μπλέικ, να τους εκφράσω τον θαυμασμό για την ειλικρίνεια τους. Και πολλούς άλλους, θα ήθελα να παρατηρήσω από κοντά τη ζωή τους, για να μυηθώ στον κόσμο τους και να καταλάβω την ζωή και την κοσμοθεωρία τους, σαν τον Μαντζόνι, τον Ντυσάν, τον Γουόρχολ, κ.ά. Κάθε καλλιτέχνης πιστεύω είναι και φιλόσοφος, γιατί σκέφτεται πολύ.

Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής;

Θα μπορούσα, και έχω ασχοληθεί με την γλυπτική, την φωτογραφία, την χαρακτική, την σκηνογραφία, την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση, λιγότερο ή περισσότερο, με αρκετές από αυτές.

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;

Η σχέση του δημιουργού με το έργο του είναι σχέση αγάπης. Στο έργο ο καλλιτέχνης καταθέτει ένα κομμάτι από την ψυχή του. Οι σκέψεις, τα βιώματα, τα οράματα, οι κρίσεις του, τα συναισθήματα του για ότι μας περιβάλλει είναι εκεί, κατατεθειμένα μέσα στο έργο του. Φαίνεται από τον τρόπο που ακουμπά το πινέλο στον καμβά, είναι εκρηκτικός, ή απαλός, είναι λείος ή άγριος, είναι με έντονες τονικότητες ή πιο πεσμένος, είναι ο τρόπος που αντιδρά στην ζωή του, είναι μαλακός ή σκληρός, είναι παθιασμένος ή χλιαρός, είναι ουδέτερος, αναποφάσιστος ή παίρνει θέση; Πολλές φορές στην κοινωνική του ζωή μπορεί να μην δείχνει τόσο ειλικρινά τον εαυτό του, όσο στο έργο του. Και φυσικά μιλάω για καλλιτέχνες οι οποίοι είναι ειλικρινείς στο έργο τους, γιατί δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί, οι οποίοι δεν εκφράζονται μέσω του έργου τους, αλλά προσπαθούν να δημιουργήσουν, με βάση του τι θα ήταν αρεστό στην εποχή τους, να είναι σύμφωνα με την κοινή γραμμή και την τάση της μόδας… δεν είναι αυτοί για τους οποίους μιλάω εδώ, αυτοί ανήκουν σε μια άλλη κατηγορία, που για μένα τους ταιριάζει ένα κείμενο που διάβασα, και ίσως να έχετε διαβάσει και εσείς: «αλαμπουρνέζικα, η γλώσσα των κουλτουριάρηδων».
Η σχέση του δημιουργού με το έργο του είναι μια σχέση που μοιάζει με τη σχέση γονέα-παιδιού. Το φέρνεις στη ζωή, από τη μη ύπαρξη, του δίνεις όλα τα εφόδια που μπορείς να του δώσεις, και μετά μπορεί να σταθεί μόνο του, και εύχεσαι να είναι καλή η τύχη του, και να αγαπηθεί και να προοδεύσει. Πως λοιπόν μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι ο καλλιτέχνης δεν πονάει για το έργο του;

Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά;

Αν επέλεγα μια εποχή να ζήσω, εκτός από αυτήν την οποία ζω, (γιατί αυτή είναι σίγουρο ότι την έχω ήδη επιλέξει), θα ήταν μια εποχή στο μέλλον. Θα ήθελα να γνωρίσω τα νέα επιτεύγματα της ανθρώπινης επινόησης, θα ήθελα να δω ποιοι επιστήμονες θα είχαν εκπληρώσει τα οράματα ποιών καλλιτεχνών της επιστημονικής φαντασίας του σήμερα. Όταν κάποτε οι άνθρωποι φαντασιώνονταν πως θα πετάξουν, ήταν στα πλαίσια της μυθοπλασίας, στην καθημερινή πραγματικότητα ανήκουστο, μόνο για αλαφροΐσκιωτους, πως θα ήταν δυνατόν να μπορούσε κάποτε να πραγματοποιηθεί; Όταν ο αέρας και η θάλασσα μπορούν να υποστηρίζουν σήμερα φορτία εκατοντάδων τόνων, όταν είναι απολύτως φυσικό σήμερα να γνωρίζεις ότι πολλοί κάπτεν Νέμο οργώνουν τους βυθούς, θέλω να δω ποια φαντασία θα εξελιχθεί σε πραγματικότητα αύριο, και ποιες λαχτάρες ανθρώπινες θα έρθει να καλύψει.. Θα είναι ανώτερες ιδέες, για μια ζωή όπου θα έχει εξαλειφθεί η φτώχεια, όπου θα υπάρχουν τρόφιμα σε αφθονία για όλους τους κατοίκους του πλανήτη, όπου θα έχουν εκλείψει οι αρρώστιες και οι τραυματισμοί, όπου αρμονικά θα μπορούμε να ζήσουμε όλοι, χωρίς πολέμους σαν σε παράδεισο; Θα έχουμε καταφέρει να ελέγξουμε τα κατώτερα πάθη μας, αυτά που μας κυριεύουν κάποιες φορές και μας καθιστούν τα αγριότερα ζώα του πλανήτη; Ή αυτά τα ζωώδη ένστικτα μας, θα έχουν κυριαρχήσει και αυτά θα είναι που θα μας οδηγήσουν στην καταστροφή αυτού του όμορφου γαλαζοπράσινου πλανήτη και μαζί με αυτό του γένους που πλάστηκε για να κοιτάει ψηλά, «κατά το άνω θρώσκω»; Αν λοιπόν ζούσα σε μια άλλη εποχή, αυτή θα ήθελα να είναι, η εποχή όπου τα πράγματα θα είχαν φτάσει στο χείλος του γκρεμού, και να γνώριζα πραγματικούς ήρωες, (κάτι που βλέπουμε πολύ σπάνια στην εποχή μας), που θα πάλευαν για ιδανικά, και όχι για να γίνουν διάσημοι, ή να κερδίσουν ψήφους, να γνωρίσω ανθρώπους αγνούς, που θα ήθελαν απλά το καλό αυτού του τόπου του όμορφου, που μας δόθηκε και εμείς τον κάνουμε δυσάρεστο..Τότε θα εκφραζόμουν καλλιτεχνικά με τρόπο απλό, όσο γίνεται πιο κατανοητό, ώστε να μπορέσω να συνετίσω, και να βοηθήσω τους μελλοντικούς ήρωες να αποτρέψουν το κακό.. Ή στο καλό σενάριο, όταν όλα θα ήταν όμορφα, ήρεμα, γαλήνια και ισορροπημένα, θα αποτύπωνα την ομορφιά που επικρατεί και θα γαλήνευα και εγώ την ψυχή μου!!

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Τα μελλοντικά μου σχέδια, εξαρτώνται από το πώς θα είναι το μέλλον. Μπορώ να παίρνω διάφορες εκδοχές και να αποφασίζω τι θα κάνω σε κάθε περίπτωση, ή απλά να αυτοσχεδιάζω την κάθε στιγμή, όταν αυτή προκύπτει. Αυτό είναι το ωραίο ταξίδι της ζωής. Να ξυπνάς το πρωί και να σκέφτεσαι, πως θα είναι άραγε η μέρα μου; Πως θα εξελιχθεί; Και να μην είναι προδιαγεγραμμένη, αλλά να μπαίνεις στη θάλασσα, και εσύ, θα προσπαθήσεις μεν να κατευθυνθείς προς τα εκεί, αλλά μπορεί το ρεύμα και το κύμα να σε βγάλουν αλλού. Το μέλλον είναι αβέβαιο και το τέλος πάντα κοντά, όπως είπε και ο τραγουδοποιός. Αλλά αν το θυμόμαστε αυτό, θα μπορούμε να νιώθουμε την ευτυχία στις στιγμές που την ζούμε, αλλιώς δεν θα την ζήσουμε ποτέ. Εύχομαι για όλους μας ένα ωραίο μέλλον λοιπόν, και στον καθένα να είναι ικανός να το διακρίνει και να το εκτιμήσει.

Σύντομο Βιογραφικό

Είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., με βαθμό ( Άριστα ).
Διακρίθηκε με ετήσιες υποτροφίες του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Ελλάδας ( ΙΚΥ ) για την άριστη επίδοσή της στις σπουδές της.
Αποτελεί μέλος της επιτροπής Βορείου Ελλάδος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδος, μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης , του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος, και της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων.
Συμμετοχές
«Δοκίμασέ το!» της 1ηςBiennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσ/νίκης,
Φεστιβάλ Ανάκατα 4, 5, και 6 Θεσσαλονίκη, 2η διοργάνωση Contrast: Φεστιβάλ Φωτογραφίας, 3rdphotobasedmailart,
GrecePartout Hellenic Community Center, Montréal Kanada,
FabrianoInAcquarello 2016 , 2017, 2018, Διεθνής Έκθεση Υδατογραφίας Fabriano Italy,
1η, 2η, 3η ArtThessaloniki International Contemporary ArtFair.
Galleria Angelica, Rome Italy,
Centro cultural Eduardo Úrculo Madrid, Spain,
2η Biennale Watercolor, ‘Pearls of Peace, Season II’, Pakistan.
Armory Artweeks New York, Stricoff Gallery, New York, USA.

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας ,Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Νικήτη Χαλκιδικής, Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίον Πιερίας, Μουσείο Προσφύγων Θεσσαλονίκη, Πινακοθήκη Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκη, Αγγέλων Βήμα Αθήνα, Vlassisartgallery, Θεσσαλονίκη, Gallery Ρω Θεσσαλονίκη, Gallery Papatzikou, Βέροια, Gallery Govedarou Θεσσαλονίκη , Pur Pur Gallery Λαμία , Gallery Art Zone42 Αθήνα, GalleryLolaNikolaouΘεσσαλονίκη, CasaBianca Θεσσαλονίκη, Πολιτιστικό Κέντρο της Νάουσας Πάρου, Πάρος, Εστία Πύργου Καλλίστης , Σαντορίνη, Gallery Ειρμός, Μουσείο Τεχνών Κοζάνης, Μουσείο Εικαστικών τεχνών Ηρακλείου.