“Η εκμάθηση της μουσικής, μας χαλαρώνει, μας ξεκουράζει, μας συγκινεί… Η συμμετοχή σε μουσικές δραστηριότητες ενισχύει τις κοινωνικές δεξιότητες, όπως τη διαχείριση του θυμού και τη μείωση αντικοινωνικών συμπεριφορών.”
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Η πρώτη μου μουσική ανάμνηση είναι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Στο σπίτι μας πάντα ακούγανε οι γονείς μου ραδιόφωνο. Αν και οι ίδιοι δεν έπαιζαν κάποιο μουσικό όργανο, ήταν λάτρεις πολλών ειδών μουσικής. Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι με πολύ μουσική, χορούς και οικογενειακές παρέες.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε και με ποιο μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Από τους μεγαλύτερους σαξοφωνίστες για μένα στην κλασική μουσική ήταν ο Γάλλος Marcel Mule. Φυσικά υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες προσωπικότητες όπως ο Claude Delangle, Arno Bornkamp, John Sampen και βέβαια ο Θεόδωρος Κερκέζος, ο Στάθης Μαυρομμάτης, κ.ά. Αλλά και στην τζαζ έχουμε τον John Coltrane, Charlie Parker, Paul Desmond.
Θαυμάζω πολλούς πιανίστες όπως ο Wolfang Amadeus Mozart, Sergei Racmaninoff, Frederic Chopin και από τους σύγχρονους Sviatoslav Richter, την Martha Argerich σε ρεσιτάλ μαζί με τον Daniel Barenboim, τον Michel Petrucciani, τον Lang Lang καθώς και τον Δημήτρη Σγούρο, Δήμητρη Τουφεξή, Τίτο Γουβέλη, κ.ά
Από διευθυντές ορχήστρας με μαγεύει ο Leonard Bernstein, ο Herbert von Karajan, ο Daniel Barenboim, ο Ricardo Muti, ο Gustavo Dudamel, η Alondra de la Parra, ο Perry So, ο Δημήτρης Μητρόπουλος και τόσοι άλλοι. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω 1 ή 2 μουσικούς με τους οποίους θα ήθελα να βρεθώ επί σκηνής. Όλοι τους είναι τεράστιες προσωπικότητες και βέβαια πόσοι ακόμη που δεν ανέφερα.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ξεκίνησα σε πολύ μικρή ηλικία τη φοίτησή μου στο Ωδείο, στην ηλικία των 5 ετών παρακολούθησα μαθήματα Orf. Στη συνέχεια ήρθαν οι σπουδές στο πιάνο, στα ανώτερα θεωρητικά μαθήματα, στο σαξόφωνο και τα τελευταία χρόνια στην ενοργάνωση και διεύθυνση μπάντας. Από τα σχολικά ακόμα χρόνια συμμετείχα σε μαθητικές συναυλίες και σεμινάρια ως και σήμερα. Πάντα ενεργή και δραστήρια και στα καλλιτεχνικά δρώμενα του Ηρακλείου, του τόπου που αγαπώ, που μεγάλωσα και κατοικώ. Είμαι ενεργό μέλος της Φιλαρμονικής του Δήμου Ηρακλείου. Επίσης όλα τα χρόνια διδάσκω σε Ωδεία καθώς και στην Α’θμια και Β’θμια Εκπαίδευση. Επιρροές μπορώ να πω πως είχα μόνο θετικές. Τις αρνητικές δεν τις άφησα να με αγγίξουν, με ένα μαγικό ραβδάκι τις έδιωχνα. Οι δάσκαλοι μου αξιόλογοι όλοι, σ’ αυτό είμαι πολύ τυχερή. Μου μετέφεραν τις γνώσεις τους και την αγάπη τους για την μουσική με τον καλύτερο τρόπο κι αυτό προσπάθω να κάνω κι εγώ και στους δικούς μου μαθητές.
Ποια είναι η άποψή σας για τα μουσικά talent show; Τα talent shows τα παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Δίνουν την ευκαιρία σε νέους μουσικούς να προβάλλουν τη δουλειά τους και να εξελιχθούν μέσω της συνεχούς μάθησης και εξάσκησης.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Από μικρή θυμάμαι να παρακολουθώ την πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης. Να χαζεύω τους μουσικούς, το μαέστρο και την χρυσοποίκιλτη αίθουσα συναυλιών. Μόλις σας είπα το όνειρό μου!
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Είναι γνωστό ότι μουσική διδάσκονταν οι μαθητές στην αρχαία Αθήνα. Ένα από τα 4 βασικά τους μαθήματα. Η εκμάθηση της μουσικής μας χαλαρώνει, μας ξεκουράζει, μας συγκινεί. Η μουσική διαμορφώνει ήθος και χαρακτήρα. Η συμμετοχή σε μουσικές δραστηριότητες ενισχύει κοινωνικές δεξιότητες, όπως τη διαχείριση του θυμού και τη μείωση αντικοινωνικών συμπεριφορών. Τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική υπερέχουν σε σχέση με τους συνομήλικούς τους στην ικανότητα μνήμης και αυτοσυγκέντρωσης. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ή τα παιδιά μου να μην ασχολούνται με τη μουσική.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Και βέβαια υπάρχουν και μάλιστα πάρα πολλοί. Τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε πανελλήνιο ή ακόμα και παγκόσμιο. Οι Έλληνες αγαπούν πολύ τη μουσική και είμαστε ένας υπερήφανος λαός, που θέλει να διαπρέπει.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Τα βήματά μου είναι αργά και σταθερά. Αγαπώ πολύ τη μελέτη, γίνομαι καλύτερος άνθρωπος όταν διαβάζω μουσική. Έτσι, λοιπόν, θέλω να έχω χρόνο για την καλλιέργεια της ψυχής μου. Θα συνεχίσω τις μουσικές μου δραστηριότητες και φυσικά θα συνεχίσω να διδάσκω. Επιθυμία μου είναι οι μαθητές μου να γίνουν καλύτεροι από μένα.
Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνατε να σας δώσω μία συνέντευξη.
ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΝΑΚΑΡΑΚΗ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στο Ολυμπιακό Ωδείο Ηρακλείου στις τάξεις της Δόξας Λυδάκη και του Μάκη Μέρλου και απέκτησε πτυχίο Πιάνου και Αρμονίου αντίστοιχα. Τις μουσικές της σπουδές συμπληρώνουν πτυχία Ωδικής, Αρμονίας και Αντίστιξης και το 2000 απέκτησε πτυχίο Φούγκας με Άριστα Παμψηφεί με καθηγητή τον Θεόδωρο Αντωνίου στο Σύγχρονο Ωδείο Κρήτης. Είναι τελειόφοιτος Ενοργάνωσης & Διεύθυνσης Μπάντας στο Παγκρήτιο Ωδείο με καθηγητή τον Χαράλαμπο Παλιό και τελειόφοιτος σαξοφώνου στις Μουσικές Σχολές Χάρης Σαρρής στην τάξη της Εύας Λασηθιωτάκη.
Έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια πιάνου με τη Νέλλη Σεμιτέκολο, Γιάννη Βακαρέλη, σαξοφώνου με τον Γιάννη Μυράλη, Στέλλα Αραμπατζόγλου, σεμινάριο Ορχηστρικής Τέχνης και Διεύθυνση Ορχήστρας με τον Βύρωνα Φιδετζή, σεμινάριο Σημειογραφίας και Σύνθεσης με τον Θεόδωρο Αντωνίου, καθώς και Φωνητική αγωγή με τον Σπύρο Σακκά. Έχει λάβει μέρος σε πολλές συναυλίες υπό τη διεύθυνση της Αθανασίας Κυριακίδου, Βύρων Φιδετζή, κ.ά. Το 2010 ολοκλήρωσε το πρόγραμμα κατάρτισης στην ειδική αγωγή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Από το 1995 διδάσκει σε ωδεία του Ηρακλείου πιάνου, σαξόφωνο, αρμόνιο και ανώτερα θεωρητικά και από το 2001 στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ηρακλείου, στο Μουσικό Σχολείου Ηρακλείου και Ρεθύμνου.
