Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη
H κορυφαία κωμωδία του Άλαν Αίκμπορν «Κάθε πέρσι και του χρόνου» σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου και μετάφραση Αλέξανδρου Κοέν έχει ανέβει στη θεατρική σκηνή του θεάτρου Alhambra Art Theatre (Θέατρο Αλάμπρα). Πρόκειται για την πρώτη τραγικωμωδία του Αίκμπορν – είδος στο οποίο μεγαλούργησε.
Τρία ζευγάρια συναντιούνται παραμονές Χριστουγέννων για ένα πάρτι σε τρεις διαφορετικές χρονιές. Κάθε φορά, η δράση εξελίσσεται στην κουζίνα του εκάστοτε ζευγαριού όπου αποκαλύπτονται οι παθογένειες της κάθε οικογένειας.
Το πρώτο ζευγάρι, ο Σίντνεϋ και η Τζέην, παρουσιάζονται ως το αγαπημένο ζευγάρι. Φιλόδοξος εκείνος, ψυχαναγκαστική εκείνη. Αυτός επιδιώκει την επαγγελματική οικονομική ανάδειξή του κι αυτή επιβεβαιώνεται μέσω της αστραφτερής τελειότητας του νοικοκυριού της. Στο έργο, στον χώρο της κουζίνας, περισσότερο προβάλλεται η εμμονή της συζύγου προκαλώντας τραγελαφικές καταστάσεις.
Το δεύτερο ζευγάρι, Τζώφφρεϋ και Εύα παρουσιάζονται ως αρχιτέκτονας εκείνος και ως νευρωτική σύζυγος εκείνη. Αυτός λάτρης του γυναικείου φίλου και σταθερά άπιστος, αυτή απατημένη, υποταγμένη, υστερική. Στη σκηνή του δικού τους πάρτι, οι σκηνές στην κουζίνα, είναι απόλυτα χιουμοριστικές μέσα από την αντιφατικότητα των κινήσεων μεταξύ των ηρώων. Η τραγικότητα παρουσιάζεται ως φάρσα.
Το τρίτο ζευγάρι, Ρόναλντ και Μάριον, παρουσιάζονται ως τραπεζίτης εκείνος, αλκοολική εκείνη. Αυτός κοινωνικά καταξιωμένος, άνετος και αδιάφορος, αυτή υπεροπτική και εξαρτημένη από το αλκοόλ. Η πολυτελής κουζίνα τους διαφέρει από τις δυο προηγούμενες, όχι όμως και η έλλειψη επικοινωνίας που χαρακτηρίζει και τα τρία ζευγάρια.
Μια κωμωδία με δύναμη ωρολογιακής βόμβας που βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί μεταξύ μαύρης κωμωδίας και φάρσας.
Αν και το έργο χαρακτηρίζεται ως κωμωδία, ο θεατής που θα ψάξει βαθιά μέσα στον κάθε ρόλο, θα διακρίνει την τραγικότητα του κάθε χαρακτήρα. Πίσω από τα κωμικά ευτράπελα κρύβονται οι κενές διαπροσωπικές σχέσεις που αναδεικνύονται στο έργο.
Οι έξι ηθοποιοί Δημήτρης Γκουτζαμάνης, Βάσω Γουλιελμάκη, Δημήτρης Μαζιώτης, Ιωάννα Πηλιχού, Θάνος Καληώρας, Άννα Κουρή, είναι εκπληκτικοί στους ρόλους τους! Ενώνουν τις υποκριτικές δυνάμεις τους για να προσφέρουν στο θεατρόφιλο κοινό μια αξιόλογη παράσταση.
Αξίζει ένα παραπάνω ερμηνευτικό συν στις σκηνές της επιχειρούμενης αυτοκτονίας και της ηλεκτροπληξίας.
Επίσης στα συν την παράστασης, η εξαιρετική σκηνοθεσία του Γιάννη Διαμαντόπουλου, η ενδιαφέρουσα μουσική του Διονύση Τσακνή, η υπέροχη σκηνογραφία του Νίκου Κασαπάκη, η προσεγμένη ενδυματολογία της Έβελυν Σιούπη και οι κατάλληλοι φωτισμοί της Κατερίνας Μαραγκουδάκη.
Η πορεία του έργου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέσα από κωμικά ευτράπελα, απρόσμενες ανατροπές και φυσικά άφθονο αλκοόλ, ώσπου οι ήρωες θα οδηγηθούν στον απόλυτο παραλογισμό.
Αξίζει να το δείτε!
Περισσότερα για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο
