Υποδεχόμαστε το Φεβρουάριο του 2021 με πρωτοποριακό project της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ το οποίο πρότεινε και επιμελείται η καλλιτέχνις Χρύσα Μπαρζόκα.
Στο πρότζεκτ γνωστοί καλλιτέχνες απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό θα εκθέτουν με έργα στραμμένα προς την κρυστάλλινη βιτρίνα έτσι ώστε οι θεατές να μπορούν να θαυμάσουν δημιουργίες από τον εξωτερικό αύλειο χώρο – στο κλίμα της εποχής… Η έκθεση θα βρίσκεται εκεί όλο τον Φεβρουαριο επιμένοντας να συγκεντρώνει την προσοχή και την συναισθηματική φόρτιση του θεατή.
Ποιο συναίσθημα πιστεύετε πως επικρατεί στον επισκέπτη αντικρίζοντας το δικό σας έργο; Ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος είχε γράψει κάποτε για την γέννηση της ζωγραφικής μια ιστορία. Ήταν κάποτε ένα ζευγάρι που έπρεπε να χωρίσει και η γυναίκα σχεδίασε την σκιά του άντρα της όσο τον είχε αγκαλιά για να μην τον ξεχάσει ποτέ. Ο καλλιτέχνης λοιπόν δίνει σε κάθε έργο του ένα συναίσθημα, ένα κομμάτι του εαυτού του, που δεν θέλει να ξεχάσει ποτέ. Ο κάθε άνθρωπος όμως αντιλαμβάνεται και παίρνει από ένα έργο διαφορετικά συναισθήματα, άσχετα από αυτά που έδωσε ο καλλιτέχνης. Θέλω να πιστεύω ότι τα έργα μου δημιουργούν θετικά συναισθήματα στον κόσμο.
Τι συμβολίζει για εσάς η συμμετοχή σας στο γυάλινο περίπτερο στη Νέα παραλία; Η τέχνη ήταν και είναι μια μορφή έκφρασης. Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε πρέπει να βρίσκουμε διεξόδους ώστε να μπορούμε να εκφραζόμαστε και να μπορούμε να μοιραζόμαστε με τον κόσμο τα συναισθήματα που βγάζουμε μέσα στα έργα μας. Η κίνηση αυτή της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ είναι ένας τρόπος να έρθουμε όλοι πιο κοντά.
Πώς νομίζετε ότι μπορεί να επιδρά στους θεατές αυτή η πρωτοβουλία τη δεδομένη εποχή; Ο Van Gogh είχε πει ότι η τέχνη είναι για να δίνει παρηγοριά στη ζωή. Για τον άνθρωπο στην εποχή του κορονοιού, που είναι εγκλωβισμένος και απομονωμένος σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, η τέχνη είναι ένα σωσίβιο, συνεπώς και η πρωτοβουλία αυτή της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ πιστεύω πως θα βοηθήσει τους θεατές να ξεφύγουν από την δύσκολη καθημερινότητα.
Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ μπορεί να προτείνει εναλλακτικό τρόπο αντιμετώπισης μιας επερχόμενης δυστοπίας; Μέσα από τις δράσεις της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ο κόσμος μπορεί να εκφραστεί, να δημιουργήσει συναισθήματα, να ταξιδέψει και να ξεφύγει από την καθημερινότητα. Όλα αυτά είναι σίγουρα ένας τρόπος αντιμετώπισης της δυστυχίας, της απαισιοδοξίας και κατ’ επέκταση της δυστοπίας.
Υπάρχει ανάγκη για νέες καλλιτεχνικές δράσεις και πρακτικές την εποχή του ιού; Σίγουρα όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω ο άνθρωπος έχει ανάγκη την τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της. Δυστυχώς η ιθύνοντες και η κυβέρνηση αδιαφορούν. Ευτυχώς που δημιουργούνται νέες καλλιτεχνικές δράσεις και φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά στην τέχνη.
Η Θεσσαλονίκη στο πέρασμα των χρόνων νοιώθετε ότι αγκαλιάζει τους καλλιτέχνες; Οι άνθρωποι της Θεσσαλονίκης ήταν ανέκαθεν κοντά στους καλλιτέχνες. Δημιουργούνται θεσμοί, σύλλογοι, δράσεις που βοηθάνε τους καλλιτέχνες να έρθουν κοντά με τον κόσμο μέσα από τα έργα τους.
