Ο στιχουργός Θεοχάρης Ιωάννης απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Η βία, πάντα υπήρχε στην ανθρωπότητα. Όπου υπάρχει άνθρωπος, θα υπάρχουν και αυτά τα περιστατικά. Με ανησυχεί το γεγονός, ότι τώρα βγαίνουν όλα αυτά τα συμβάντα στην επικαιρότητα.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Είμαι από τους τυχερούς, που αυτό το διάστημα της καραντίνας, συνεχίζω να εργάζομαι. Η μέρα μου κυλάει με τους συνήθεις ρυθμούς, δεν έχει αλλάξει κάτι. Πηγαίνω στην εργασία μου και βρίσκω χρόνο για να κάνω πράγματα που αγαπώ (όπως το να διαβάζω, να ακούσω μουσική και να τρέξω). Η ψυχολογία μου, θα ήταν πολύ χειρότερη εάν δεν δούλευα και αναγκαζόμουν όλη την ημέρα να ζω κλεισμένος στο σπίτι. Τα συναισθήματά μου… ανάμεικτα. Θέλω διακαώς να λήξει ο εγκλεισμός, θέλω διακαώς ο κόσμος να ενημερώνεται από ανεξάρτητες πηγές και όχι από τα πληρωμένα “μεγάλα” κανάλια των Αθηνών. Αυτή δεν είναι ενημέρωση, είναι τρομοκρατία! Ακούμε συνέχεια για νεκρούς και για εμβόλια. Από πουθενά δεν μπορείς να βρεις μια αχτίδα φωτός, αλλά και να υπάρξει κάποια, θα αποκρυφτεί γιατί δεν βολεύει το σύστημα. Θέλουν τον κόσμο με σκυμμένο κεφάλι, με μια μάσκα συνεχώς κολλημένη στο πρόσωπο και με ψυχολογία καταρρακωμένη. Συγνώμη, αλλά δεν επιθυμώ μια τέτοια… “ενημέρωση”. Δόξα τω Θεώ, που μέσα από το διαδίκτυο, διαβάζω αληθινές ειδήσεις. Λυπάμαι μόνο για αυτούς, τους οποίους στηρίζουν τις ελπίδες τους στην τηλεόραση.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Η βία, πάντα υπήρχε στην ανθρωπότητα. Όπου υπάρχει άνθρωπος, θα υπάρχουν και αυτά τα περιστατικά. Με ανησυχεί το γεγονός, ότι τώρα βγαίνουν όλα αυτά τα συμβάντα στην επικαιρότητα. Τόσα χρόνια, γιατί δεν μιλούσε κανείς; Συγχωρέστε με, αλλά είμαι λίγο καχύποπτος. Θα σας πω κάτι, που είπε η σπουδαία ηθοποιός, η κυρία Χρυσούλα Διαβάτη: “Γιατί δε βγήκες να μιλήσεις τότε και μιλάς είκοσι χρόνια μετά; Μήπως περίμενες να κάνεις καριέρα πρώτα;” Ορθώς πράττουν τα θύματα και σπάνε τη σιωπή τους, αλλά θα προτιμούσα αυτά να λεγότανε όσο ήταν ακόμα “νωπά”. Όχι με καθυστέρηση δεκαπέντε και είκοσι ετών. Αν υπάρχει βία στον χώρο της εικαστικής τέχνης, δεν γνωρίζω, δεν έχω καμία σχέση με τον συγκεκριμένο χώρο, αλλά φαντάζομαι πως και εκεί θα γίνονται ανάλογες ανήθικες κινήσεις. Είπαμε, όπου υπάρχει άνθρωπος, θα γίνονται όλα αυτά. Τα καλά και τα άσχημα. Είναι στη φύση του ανθρώπου, να είναι ικανός για όλα! Προσωπικά, δεν έχω γνωρίσει έντονη βία. Στο σχολείο μόνο λίγα πειράγματα για κάποια επιπλέον κιλά που είχα, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε; Οι ειδικοί λένε, πως ένα εμβόλιο για να είναι αποτελεσματικό, θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον δέκα χρόνια ερευνών. Δεν μπορώ να εμπιστευτώ ένα προϊόν που δημιουργήθηκε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, συγνώμη! Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πειραματόζωο, για να δοκιμαστεί κάτι επάνω μου. Όποιος θέλει, ας το πράξει, ελεύθερα!
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Δεν έχω στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό. Όπως προείπα, εργάζομαι κανονικά, κάνω πράγματα που μου δίνουν ζωή και ενέργεια. Έντονη κοινωνική ζωή δεν είχα ποτέ, για να πω ότι μου έλειψε ένας καφές στην καφετέρια, ή ένα καλό γεύμα σε κάποιο εστιατόριο. Οπότε, όχι, δεν έχω στερηθεί κάτι το υλικό. Αυτό το οποίο στερήθηκα,ήταν στο κομμάτι της ψυχολογίας. Η ελευθερία μας, δηλαδή, πήγε περίπατο. Πρέπει να ενημερώνεις τις αρχές, που θα πας, τι θα κάνεις, πόση ώρα θα χρειαστείς. Αυτό ναι, με εκνευρίζει. Θέλω τη ζωή μου πίσω. Θέλω την ελευθερία μου. Και σίγουρα, δεν είμαι ο μοναδικός!
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Για να υπάρχει εργασιακός χώρος, πρέπει να υπάρχει και αντικείμενο εργασίας. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, όσον αφορά το εργασιακό κομμάτι. Τα μαγαζιά θα παραμείνουν κλειστά και μετά την άρση των μέτρων. Ποιος ιδιοκτήτης, μπορεί να μαζέψει τα κομμάτια του, ύστερα από τόσο μεγάλο διάστημα αποχής; Ποιος είναι αυτός, που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις οφειλές του, όταν έχει να δουλέψει μισό χρόνο; Αφού λοιπόν, προθυμοποιήθηκε ο υπουργός, Άδωνις Γεωργιάδης, να μαζέψει τα κλειδιά των καταστημάτων, ας μαζέψει και τα χρέη των ιδιοκτητών για να προχωρήσει στην αποπληρωμή τους!Μπορεί να το κάνει αυτό; Νομίζω, όχι!Άρα, ας ετοιμαστούμε για νέο μπαράζ κλειστών καταστημάτων από εδώ και στο εξής. Δεν είμαι από τους ανθρώπους, που τα βλέπουν στη ζωή όλα άσπρα, αλλά ούτε και μαύρα. Θέλω να είμαι ρεαλιστής και να αντιμετωπίζω την πραγματικότητα. Δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος, με αυτά που βλέπω και ακούω, καθημερινά. Αλλά ούτε και εντελώς απαισιόδοξος. Είναι στο χέρι μας, να ανατρέψουμε αυτά που βιώνουμε. Ας “ξυπνήσουμε”, λοιπόν!
