Συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “Τerrain vague – Μεταβατικά Τοπία” στη Luminus Eye
“Η φωτογραφία είναι η βασική μου προτεραιότητα στα μελλοντικά μου σχέδια, καθώς θέλω να εξελιχθώ τόσο στο τεχνικό κομμάτι όσο και στο αισθητικό-εικαστικό”
Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την Τέχνη και τι σας ενέπνευσε στην θεματολογία της συγκεκριμένης έκθεσης; Η ενασχόλησή μου με την τέχνη ξεκινά από τα παιδικά μου χρόνια. Σε ηλικία 8 χρονών έλαβα το καλύτερο και πολυτιμότερο δώρο από τους γονείς μου, μια κλασική κιθάρα. Εκείνο ήταν ακριβώς το σημείο όπου η τέχνη και ειδικότερο η μουσική έγινε η καθημερινότητα μου. Ως λάτρης της ροκ και του κλασικού ρομαντισμού, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο γύρω μου. Μεγαλώνοντας άρχισα να ανακαλύπτω και τις υπόλοιπες τέχνες και κυρίως την ζωγραφική και τον κινηματογράφο. Η κύρια θεματολογία μου είναι landscape και street photography και ταίριαξε καταπληκτικά στην συγκεκριμένη θεματολόγια της έκθεσης ‘Μεταβατικά τοπία – Vague terrain’.
Ποιά θέματα απασχολούν το έργο σας; Πως και από τι εμπνέεστε; Έχοντας μια συνεχή ενασχόληση και τριβή με την τέχνη καθ όλη την διάρκεια της ζωής μου και ιδιαίτερα με την μουσική, προσπαθώ να αποδώσω στα θέματά μου μια έντονα ποιητική, λυρική και δραματική διάθεση. Στις φωτογραφικές μου αποτυπώσεις παρουσιάζω απλές καθημερινές στιγμές και συνηθισμένα τοπία μέσα από την δική μου ιδιαίτερη προσωπική ματιά, έντομα επηρεασμένος από την φωτογραφία του ANSEL ADAMS και την κινηματογραφία του ANDREI TARKOVSKY. Ιδίως στην φωτογραφία τοπίου, στο πρώτο ολοκληρωμένο φωτογραφικό μου πρότζεκτ, internal landscapes – beyond light συνδυάζω και ταυτίζω όμορφα και μελαγχολικά τοπία με βαθιά εσωτερικά συναισθήματα, όπως θλίψη, απομόνωση, απόγνωση, μοναξιά δημιουργόντας μια έντονα δραματική και συναισθηματική αλληλεπίδραση.
Υπάρχει αγωνία στη δημιουργία; Νομίζω ότι η δημιουργία είναι μια συνεχή αγωνία, μια εσωτερική διαμάχη για κάθε καλλιτέχνη, με απώτερο σκοπό να μπορέσει αποτυπώσει με την εκάστοτε μορφή τέχνης, στην περίπτωση μου με την φωτογραφία, την καλλιτεχνική του έκφραση, και να μπορέσει να κάνει το κοινό να ταυτίστει στο μέγιστο με την έκφραση αυτή. Άλλωστε να μην λησμονούμε ότι η Τέχνη στην ουσία είναι Συναισθήματα, βάση αυτών ο καλλιτέχνης δημιουργεί και αποτυπώνει το μανιφέστο του.
Από ποιους άλλους καλλιτέχνες έχετε επιρροές; Όπως ανέφερα και πιο πάνω η φωτογραφία μου είναι μια μίξη ουσιαστικά που προέρχεταιι από 3 διαφορετικές τέχνες, από το κλασσικο ρομαντισμό στην μουσική, CHOPIN, LISZT από την bnw φωτογραφία του θρύλου ANSEL ADAMS και από τα μοναδικά μελαγχολικά κινηματογραφικά του αξεπέραστου ANDREI TARKOVSKY. Όλες αυτές οι εικόνες και οι μουσικές φιλτράρονται από την δική μου φωτογραφική ματιά και δημιουργούν τον προσωπικό μου εικαστικό κόσμο.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως εικαστικός καλλιτέχνης; Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα την φωτογραφία 2 χρόνια πριν, το μόνο που με ενδιέφερε είναι να βγάζω την καλλιτεχνική μου έκφραση. Ως απάντηση στο ερώτημα σας θα μπορούσα να πω ότι αν ο εικαστικός κόσμος που προσπαθώ να δημιουργήσω μπορέσει να αγγίξει το κοινό και να ταυτιστεί με αυτόν νομίζω ότι αυτό θα ήταν ο υπέρτατος στόχος και η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα.
Νομίζετε ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες; Η Τέχνη πάντα υπήρξε και θα υπάρχει ώστε να είναι το καταφύγιο, αν θέλετε, από την δύσκολη πραγματικότητα. Άλλωστε αν ο κόσμος μας ήταν τέλειος δεν θα χρειαζόμασταν την Τέχνη. Τα τελευταία χρόνια με τον covid και όλες τις ακραίες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε όχι μόνο στην χώρα μας αλλά παγκοσμίως, η Τέχνη οφείλει να είναι παρούσα και να παρέχει ένα πολιτισμικό καταφύγιο και ένα έναυσμα ώστε προσωπικά και ατομικά να γίνουμε καλύτεροι, αν αλλάξουμε ο καθένας μας ατομικά τότε θα αλλάξει και ο κόσμος μας προς το καλυτερο.
Πού μπορεί κανείς να δει ζωντανά τα έργα σας σήμερα; Η έκθεση έκθεσης ‘Μεταβατικά τοπία – Vague terrain’ είναι η πρώτη μου συμμετοχή σε έκθεση, εκεί μπορείτε να δείτε 2 από τις πρώτες μου φωτογραφίες που τράβηξα. Επίσης, στην έκθεση που θα γίνει στην myro gallery, στην θεσσαλονίκη 11-22/4 θα μπορείτε να δείτε άλλες 3 φωτογραφίες μου. Στον λογαριασμό μου στο instagram @thanoskarapoulios μπορείτε να δείτε ένα πολύ μεγαλύτερο δείγμα από το έργο μου καθώς και νέα για επικείμενες εκθέσεις μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Η φωτογραφία είναι η βασική μου προτεραιότητα στα μελλοντικά μου σχέδια, καθώς θέλω να εξελιχθώ τόσο στο τεχνικό κομμάτι όσο και στο αισθητικό-εικαστικό. Η συμμετοχή μου σε αυτές τις 2 πρώτες εκθέσεις σε αθήνα και θεσσαλονίκη ελπίζω να είναι η αρχή και να ακολουθήσουν ακόμη περισσότερες τόσο στην ελλάδα και γιατί όχι στο μέλλον και στο εξωτερικό.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Θάνος Καραπούλιος γεννήθηκε στην Λάρισα, τον Αύγουστο του 1979. Σπούδασε Διαφήμιση και Μάρκετινγκ στην Θεσσαλονίκη. Αν και διανύει τα πρώτα του βήματα στην Φωτογραφία, η Τέχνη υπήρξε πιστή συνοδοιπόρος από τα παιδικά του χρόνια. Παιδί του ωδείου από τα 8 του χρόνια ασχολήθηκε με την κλασσική κιθάρα και την θεωρία της μουσικής και μετέπειτα με την ιστορία της μουσικής και της τέχνης γενικότερα. Η φωτογραφία προέκυψε ως μια ενασχόληση στα χρόνια της πανδημίας, που πολύ σύντομα όμως εξελίχθηκε σε εμμονή. Είναι λάτρης του ασπρόμαυρου (bnw) με αγαπημένα του θέματα την φωτογραφία τοπίου (landscape photography) και την φωτογραφία δρόμου (street – urban photography). Μεγάλη επιρροή στην φωτογραφία του υπήρξαν δύο θρύλοι, ο καθένας στο αντικείμενο του, ο φωτογράφος ANSEL ADAMS και ο σκηνοθέτης ANDREI TARKOVSKI. Η έκθεση ‘Μεταβατικά τοπία – Vague terrain’ είναι η πρώτη του συμμετοχή σε έκθεση φωτογραφίας και η πρώτη του ευκαιρία να παρουσιάσει τα έργα του και το τρόπο με τον οποίο κατανοεί και καταγράφει την καθημερινότητα μέσα από τον φωτογραφικό του φακό.