Η Χρυσούλα Ξυνέλη συμμετέχει στην Εικαστική Έκθεση «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ: Αφιέρωμα στην Καταπολέμηση της Βίας εναντίον των Γυναικών»

ArteVisione Gallery  1-14 Σεπτεμβρίου 2022

• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης: 1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Δεν θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητη η προσωπική ιστορία της Γουόρις Ντίρι η οποία λειτουργεί συναισθηματικά και ακτιβιστικά. Αυτό το βάρβαρο έθιμο του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στα μικρά κορίτσια (κλειτοριδεκτομή) με σκοπό τη παρθενία μέχρι το προξενιό, συμβαίνει σε πάμπολλες φυλές της Αφρικής ακόμη και στην εποχή μας. Μια παθογένεια όπως τόσες άλλες που ευθύνονται για την απάνθρωπη αντιμετώπιση ατόμων ανά τον κόσμο.

• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Το έργο δεν έχει τίτλο. Σε πρώτο πλάνο μια γυναικεία μορφή. Στο βάθος μια αντρική φιγούρα που κρατά ένα μπουκάλι. Το βλέμμα της τα λέει όλα… Συμβολίζει μια μορφή ενδοοικογενειακής βίας, οφειλόμενη στην κατάχρηση αλκοόλ, η οποία μπορεί να είναι σωματική, λεκτική, ψυχολογική/συναισθηματική, σεξουαλική.

• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Δεν μου έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Δεν εντυπωσιάζομαι από το εκάστοτε συμβάν διότι οι πρωταγωνιστές είναι άτομα ψυχικά άρρωστα, που δυστυχώς δεν καταγγέλλονται από τα θύματα και κυκλοφορούν ελεύθερα. Γι αυτό θα συνεχίζονται και όσο συνεχίζονται δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη.

• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Έχω συνεργαστεί με την κυρία  Νικολένα Καλαϊτζάκη, στην έκθεση με θέμα «περί τυφλότητας» στο ίδρυμα Τσιχριτζή, καθώς και σε κάποιες διαδικτυακές, υπό την επιμέλεια της, την περίοδο “covid”. Το κίνητρο της συμμετοχής μου στη συγκεκριμένη έκθεση, όπως και σε κάθε έκθεση, είναι το περιεχόμενο του θέματος. Συνήθως με συγκινούν και με ευαισθητοποιούν κοινωνικά θέματα. Συμμετέχω γιατί θέλω να παραθέσω, μέσω της τέχνης μου, το προσωπικό μου μήνυμα.

CV: Χρυσούλα Ξυνέλη

Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε αρχικά ελεύθερο σχέδιο στη σχολή ABC DES PARIS και παρακολούθησε σεμινάρια στη τεχνική patchwork στο Ελληνοαμερικανικό Κολλέγιο Αθηνών. Το 2010 εισήχθη στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, από όπου αποφοίτησε το 2015. Ακολούθησε την κατεύθυνση Ζωγραφικής στο Γ’ εργαστήριο, με καθηγητές τους Χάρη Κοντοσφύρη και Θωμά Ζωγράφο και την χαρακτική με καθηγήτρια την Δήμητρα Σιατερλή. Το 2019 παρακολούθησε επιτυχώς, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «γραφιστικός σχεδιασμός  και επεξεργασία στατικής εικόνας.

Μέχρι τώρα έχει πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές ζωγραφικής και χαρακτικής σε όλη την Ελλάδα. Έργα της βρίσκονται σε πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές. Είναι μέλος στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Ζει και εργάζεται στο Πειραιά.

Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]

Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.

Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:

«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).