ArteVisione Gallery 1-14 Σεπτεμβρίου 2022
Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης:1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Η επικαιρότητα εδώ και χρόνια κατακλύζεται από δραματικές ιστορίες όπως αυτή της Γουόρις Ντίρι και άλλων γυναικών που βιώσαν από πρώτο χέρι την τραγικότητα των πράξεων συν-«ανθρώπων» μας σε μικρότερο ή ακόμα και μεγαλύτερο βαθμό. Τα συναισθήματα που μου γεννά το άκουσμα και μόνο μιας ανάλογης είδησης, είναι θλίψη και οργή. Το να παραμένουμε όμως θεατές των γεγονότων και απλώς να αφηγούμαστε τη συμπόνια μας για τα περιστατικά και τους δέκτες αυτών, δεν ωφελεί. Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή είναι η σκληρή αλήθεια μας. Δεν πρόκειται για υποθετικά σενάρια ή ιστορίες μυθοπλασίας που λαμβάνουν χώρα σε μακρινούς κόσμους και κοινωνίες, πέρα από τη δική μας. Αποτελούν σκέψεις και ενέργειες, προεκτάσεις μίας νοοτροπίας, ενός τρόπου, που μπορεί να αγγίξει, να επηρεάσει και να πληγώσει την γυναίκα της διπλανής μας πόρτας. Ας δούμε στα μάτια κάθε γυναίκας, τη μητέρα μας, την αδερφή μας, την κόρη μας. Η δυνατή μας φωνή που καταγγέλλει κάθε μορφής βία που αντιλαμβανόμαστε ή υποψιαζόμαστε, η διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων που εμείς οι ίδιοι φέρνουμε στη ζωή και η απαίτησή μας για ένα αυστηρότερο, καταδικαστικό νομοθετικό πλαίσιο, είναι μερικές από τις ενέργειες που μπορούμε να υιοθετήσουμε όλοι, για την εξάλειψη του φαινομένου-μάστιγα. Διαφορετικά, είμαστε συνυπεύθυνοι για κάθε γυναίκα που υφίσταται βία, κάθε είδους, λεκτική, ψυχολογική, σωματική.
• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Οι αναφορές στα έργα μου είναι κυρίως ανθρωποκεντρικές. Το συγκεκριμένο ονομάζεται «Barcode», είναι επηρεασμένο από ένα ταξίδι μου στην Ινδία και περιγράφει την ευάλωτη θέση της γυναίκας. Τα στατιστικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί εκεί, για βιασμούς γυναικών είναι δραματικά υψηλά. Στο έργο, απεικονίζεται μια γυναίκα της οποίας το πρόσωπο είναι απλά σκιαγραφημένο. Τη θέση του αντικαθιστά ένας γραμμωτός κωδικός (barcode), που εκτελεί χρέη περιγραφής των χαρακτηριστικών που λείπουν. Με αυτόν τον τρόπο αποφάσισα να αποτυπώσω τη μορφή της «δικής μας» γυναίκας. Ως εμπορικό προϊόν έτοιμο προς διάθεση, χρήση και εκμετάλλευση και όχι ως ένα έμψυχο ον, με ίσα δικαιώματα, ικανό να εκφράζεται, να δημιουργεί, να εργάζεται, να συμμετέχει και να απολαμβάνει.
• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Κάθε μορφής βίας, κάθε συμβάν που έρχεται στο φως, κάθε ιστορία που κρύβεται από πίσω, δεν μου προκαλεί απλά εντύπωση, αλλά σοκ! Καθημερινά, σχεδόν, ακούμε για ένα νέο περιστατικό. Εύχομαι, ωστόσο, αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες βρίσκουν πλέον το θάρρος και τη δύναμη να μιλήσουν και όχι στην αύξηση των δραστών. Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών έχει υποστεί κάποιας μορφής βία προερχόμενη από ανθρώπους που δρουν συνειδητά ή και ασυνείδητα. Βία έχω υποστεί κι εγώ, μορφής και γένους θηλυκού. Εκείνη, που υφίσταται κάθε μικρό κορίτσι που γίνεται γυναίκα. Εκείνη, που μεγαλώνοντας φροντίζει να σου υπενθυμίζει ότι η φύση σου, προκαλεί, παρεξηγείται και γεννά επιπλέον κινδύνους. Άρα, θα πρέπει να εκπαιδευτείς με τους σκληρούς, βασικούς, κοινωνικούς κανόνες. Είναι επικίνδυνο να περπατάς μόνη σου στο δρόμο το βράδυ. Είναι συνηθισμένο να δεχτείς κριτική για το ντύσιμό σου. Είναι πιθανό ο καθηγητής στη σχολή σου να κάνει σεξιστικά σχόλια ή να απαιτήσει «συναίνεση» στο βωμό της βαθμοθηρίας. Υπάρχει περίπτωση ένας επιστήμονας π.χ. ένας ιατρός, να εκμεταλλευτεί το ρόλο του. Είναι άγραφος νόμος ότι κινδυνεύεις να πέσεις θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία σου, ενώ παράλληλα καλείσαι να αντιμετωπίσεις την αμφισβήτηση των ικανοτήτων σου, κυρίως σε ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα. Είναι μέσα στην ζωή να δεχτείς βία από το σύντροφο ή τον σύζυγό σου. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή είσαι γένους θηλυκού; Γιατί αυτό να σε καθιστά αυτόματα αδύναμη, υποδεέστερη κι ευάλωτη, σε μια νοσηρή νοοτροπία; Ένα επιπλέον μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί η «εκπαίδευση» που δέχεται η γυναίκα από πολύ νωρίς. Είναι στοχευμένη και εντατική. Ας σκεφτούμε ως παράδειγμα, ότι μερικές δεκαετίες πίσω, είχε δημοσιευτεί ο «Οδηγός της καλής νοικοκυράς». Φτάνοντας στη γυναίκα του σήμερα βλέπουμε καθαρά ότι έχει δισυπόστατο ρόλο. Οφείλει να είναι σέξι αλλά όχι προκλητική. Να είναι ακαδημαϊκά καταρτισμένη, αλλά να ξέρει και πόσο κρεμμυδάκι πρέπει να βάλει στο κοκκινιστό. Να είναι έξυπνη αλλά όχι τόσο, ώστε να «καπελώνει» το σύντροφό της. Να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένεια, αλλά όχι με μεγαλύτερο εισόδημα από αυτό, του συζύγου της. Πραγματικά, είναι αβάσιμο να λέμε πως έχουμε κάνει βήματα μπροστά, ειδικά όταν ακούμε από εργαζόμενες συζύγους «Ευτυχώς, με βοηθάει λίγο με τα παιδιά και στις δουλειές του σπιτιού». Όλα αυτά συνδράμουν στα εγκλήματα παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών.
• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Το ζήτημα της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών, με ανησυχεί ιδιαίτερα και οι κοινωνικές του προεκτάσεις με απασχολούν έντονα. Η επιθυμία να ενταχθεί το έργο μου στη συγκεκριμένη έκθεση ήταν μονόδρομος. Για αυτό, θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την κα. Νικολένα Καλαϊτζάκη που μου έδωσε την ευκαιρία να τοποθετηθώ εικαστικά επί του θέματος, σε αυτήν, την πρώτη μας συνεργασία.
Bio: Η Χαρά Μπογιατζή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971, όπου ζει κι εργάζεται. Έχει ολοκληρώσει σπουδές στο «Τμήμα Εικαστικών κι Εφαρμοσμένων Τεχνών» Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Φλώρινα (Δια Βίου), με καθηγητές τους Γιάννη Ζιώγα, Σοφία Κυριακού, Γιάννη Καστρίτση, Δημοσθένη Αβραμίδη, Βασίλη Μπούζα, Άρη Μαυρομάτη.
Επίσης, ολοκλήρωσε το 5ετούς φοίτησης «Εικαστικό Εργαστήρι Ηλιούπολης» με καθηγητές την Μαριάννα Κατσουλίδη και με τον Νικόλα Κληρονόμο στο έτος της πτυχιακής εργασίας.
Επιπρόσθετα, κατέχει βεβαίωση σπουδών από το «Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών» (τμήμα Φιλοσοφίας) με θέμα: «Η αισθητική ως δημιουργία».
Έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις και projects: Βασιλεία, Ζυρίχη, Ν. Υόρκη, Βαρκελώνη «Art Box», Θησείο «Chili Art Galley», Αθήνα «ArteVisione», Θεσσαλονίκη «Myro Gallery», Ακρόπολη «Owl Art Space», Ηλιούπολη «Μουσείο Εθνικής Αντίστασης», Γκάζι-Κεραμεικός «Art Az, Surprize» και πολλές άλλες.
Έχει φιλοτεχνήσει το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής «Ο Μωβ Άνθρωπος» της ποιήτριας Ν. Ανδρικοπούλου, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.
Site: charabogiatzi.art
Email : [email protected]
Instagram : chara_gallery
Fb : Chara Bogiatzi
1 – 14 Σεπτεμβρίου 2022
Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]
Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.
Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:
«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).
Πηλίου 5, Πλατεία Κολιάτσου
https://myartist.gr
polismagazino.gr
