Η Στέλλα Κατεργιαννάκη συμμετέχει στην έκθεση ζωγραφικής στην ArteVisione με τίτλο “Μη ζώην μετ’ αμουσίας”

Η αίθουσα τέχνης Artevisione παρουσιάζει την έκθεση MH ΖΩΗΝ ΜΕΤ’ ΑΜΟΥΣΙΑΣ, φράση από τον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη, (που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: Να μην ζεις χωρίς τις Μούσες) σε επιμέλεια της Ms Ιστορικού της Τέχνης ΕΚΠΑ και μέλους της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, Ευαγγελίας Θ. Καϊράκη.

Είκοσι εννέα σύγχρονοι εικαστικοί πραγματεύονται θέματα από το πεδίο των καλών τεχνών, της λογοτεχνίας, της αστρονομίας, της μουσικής, της ορχηστρικής τέχνης, που διαφεντεύεται από τις Εννέα Μούσες, σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν τα ζοφερά σημεία της σύγχρονης πραγματικότητας, να λυτρωθούν από την “οδύνη της ύπαρξης”, κατά την ηθική φιλοσοφία των Νίτσε και Σοπενχάουερ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο τεκμηρίωσης. Ars longa, vita brevis (η τέχνη μακρά, ο βίος βραχύς)!

Επιμέλεια: Ε. Θ. Καϊράκη, Ms Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, Μέλος της ΕΕΙΤ https://www.facebook.com/kairaki

Τι σας ώθησε να συμμετάσχετε στην έκθεση; Οι τέχνες, οι βαθιά ριζωμένες στην ψυχή του ελληνικού λαού από την αρχαιότητα. Το θέμα της έκθεσης το οποίο άμεσα συνδεδεμένο με την απαρχή της τέχνης και τις Μούσες δεν θα μπορούσε παρά να με ιντριγκάρει όπως και κάθε καλλιτέχνη.

Πώς αντιλαμβάνεστε την ώσμωση των τεχνών; Οι τέχνες σε οποιαδήποτε μορφή αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρωπότητας. Τα πάντα γύρω μας είναι τέχνη. Όλοι έχουν ανάγκη από έκφραση, οι τέχνες είναι το παρελθόν το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας που την διαμορφώνει, είναι το βάλσαμο της ψυχής που έρχονται να την λυρτώσουν και να την ανυψώσουν. Οι τέχνες είναι τα σωθικά του ανθρώπου. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς τέχνη.

Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Τα πάντα αποτελούν έμπνευση για εμένα. Ένα συναίσθημα, μια κίνηση, ένα όνειρο, μια ανάμνηση, μια μυρωδιά, μια βόλτα στην πόλη, ένα γεγονός, ένας ήχος, μπορούν να πυροδοτήσουν μέσα μου την δημιουργία. 

Ars longa, vita brevis. Πώς αντιλαμβάνεστε ως εικαστικός τη φράση; Το στοίχημα που καλείται να κερδίσει κάθε καλλιτέχνης είναι η διαχρονικότητα. Η συγκίνηση του να στέκεσαι μπροστά σε ένα έργο τέχνης που δημιουργήθηκε αιώνες πριν και να αναλογιζεσαι πόσα μάτια έχουν σταθεί επάνω του. Πόσες ψυχές άγγιξε, πόσα χέρια το άγγιξαν. Πώς η ψυχή ενός ανθρώπου μετουσιωνεται σε ύλη / τέχνη και νικάει την θνητή φύση και την φθορά του σώματος και περνά στην αιωνιότητα.

Ποια τα σχέδια σας για το μέλλον; Αν τα τελευταία χρόνια δίδαξαν κάτι στην παγκόσμια κοινότητα αυτό είναι ότι δεν μπορεί κανείς να κάνει σχέδια. Το μόνο που προσωπικά αποζητώ είναι να υπάρχει υγεία και να εξελίσσομαι συνεχώς σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος.

Η Στέλλα Κατεργιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έμαθε ζωγραφική από τους Παναγιώτη Μπελντέκο, Δημήτρη Σαρασίτη και Βασίλη Σούλη. Σπουδάζει γραφιστική στην Αγγλία ενώ παράλληλα εργάζεται ως γραφίστρια σε μία από της μεγαλύτερες αθλητικές ομάδες της Ελλάδος.