Η Μαγδαληνή Βογιατζή συμμετέχει στην Εικαστική Έκθεση «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ: Αφιέρωμα στην Καταπολέμηση της Βίας εναντίον των Γυναικών»

ArteVisione Gallery  1-14 Σεπτεμβρίου 2022

• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης:1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Πραγματικά αισθάνομαι τεράστιο δέος απέναντι σε αυτή τη γυναίκα. Θυμάμαι πάρα πολύ καλά τις συζητήσεις που έγιναν όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο της και έγινε γνωστή η ιστορία της. Είχε συγκλονιστεί ολόκληρος ο κόσμος.
Αυτό που θαυμάζω καταρχάς είναι η αντίληψη & το πνεύμα της. Διότι δεν μεγάλωσε στην δυτική κοινωνία και ξεχώρισε επειδή απλά πήγε αντίθετα με το ρεύμα.
Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον υπανάπτυκτο, απόλυτα πατριαρχικό, στο οποίο η κλειτοριδεκτομή  και ο γάμος νεαρών κοριτσιών με ηλικιωμένους άνδρες αποτελούν βαθιά ριζωμένες παραδόσεις αιώνων. Ένα μόλις δεκατριών ετών κοριτσάκι δίχως τις επαρκείς γνώσεις και πληροφόρηση , δίχως φεμινιστικά κινήματα και οργανώσεις, δίχως ραδιόφωνο και τηλεόραση, ΚΑΤΑΛΑΒΕ πως όλα αυτά είναι λάθος.
Για μένα, αυτό είναι το πιο απίστευτο. Και ακολουθεί το απροσμέτρητο θάρρος της που την οδήγησε στην διαφυγή κάτω από τρομερά δύσκολες συνθήκες.
Αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς θα το τολμούσαμε; Και πόσοι θα φτάναμε στο σημείο να δεχτούμε το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, το βραβείο My Way και αναρίθμητα άλλα βραβεία για το ανθρωπιστικό έργο μας όπως εκείνη; Πραγματικά υποκλίνομαι!

• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Στην έκθεση έχω την τιμή να συμμετέχω με τρία φωτογραφικά έργα μου.
Το πρώτο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες εκείνες οι οποίες έχασαν τη ζωή τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, διότι κάποιος τις είδε και τις χρησιμοποίησε σαν σκεύος ηδονής. Βιάστηκαν και χτυπήθηκαν ανελέητα. Όπως η Suzanne Eaton, η Ελένη Τοπαλούδη, η Μυρτώ της Πάρου.
Είναι ένα έργο το οποίο απεικονίζει μία όμορφη και σέξι γυναίκα η οποία έχει το δικαίωμα να ορίζει και να διαθέτει όπως εκείνη επιθυμεί και κρίνει το σώμα της και την σεξουαλικότητα της.
Με ένα έντονο πραγματικά βλέμμα μας κοιτά και μας λέει «Δεν είμαι το σεξουαλικό σου παιχνίδι».

«I am not your sex toy» είναι και ο τίτλος του έργου το οποίο έφτιαξα διότι σαν γυναίκα καλλιτέχνης νιώθω πως το χρωστώ σε εκείνες για να μην ξεχαστούν.

Το δεύτερο μου έργο έχει τίτλο «Η αγάπη πρέπει να είναι πάντα ασφαλής».
Εικονίζεται ένα χέρι στο οποίο το δάχτυλο που φορά την βέρα αιμορραγεί.
Συμβολίζει την βία που ανέχονται πολλές γυναίκες στον έγγαμο βίο τους ∙ είτε σωματική, είτε ψυχολογική. Διότι και η ψυχή αιμορραγεί κι ας μην φαίνεται.

Το τρίτο μου έργο μας σοκάρει υπονοώντας το τι έχει προηγηθεί στο έγχρωμο αυτό βρέφος.
Τίτλος του «Καμία ανοχή στην κλειτοριδεκτομή».
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι συγκλονιστικό το ότι 150.000.000 γυναίκες στον πλανήτη έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή, ενώ κάθε χρόνο προστίθενται 2.000.000 στη Μέση Ανατολή, Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική, Βόρεια Αμερική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία μα και σε Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Ισπανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Σοκ ε;

• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Θυμώνω. Θυμώνω απίστευτα με τους δράστες και συμμερίζομαι το θύμα.
Είναι λάθος να λέμε από τη σιγουριά της οικογενειακής μας γαλήνης «Γιατί δεν φεύγει;»
Διότι αν ήταν έτσι εύκολο, θα το είχε κάνει.
Αν “φορούσαμε τα παπούτσια”  της εκάστοτε κακοποιημένης γυναίκας, τότε μόνο θα ξέραμε το πόσο δύσκολο είναι, τις περισσότερες φορές, να ξεφύγει.
Διότι τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν πολύ – πολύ παλαιότερα , από την πατρική της οικογένεια ακόμα.
Ναι, έχω υποστεί βία. Όχι σωματική. Ψυχολογική. Σιγά σιγά στη ζωή μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις κακές συμπεριφορές.
Ή ακόμα καλύτερα να μην μπλέκεις καν όταν κάτι μέσα σου σού λέει εξ’ αρχής «ΜΗ».

• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Καταρχάς ένιωσα πως θέλω κι εγώ κάτι να πω… να βάλω κι εγώ το δικό μου λιθαράκι σε αυτή τη σημαντική θεματικά έκθεση.
Δεν είχε προηγηθεί άλλη συνεργασία μου με την Κα Νικολένα Καλαϊτζάκη. Όταν διαπίστωσα το πόσο αξιόλογη είναι η πορεία της, κτισμένη σε ένα πολύ σοβαρό υπόβαθρο σπουδών και μεγαλωμένη μέσα στην Τέχνη, δεν είχα κανέναν πλέον ενδοιασμό.
Να προσθέσω ακόμη πως με την πάροδο των ημερών, μου δόθηκε η ευκαιρία να «γνωρίσω» μέσω των συνεντεύξεων τους στο polismagazino.gr, μερικούς από τους συνεκθέτες καλλιτέχνες και πραγματικά πιστεύω πως το επίπεδο των ιδίων και των δημιουργημάτων τους είναι εξαιρετικό. Αποτελεί τιμητική αυτή η συνεργασία για μένα κι ευελπιστώ και σε επόμενες.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαγδαληνή Βογιατζή γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε Οδοντιατρική την οποία εξασκεί στα Χανιά, όπου ζει, από το 1994.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία.
Είναι απόφοιτη του τμήματος ψυχικής υγείας « Θεραπεία μέσω τέχνης με έμφαση στα εικαστικά» του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του τμήματος «Τέχνης της Φωτογραφίας» του Δ.ΙΕΚ Χανίων.
Επίσης έχει παρακολουθήσει το πρόγραμμα «Εισαγωγή στην Ψηφιακή Επεξεργασία Εικόνας» καλύπτοντας θέματα προγραμμάτων επεξεργασίας, επεμβάσεις
Retouch & Photoshop που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του
Ανοικτού  ΛαϊκούΠανεπιστημίου Κρήτης καθώς και σεμινάριο – workshop Πορτραίτου της σχολής CraftiusPRO.
Φωτογραφίες της έχουν βραβευτεί / διακριθεί σε πανελλήνιους & παγκόσμιους διαγωνισμούς.
Έχει παρουσιάσει φωτογραφική δουλειά της σε 3 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις στα Χανιά, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (MOMus), στο Ηράκλειο & σε άλλες πόλεις ανά την Ελλάδα, στη Λευκωσία , στον ελληνικό τύπο (περιοδικά Φωτογράφος, Photonet, Χανιώτικα Νέα), στην διεθνή πλατφόρμα PhMuseum, καθώς στην  Παγκόσμια πλατφόρμα καλλιτεχνών, που συνδυάζουν την επιστήμη με την ιατρική, MED in ART.
 Έργα της βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων,      στη μόνιμη συλλογή του «Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – Ελαιουργείον», στην Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (ΚΕ.Υ.Ε.Ε.Ψ.Ο) και σε ιδιωτικές συλλογές.
Από το 2016 έως σήμερα είναι πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Εικαστικών Δημιουργών «Νεώριον Τέχνης».

Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]

Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.

Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:

«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).