Η Λουκιάνα Παπαδοπούλου συμμετέχει στην ομαδική εικαστική έκθεση «O Μίτος της Αριάδνης»

Το Chicago Athenoeum Museum for Architecture and Design και το European Centre for Architecture, Art Design and Urban Studios σε συνεργασία με την επιμελήτρια Μαρίνα Γκόντα Ιστορικό Τέχνης Διδάκτωρ Σορβόνης https://www.facebook.com/marina.gonta.33 παρουσιάζουν την εικαστική έκθεση με τίτλο «Ο μίτος της Αριάδνης» και σας προσκαλούν να την επισκεφτείτε.

Στην έκθεση αναφέρει η Μαρίνα Γκόντα, επιμελήτρια της έκθεσης: «Παρουσιάζεται μια ομάδα Εικαστικών που εκφράζουν, συνομιλούν, αποδίδουν στη χρωματική παλέτα τους, στοχεύοντας στην αναπαράσταση ενός μεγάλου μέρους του μυστηρίου της ύπαρξής μας, της ζωής.
Από την Αριάδνη του άλλοτε, στη γυναίκα της σύγχρονης εποχής που μάχεται, προσπαθεί να βρει ένα φως στο τούνελ, να βοηθήσει τους αγαπημένους της και τον ίδιο τον εαυτό. Οπλισμένη με αποφασιστικότητα απομακρύνει κάθε κίνδυνο και πτώση σε έναν αγώνα δρόμου που άλλοτε είναι μακρύς, δύσκολος, βασανιστικός και ενίοτε γεμάτος τέρψεις, χαρές, επιτυχίες και εκπλήξεις. Παγιδευόμαστε και γινόμαστε έρμαια των υλιστικών απολαύσεων και διεισδύουμε όλο και βαθύτερα σε έναν ατέρμονα Λαβύρινθο με αποτέλεσμα να χρειάζεται θάρρος, σθένος και μεγαλείο ψυχής ώστε να αντιμετωπισθεί ο Σύγχρονος Μινώταυρος.
Περιπλανιόμαστε και τριγυρνάμε σε γνώριμα και οικεία μέρη, στις γειτονιές μας και στα αγαπημένα μας σοκάκια με αγαλλίαση ψυχής και γαλήνης απομακρύνοντας φοβίες και ανασφάλειες. Η Αριάδνη, ο Μίτος, η Ιέρεια οι τελετές για την άφιξη, η υποδοχή κάθε εποχής δεν ήταν μύθος. Είναι η ιστορία που μας ακολουθεί στην σύγχρονη εποχή μας και σε ένα κόσμο σε πλήρη κίνηση και ως επί το πλείστον με επιφανειακές ανησυχίες.
Μέσα από την έκθεση ο θεατής ξετυλίγει το Μίτο του δικού του μονοπατιού, το δικό του κουβάρι που θα τον οδηγήσει σε ένα άπλετο φως, στην ίδια του την ύπαρξη και στις ουσιαστικές απολαύσεις της ζωής.
Η ευρηματικότητα, η Τέχνη και ο πολιτισμός μας βοηθούν να βρούμε αυτή την έξοδο από τον Λαβύρινθο και να ανακαλύψουμε της δικιά μας Αριάδνη του αέναου Μίτου».

Σύμφωνα με την συγγραφέα Αριάδνη Γερούκη: Υπάρχει πάντα ένας άλλος τρόπος να ζούμε όχι στον αφρό των ημερών αλλά στο βάθος της ύπαρξης εκεί που τα νερά είναι πάντα ήσυχα.

Ποιο ήταν το έναυσμα για την συμμετοχή σας στην έκθεση με θέμα ο “Μίτος της Αριάδνης”; Ανέκαθεν, ο σύνθετος μύθος της Αριάδνης, τόσο πλούσιος σε συμβολισμούς και μηνύματα, υπήρξε ένας απο τους αγαπημένους μου, ασκώντας θαυμασμό και μια γλυκιά γοητεία λόγω των βαθιών νοημάτων του. Η ίδια η ενδιαφέρουσα θεματολογία της έκθεσης ήταν το έναυσμα της συμμετοχής μου η οποία μου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψω εικαστικά τη δίκη μου Αριάδνη, ξετυλίγοντας τελετουργικά τον μίτο του δικού μου δημιουργικού μονοπατίου – από το σκοτάδι στο φως.

Ποια είναι η ουσιαστική και αλληγορική εξήγηση του Μίτου της Αριάδνης στη σύγχρονη εποχή; Ο μύθος της Αριάδνης είναι διαχρονικός. Περιέχει πολλά θέματα, δημιουργικές μεταφορές και ερμηνείες τα οποία συνδέονται με τη σύχρονη πραγματικότητα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά, είμαστε όλοι παγιδευμένοι από την υλική ζωή στους προσωπικούς μας σκοτεινούς λαβυρίνθους χωρίς να γνωρίζουμε την έξοδο από τη φυλακή του μυαλού. Στριφογυρίζουμε σ’αυτούς μέχρις ότου μας φανερώσει η ψυχή μιά σωτήρια κλωστή αυτεπίγνωσης με προορισμό το θεικό κομμάτι της ύπαρξης μας το όποιο μοιραζόμαστε με το Σύμπαν. Τότε έρχεται η θλιβερή επίγνωση ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να διαφύγουμε του εγκλεισμού όσο δεν έχουμε κυριαρχήσει πάνω στο τέρας – τον αφέντη του λαβυρίνθου, τον άρχοντα των παθών μας -τον δικό μας Μινώταυρο. Δέν υπάρχει πιθανότητα να επιλύσουμε τα προβλήματα της ζωής όσο δεν έχουμε γνωρίσει τον πραγματικό πεφωτισμένο εαυτό μας. Κατά τον μύθο, ο μίτος, μια οδηγό κλωστή, ήταν το κλειδί της επιτυχίας του Θησέα που του παρέδωσε η Αριάδνη πρίν φτάσει στον λαβύρινθο. Ο μίτος θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η κατευθυντήρια δύναμη, το φως στο σκοτάδι που οδηγεί στην εξιλέωση, στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης και στην πνευματική απελευθέρωση. Η Αριάδνη, σύμβολο αγνότητας και απλότητας, χρησιμοποιεί τις πράξεις του Θησέα προκειμένου να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Κρήτη, να ελευθερώσει τον εαυτό της και να δημιουργήσει μια καινούργια ζωή σε μια άλλη γη. Η αγάπη, ο έρωτας και η αφοσίωση της προς τον Θησέα την ωθούν να επινοήσει μια λύση στο πρόβλημα της απόδρασης του από τον λαβύρινθο. Ο Θησέας, βοηθούμενος από την ίδια την εικόνα της ψυχής του – την Αριάδνη -κατάφερε με θάρρος να φτάσει μέχρι το Κέντρο του μυστηρίου, να κυριεύσει το τέρας και να γυρήσει νικητής κερδίζοντας ένα βασίλειο, αυτό της ανώτερης του φύσης. Ο μίτος είναι μια εξαιρετική αλληγορία για την επινοητικότητα και τη γυναικεία διαίσθηση, ώστε δίκαια θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η Αριάδνη είναι αυτή που νικά τελικά τον λαβύρινθο!
Επομένως, από την μυθολογία ως τη πραγματική ζωή, χρειαζόμαστε τον Άλλον για να βρούμε την άκρη του νήματος και την Αγάπη για να γίνονται τα αδύνατα δυνατά!

Ποιο είναι το απόγειο της μελλοντικής  στόχευσης των δημιουργιών σας; Το ταξίδι – το ευλογημένο ταξίδι της δημιουργίας – έχει αξία και όχι τόσο ο προορισμός. ‘Οπως ακριβώς δημιουργώ, με καθαρό ένστικτο και συναισθηματική παρόρμηση,  έτσι και οι στόχοι γεννιούνται ελεύθερα μέσω της εργασίας με τις κατάλληλες ευκαιρίες να παρουσιάζονται στην πορεία. Βαθιά μου επιθυμία να μη σταματώ ποτέ να εξελίσσομαι και να μετουσιώνω την έμπνευση ζωγραφικά με ολοένα και περισσότερη ειλικρίνεια και ελευθερία.

Πιστεύετε ότι η Δυναμική του σύγχρονου ρεύματος των Ελλήνων καλλιτεχνών θα αφήσει και αυτή το στίγμα της; Πιστεύω ότι το σύχρονο ρεύμα των Ελλήνων καλλιτεχνών αδιαμφισβήτητα θα αφήσει το στίγμα της και θα γράψει επιτυχώς τη δίκη της ιστορία. Όπως πάντα συμβαίνει στη ζωή, όλα καταγράφονται – καλά ή κακά – συνεπώς και στην Ιστορία των Τεχνών. Οι μελλοντικές γενιές όμως θα είναι σε θέση να κρίνουν καλύτερα την αξία, τη σημασία και την ποιότητα της παρούσας πολιτιστικής εποχής.

Λουκιάνα Παπαδοπούλου

Γεννήθηκε το 1977 στη Κύπρο και σπούδασε Ζωγραφική και Ιστορία της Τέχνης στη Γαλλία στο Parsons School of Design του Παρισίου. Ακολούθως, συνέχισε τις σπουδές της στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Slade School of Fine Art (UCL) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, απο όπου έλαβε το Πτυχίο Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.
Επιλέον, συνέχισε τις σπουδές της στην Γαλλία στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts του Παρισίου. Έχει εκθέσει ενεργά σε εγχώριες και διεθνείς εκθέσεις. ‘Εργα της βρίσκονται σε σημαντικές κρατικές και προσωπικές συλλογές στην Κύπρο, Ελλάδα, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόσφατα έχει λάβει μέρος στην έκθεση “Τέχνες και Θέατρο” του Δήμου Επιδαύρου και έχει πάρει μέρος στην Μπιενάλε στο Μπάρι της Ιταλίας (Biennale Internazionale d’Arte) και στην Μπιενάλε των Σκοπίων (Osten Biennal of Drawing Skopje) όπου και βραβεύτηκε όπως και ολόκληρη η ελληνική συμμετοχή. Επίσης, συμμετείχε στο Balkan Art Festival (BAF Contemporary) με τίτλο “Μεταβάσεις” στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και στην έκθεση “Ηθοποιός σημαίνει φως” στο Contemporary Space στην Αθήνα. Επιπλέον, συμμετέχει στο project τέχνης Copelouzos Family Art Museum με τίτλο “Cov-art Project”.

Σύντομο bio: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Είναι Πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικό στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Διαθέτει πιστοποίηση μετάφρασης και διερμηνείας από το Rectorat de Marseille. Δίδαξε την γαλλική γλώσσα και την Ιστορία της Τέχνης στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση αντίστοιχα. Μιλάει γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και λίγα γερμανικά και αγγλικά. Συνεργάστηκε με αντιπροσωπεία της Γαλλικής Ευρωβουλής στο πρόγραμμα: “jachere”. Είναι μέλος της UNESCO, του ICOMOS, των Ελληνικών Γραμμάτων και επιστημονικός συνεργάτης της “Μεταμόρφωσης” που έχει ως σκοπό να αναδείξει τα ευγενή συναισθήματα που πηγάζουν από την Τέχνη και τον Πολιτισμό και έχει κάνει προσπάθειες να καθιερωθεί η 23 Οκτωβρίου, ως ημέρα Σεβασμού προς τον συνάνθρωπο. Έχει επίσης συνεργαστεί με πλήθος αναγνωρισμένων Εικαστικών σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχει επιμεληθεί πολύ σημαντικών εκθέσεων με έργα που προάγουν τις Ελληνικές Αξίες του Πολιτισμού μας. She was born and raised in Ioannina.

She holds a Masters Degree in French Literature and a PhD in Art History from the University of Sorbonne. She holds a translation and interpretation certification from the Rectorat de Marseille. She taught French and Art History at the secondary level and higher education respectively. She speaks French, Italian, Spanish and a little German and English. She has worked with a delegation from the French Parliament in the program: “jachere”. She is a member of UNESCO, ICOMOS, GREEK LETTERS and scientific associate of “Transformation”, which aims to promote noble emotions arising from the Art and Culture and has made efforts to establish October 23 as a Day of Respect to the fellow-being. She has also collaborated with a number of recognized Artists in Greece as well as abroad and has edited very important exhibitions with works of art that promote the Greek Values of our Culture.

Εικαστικοί: Ολίβια Αφιόνη, Ζάνα Βόσσου, Ελένη Γάτσιου, Ευαγγελία Γιαννακούλη, Εύα Γεράκη, Ελένη Δημοπούλου, Άντζελα Ευθυμιάδη, Βασιλική Ηλιακοπούλου, Ανδριάνα Θεοδωροπούλου, Helen-Mudie Ιωαννίδου, Βασίλης Καβουρίδης, Ιωάννα Καρδιακού, Ιωάννης Καραλιάς, Ελένη Καρνέζη, Αρετή Κλουτσινιώτη, Χρήστος Κονταρούδης, Μίνα Κορδαλή, Χάρης Κοντοσφύρης, Μαρίνα Κωστάκη, Θάνος Λιάκος, Γιώργος Λένης, Τζίνα Μάρκου, Ισμήνη Μίχα, Κατερίνα Μπεκιάρη, Μάτα Μπίγαλη, Αλέξανδρος Μουστάκας, Μαρία- Δήμητρα Μουρτζίνη, Ζωή Νικητάκη, Λουκία Ορφανού, Σταύρος Παναγιωτάκης, Νίκος Παύλου, Λουκιάνα Παπαδοπούλου, Ιώ Παππά, Γεωργία Παράσχη, Νίκος Παύλου, Κατερίνα Ριμπατσιού, Ματίνα Σιώκη, Κατερίνα Σταθάτου, Αντιγόνη Τζιόρα, Άννα Τσιβάρδη, Ελένη Τσιλιλή, Μαρία Υφαντίδου, Φωτεινή Ρέβη, Κωνσταντίνα Φαρμάκη, Σοφία Φουντουλάκη, Μιχαήλ Φαλκώνης, Γιώργος Χουντάλας, Peter Adriew, Zacharoula Bongard, Efie Funk, Bety Krnanska, Gilda Frumkin, Peter Shevchenko, Roksalana Tohotchieva-Politis, Terzani Daniel Verstraete, Ιωάννα Καρδιακου