Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Τον Παύλο Ευαγγελόπουλο τον γνωρίζω από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν βρισκόταν στο ξεκίνημα του. Βρεθήκαμε την περίοδο που έπαιζε στη παράσταση «Έφη. Από το Ευτυχία». Ήταν πολύ καλός. Καθηλωτικός. Μερικές φορές διαλέγω να είμαι μοναχικός.
Τώρα που παίζει στην μεγάλη επιτυχία της Άγκαθα Κρίστι «Δέκα μικροί νέγροι», βρήκα την ευκαιρία να τα πούμε πάλι. Τον πέτυχα στα κέφια του, είπαμε τα δικά μας και μου απάντησε σε ότι τον ρώτησα, όχι με πολλά λόγια- ποτέ άλλωστε δεν μιλούσε πολύ- αλλά με πολύ ειλικρίνεια και χιούμορ…Κοινώς γελάσαμε πολύ.
Κάποια στιγμή έφυγες από την Ελλάδα για το εξωτερικό. Έψαχνες κάτι καλύτερο ή κάτι άλλο;
Πράγματι, έψαχνα ένα καλύτερο επίπεδο σπουδών καθώς κι ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, με την προοπτική να μείνω για πάντα εκεί. Πάντα όταν είμαστε νέοι δεν ψαχνόμαστε;
Όχι όλοι, εσύ βέβαια απ’ ότι θυμάμαι πάντα ήσουν πιο διαφορετικός… λίγο μοναχικός ή και απόμακρος…
Καλά το θυμάσαι. Είμαι όμως και αρκετά ντροπαλός, και από επιλογή, αρκετές φορές διαλέγω να είμαι μοναχικός.
Αυτό που με έχει εντυπωσιάσει είναι ότι δουλεύεις πολύ.
(σκέφτεται) … δουλεύω ε; Ναι, η αλήθεια είναι ότι από το θέατρο δεν έχω λείψει ποτέ, από την τηλεόραση έχω λείψει κάποιες σεζόν.
Φέτος, πάλι για 5η σεζόν στο «Έλα στην θέση μου».
Σεζόν 4η, δεν μετράς καλά (γέλια)… Ναι, και φέτος, με νέα πρόσωπα και με καινούργιες ανατροπές. Πλάκα έχει…
Σε ξέρω από παιδάκι, από τα ξεκινήματα σου…
Όχι μην λες ψέματα…
Η συνέχεια εδώ https://bit.ly/2t0atEd
