Η Ειρήνη Λιάσκου συμμετέχει στην εικαστική έκθεση «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου»

H γκαλερί ArteVisione παρουσιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου». Την επιμέλεια της έκθεσης φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com, [email protected]

Η Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη, μεταξύ άλλων, σημειώνει: [[ Το τοπίο είναι μια παράδοξα αφηρημένη έννοια, ένα κατασκεύασμα του πολιτισμού και του νου μας… (Burckhardt, L.) ]]

Από τα μακρινά εκείνα χρόνια του ρομαντικού 19ου αιώνα, όπου η “Τοπιογραφία” συναντάται στην μεγαλύτερη της ακμή, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των ζωγράφων της εποχής, οι οποίοι επιδόθηκαν με ζήλο στην κατάκτηση της, μέχρι και σήμερα, κάμποσους αιώνες μετά, η εικονιστική απεικόνιση του “τοπίου” στην Τέχνη συνεχίζει να σαγηνεύει τους σύγχρονους εικαστικούς και το φιλότεχνο κοινό. Κι ενώ ο όρος “τοπίο”, στο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, αποδίδεται ως: “η γεωγραφική ενότητα με κοινά φυσικά χαρακτηριστικά”, στην πραγματικότητα της Τέχνης, το “τοπίο” συνιστά: μια ρεαλιστική αναπαράσταση ενός πραγματικού χώρου, φυσικού ή αστικού, ή ενός χώρου, αναγνωρίσιμου πάλι, που γεννάται μέσα από τους αφαιρετικούς, γεωμετρικούς, σουρεαλιστικούς, φαντασιακούς, μινιμαλιστικούς ή γεμάτους χρώμα κόσμους, του καλλιτέχνη που το δημιούργησε. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θεώρηση του σπουδαίου μελετητή, Kenneth Clark, περί της αισθητικής του τοπίου στην Τέχνη, η οποία οδηγεί στην κατηγοριοποίηση του τοπίου ως μέσου εικονογραφικής έκφρασης: στο τοπίο των συμβόλων, στο τοπίο των γεγονότων, στο τοπίο της φαντασίας και στο ιδανικό τοπίο. Για τον John Ruskin, το ζωγραφικό τοπίο ορίζεται ως μια εμβριθής και παθιασμένη αναπαράσταση των φυσικών συνθηκών που προορίζονται για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η τέχνη της τοπιογραφίας αποτελεί μια διαχρονικά αγαπημένη θεματολογία, τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για το κοινό. Για ποιους λόγους θεωρείτε πως συμβαίνει αυτό και η τοπιογραφία μένει πάντοτε επίκαιρη; Οι εικόνες ενός τοπίου μεταμορφώνονται συνεχώς καθώς τις ζει κανείς, καθώς το φως και η φύση αλλάζουν, καθώς ο καλλιτέχνης βρίσκεται στην πράξη της δημιουργίας. Αυτό, αποτέλεσε μια πρόκληση για τους καλλιτέχνες. Έτσι, η τοπιογραφία, είτε σαν πρακτική εκ του φυσικού, είτε σαν απεικόνιση ενός φανταστικού κόσμου, δίνει μια ελευθερία στην προσέγγιση προσδίδοντας μια μοναδικότητα στο κάθε έργο και την τεχνική του καλλιτέχνη. Θεωρώ ότι η τοπιογραφία παραμένει τόσο «ανθεκτική» στο χρόνο ακριβώς επειδή ο κάθε δημιουργός αλλά και ο κάθε θεατής μπορούν να την κάνουν «δική τους», να εκφράσουν και να «διαβάσουν» συναισθήματα, ανάγκες και προσωπικά περιβάλλοντα.

Ποιας μορφής σαγήνη ασκεί σε εσάς η τοπιογραφία και απολαμβάνετε να καταπιάνεστε δημιουργικά μαζί της; Μέσα από τα έργα μου, εξασκώ μια «τοπιογραφία» συναισθημάτων και διεργασιών του εσώτερου εαυτού. Με σαγηνεύει να ανακαλύπτω βαθιά κρυμμένους και αληθινούς τόπους ψυχικών αισθήσεων, όταν έρχομαι αντιμέτωπη με τα ερεθίσματα της ζωής, συχνά υπερβάλλοντα και πολύπλοκα. Τελικά, τα αφηρημένα τοπία μου εκφράζουν ανάγκες, διαισθήσεις και ελεύθερες ερμηνείες του φυσικού κόσμου, παραμένοντας επίκαιρα για εμένα με τη χρονική στιγμή της δημιουργίας τους.

Μιλήστε μας για το έργο της συμμετοχής σας στην έκθεση (περιγραφή, πηγή έμπνευσης, τεχνική απόδοση). Τα χρώματα που ζωγραφίζουν τον «τόπο» μας με τον ερχομό της άνοιξης μοιάζουν φαντασιακά, της ψευδαίσθησης, της πλάνης. Καθώς η «νάρκη» του χειμώνα παύει, ζούμε λίγο ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητά μας, σα να ανακαλύπτουμε την αλήθεια μας από την αρχή. Ξυπνάμε σιγά-σιγά μαζί με όλη τη φύση, ζώντας φευγαλέες αισθήσεις αναγέννησης, καθώς το φως που έρχεται, λίγο μας τυφλώνει αλλά μας αρέσει συνάμα. Σύντομα, η έξαρση θα σωπάσει και η ζεστασιά θα μας περιβάλλει. Το έργο «Το ξύπνημα» είναι εμπνευσμένο τόσο από την εποχή δημιουργίας του, όσο και από μια ευχή η οποία προκύπτει σαν μεταφορά σε προσωπικό επίπεδο. Η διαδικασία και τεχνική που το συνοδεύουν απαιτούν χρόνο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα ενσωμάτωσης και επεξεργασίας της εικόνας καθώς αυτή διαμορφώνεται, αλλά και της συναισθηματικής εξέλιξης σε σχέση με το έργο. Είναι κατασκευασμένο με ακρυλικά χρώματα και μικτά υλικά πάνω σε καμβά.

Σύντομο Βιογραφικό

Η Ειρήνη Λιάσκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (2002) και Visual Arts στη Σχολή Βακαλό (2019). Ασχολείται με τη ζωγραφική από το 1998 και έχει συμμετάσχει με έργα της στις εκθέσεις της ομάδας Reperaz, σε χώρους όπως ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και ο Χώρος Τέχνης και Δράσης Βρυσάκι. Πιο πρόσφατα, δείχνει έργα της στην γκαλερί ArteVisione, καθώς και στην ψηφιακή έκθεση «Αποκλεισμός» υπό την διοργάνωση του οργανισμού Artogether.  Έχει σκηνογραφήσει τα θεατρικά έργα «Όνειρο Θερινής Νυκτός» και «Το Παιχνίδι της Σφαγής» για τον Πολιτιστικό Σύλλογο της ΕΥΔΑΠ με σκηνοθέτη τον Δημήτρη Δεγαϊτη. Ασχολείται με τον σύγχρονο χορό και τον αυτοσχεδιασμό από το 2002. Σαν performer, έχει συμμετάσχει στην παράσταση σύγχρονου χορού η “Κραυγή της Φάλαινας” μαζί με ερμηνευτές με προβλήματα όρασης, έπειτα από εθελοντική διδασκαλία κίνησης σε αυτούς (Ομάδα Χορού 14η Μέρα). Το 2014 επιτέλεσε εξάμηνη επιτόπια πολιτισμική έρευνα στο Δουργούτι για την ομάδα Όχι Παίζουμε / UrbanDig και το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα “Dourgouti Island Hotel”/ “Hotel Obscura”. Τα αποτελέσματα της έρευνας, δικτύωσης και συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας αξιοποιήθηκαν προς την παραγωγή του τοπικού φεστιβάλ και πληθώρα καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών δράσεων. Έχει υποστηρίξει την οργάνωση παραγωγής και την επικοινωνία παραστάσεων χορού, φεστιβάλ και εκθέσεων σε χώρους όπως το Σύγχρονο Θέατρο και το Θέατρο Χυτήριο. Περισσότερα έργα της παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της https://www.eiriniliaskou.com/. 

Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Ελένη Αρβανιτάκη • Αντιγόνη Βαλέρη • Ειρήνη Βαμβουκάκη • Δέσποινα Βαξεβανίδη • Σταυρούλα Βελισσαροπούλου • Δημήτρης Βογιαζόγλου • Ελένη Βογιατζάκη • Αλέξανδρος Βούτσας • Ειρήνη Γεωργοπούλου • Ελένη Γιούργου • Αικατερίνη Γούναρη • Αργυρώ Δρίβα • Γιάννης Επταμηνιτάκης • Μαρία Ζαβιτσάνου • Στέλλα Ζωγράφου • Κυριάκος Θεοχάρους • Ροδάμανθη Κόλλια – Ρίζου • Βασιλική Κοσκινιώτου • Θάνος Λιάκος • Ειρήνη Λιάσκου • Κωνσταντίνα Μαραγκού • Ελένη Μαρκάκη • Βιβή Μεντζελοπούλου • Ιωάννα Μιχαήλ • Ειρήνη Μονομμάτου • Όλγα Μούτσιανου • Κωνσταντίνα Ντζιαβού • Σωτηρία Ορφανού • Διονύσιος Παντελής • Μαρία Παπαδοπούλου • Δημήτρης Παπανικολάου • Βαγγέλης Παππάς • Βασιλική Πουρίδου • Σπύρος Ρωμάνος • Ελένη Σπαντιδάκη • Δέσποινα Στεφάνογλου • Μάξιμος Τζωρτζάκης • Νίκος Χιωτίνης • Έλλη Χούσου.

*Στο χώρο τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, όπως αυτά έχουν εξαγγελθεί με υποχρεωτική προσέλευση με: μάσκα, πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης ή Rapid test 72 ωρών.