Η εικαστική τέχνη συνυπάρχει με το θέατρο: Εικαστικό εργαστήρι επί σκηνής

Από τη Βίκυ Τσαλαματά στην παράσταση «Η Γυναίκα της Γκουέρνικα» στο θέατρο Αλκμήνη

Μια πρωτόγνωρη όσο και ανατρεπτική συνύπαρξη της εικαστικής τέχνης με το θέατρο, πραγματοποιείται από την καταξιωμένη ζωγράφο και χαράκτρια, ομότιμη καθηγήτρια της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Βίκυ Τσαλαμάτα, στην παράσταση «Η γυναίκα της Γκουέρνικα» της Πολύνας Γκιωνάκη που ανεβαίνει στο θέατρο Αλκμήνη, σε σκηνοθεσία Μανώλη Ιωνά, κάθε Τετάρτη.

Η Βίκυ Τσαλαματά, η οποία ανέλαβε τη σκηνογραφία και την εικαστική επιμέλεια, μετά από πρόσκληση του σκηνοθέτη, εμπνευσμένη από τον καμβά της παράστασης, το αντιπολεμικό έργο σταθμός «Γκουέρνικα» του Πικάσο, τόλμησε να στήσει επί σκηνής ένα ζωντανό ανθρώπινο σκηνικό. Ένα αληθινό εργαστήριο ζωγραφικής και χαρακτικής, όπου δυο γυναίκες εικαστικοί η Βίκυ Κολλιπέτσα και η Δήμητρα Μπακογιαννάκη, πειραματίζονται και δημιουργούν μία σειρά εικαστικών έργων, μπροστά στο κοινό.

«Πρόκειται για μία ανατρεπτική σκηνογραφική προσέγγιση στο θέατρο. Μεταφέραμε το διαχρονικό εργαστήριο του καλλιτέχνη στη σκηνή», σημειώνει η Βίκυ Τσαλαματά. «Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, και σε κάθε παράσταση, οι δύο ταλαντούχες εικαστικοί, πρώην μαθήτριες μου στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφίζουν, σχεδιάζουν, χαράσσουν, τυπώνουν, την προσωπική τους εικαστική κατάθεση, που αφορά στο θέμα του θεατρικού έργου. Χρησιμοποιούν χρώματα πινέλα για να ζωγραφίσουν, καλέμια και κυλίνδρους, για να χαράξουν αποτυπώνοντας στο επί της σκηνής εργαστήριό τους, τη δική τους Γκουέρνικα, ως αλληγορία μιας παγκόσμιας Γκουέρνικα, μεταφέροντας μας νοητά στο εργαστήριο του καλλιτέχνη. Είναι σαν να ανοίγουμε τις πόρτες του εργαστηρίου στο κοινό και να επικοινωνούμε την καθημερινότητα του καλλιτέχνη, που είναι διαφορετική σε κάθε παράσταση.»

Αναφορικά με τη Γυναίκα της Γουέρνικα η Βίκυ Τσαλαματά επισημαίνει: «Η Ντόρα Μάαρ, η μυστηριώδης μούσα του Πικάσο, είναι επίσης νοητά παρούσα και ενυπάρχει στο έργο των δύο εικαστικών. Η Ντόρα Μάαρ διάσημη σουρεαλίστρια φωτογράφος-ζωγράφος έζησε μια θυελλώδη σχέση με τον μεγάλο ζωγράφο, φωτογράφισε λεπτό προς λεπτό όλες τις φάσεις της δημιουργίας της Γκουέρνικα κι εκείνος την απαθανάτισε μέσα στο κορυφαίο αντιπολεμικό έργο του προηγούμενου αιώνα. Ο δημιουργικός άξονας της Δήμητρας Μπακογιαννάκη είναι η προσωπικότητα της Ντόρα Μάαρ, ενώ η Βίκυ Κολλιπέτσα, ασχολείται με το ζευγάρι και τη σχέση τους. Αυτές είναι οι δύο αφετηρίες τους. Και πάνω σε αυτές τις απόψεις κτίζουν σε κάθε παράσταση το έργο τους. Ήθελα να υπάρχει διαφορά στη γραφή των δυο εικαστικών. Η μία είναι πιο παραστατική, ενώ η άλλη εντελώς αφαιρετική.

Ως αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια των 80 λεπτών που διαρκεί η παράσταση, εξελίσσεται μια σύγχρονη Γκουέρνικα, που στο τέλος του μονόπρακτου, αναρτάται ολοκληρωμένη στον μακρύ πέτρινο γκρίζο τοίχο στο βάθος της σκηνής, που ταιριάζει με τις γκρίζες και μαύρες τονικότητες του ίδιου του παγκόσμιου έργου. Είναι μια μετάπλαση της Γκουέρνικα, πενήντα χρόνια μετά τον θάνατο του Πικάσο (8/4/1973).»