Η ομαδική εικαστική έκθεση «Αγάπα ως εαυτόν» σε διοργάνωση του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου και επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού παρουσιάζεται στο Σεράφειο Δήμου Αθηναίων. Στο πλαίσιο της παρουσίασης διοργανώνεται στρογγυλή τράπεζα με τη συμμετοχή του ιδρυτή του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου Κωστή Σχιζάκη, της ιστορικού τέχνης Ίριδας Κρητικού, του Γιάννη Σπανούδη, ιδρυτή & διευθυντή του KROMA Magazine καθώς και εικαστικών που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση, με θέμα «Η διαδικασία της μοναχικής δημιουργίας στο εργαστήριο σε αβέβαιους καιρούς».
Με ποιον τρόπο βιώσατε το κατά μόνας στη δημιουργία κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού; Αν εξαιρέσει κανείς τον τρόμο και τα κλειστοφοβικά συναισθήματα, ήταν μια εποχή που ακριβώς λόγω της εσωστρέφειας και της έλλειψης κοινωνικής ζωής μπόρεσα να βγάλω από μέσα μου την ουσία των πραγμάτων. Από αυτή την άποψη, θεωρώ πως ήταν μια δημιουργική εποχή.
Τι σας έλειψε περισσότερο και τι σας παρηγόρησε πιο πολύ; Μου έλειψε πάρα πολύ η φυσική επαφή με φίλους και παρέες, και οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις κάθε είδους. Ας πούμε πως με παρηγόρησε η διαδικτυακή ενημέρωση, η διαδικτυακή επαφή με φίλους. Δηλαδή καλύτερα παρά τίποτα. Αναγκαστικά ανέπτυξα και περισσότερες δεξιότητες για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στις νέες απαιτήσεις. Με παρηγορούσε η ελπίδα, πως αυτό που ζούμε, θα διαρκέσει λίγο μόνο. Τι ψευδαίσθηση!!!
Πώς αποκωδικοποιείται για εσάς προσωπικά το μήνυμα «Αγάπα ως Εαυτόν»; Αρχικά πρέπει να δώσεις χώρο στον άλλον. Να τον γνωρίσεις, να μπεις στη θέση του και εν τέλει να τον αγαπήσεις. Συνήθως ο άλλος είναι η προβολή του εαυτού μας, του καλού, του κακού. Εν αγνοία μας βέβαια. Εκεί συμβαίνει βέβαια συμβαίνουν και οι παρεξηγήσεις που εμφανίζονται καθώς κυλά ο χρόνος και οι σχέσεις. Με τη λογική αυτή του κατόπτρου και του «άλλου μου εαυτού» δημιούργησα και το έργο «Το έτερον μου εγώ» στην έκθεση «Αγάπα ως Εαυτόν»
Ποια είναι κατά την άποψή σας η θέση της τέχνης στη μετά covid-19 εποχή, παράλληλα με όσα βιώνουν σήμερα η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος; Άλλο αυτό που θα επιθυμούσα και άλλο αυτό που συμβαίνει ή φοβάμαι πως θα συμβεί στο επόμενο διάστημα. Θα ήθελα βεβαίως η τέχνη να είναι στην πρώτη θέση στο ρόλο που θα έπαιζε στη ζωή των ανθρώπων και μάλιστα ίσως επουλωνόταν και τα τραύματα μετά από τόσα δύσκολα χρόνια. Στην πραγματικότητα όμως, όταν τα οικονομικά μιας κοινωνίας στενεύουν, μοιραία από τα πρώτα που στερείται είναι η τέχνη. Βεβαίως και γίνονται αγορές έργων τέχνης μεγάλης αξίας, παγκοσμίως αλλά αυτό αφορά ένα πολύ στενό κύκλο ανθρώπων και πιθανόν έχει σχέση με υπεραξία έργων και όχι πραγματική αγάπη. Θέλω να πω πως δεν αφορά αυτό το ευρύ κοινό που βρίσκει παρηγοριά στην τέχνη. Βέβαια επειδή δεν μπορώ να μην αφήσω χαραμάδα αισιοδοξίας, ίσως στους πιθανότατα δύσκολους καιρούς που έρχονται η τέχνη να είναι πραγματική λύτρωση και έτσι να ανατραπούν τα δεδομένα.
ΓΕΥΣΩ ΠΑΠΑΔΑKH: Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στο τέλος της 3ης Γυμνασίου, όπου φοιτούσε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κωνσταντινούπολης, αναχώρησε για την Αθήνα και εισήχθη στο Αρσάκειο από το οποίο και αποφοίτησε. Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας (1974-1978) ενώ άρχισε να παρακολουθεί και Ζωγραφική στη Σχολή Βακαλό από την οποία αποφοίτησε το 1980. Συνέχισε τις σπουδές της παρακολουθώντας ελεύθερα μαθήματα σχεδίου, χρώματος, σύνθεσης, αλλά και Βυζαντινής Αγιογραφίας, τεχνολογίας υλικών, ιστορίας της τέχνης, εκμαγείου γλυπτικής..
Έχει ασχοληθεί με εφαρμοσμένες τέχνες, όπως, τοιχογραφία αλλά και με επιζωγραφίσεις σκηνικών στο θέατρο. Ασχολήθηκε με καλλιτεχνικά μαθήματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση καθώς και με την δημιουργική απασχόληση ατόμων με ειδικές αναγκες στον χώρο των εικαστικών τεχνών.
Αρθρογραφεί για το περιοδικό λόγου και τέχνης « Η Κινστέρνα», σε θέματα εικαστικών. Έργα της έχουν γίνει εξώφυλλα βιβλίων στις εκδόσεις Τσουκάτου, Σιδέρη, Διάπλαση, Gutenberg. Έχει εκδώσει βιβλίο με σκέψεις και 12 ζωγραφιές της με τίτλο «Το σημειωματάριο» από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό.». Έχει επίσης εκδόσει βιβλίο για παιδιά προσχολικής ηλικίας και πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου, με τίτλο “Ομαδικά παιχνίδια, με άξονα την ζωγραφική”, από τις εκδόσεις «Διάπλαση».
Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Νέα Υόρκη. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από εκατό ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Bέλγιο, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Τουρκία, Γαλλία, στην «23η Art fair, Artist 2013» στην Κωνσταντινούπολη με την Gallery Pinelo, στην Art Athina 2017 με την γκαλερί Melkart Paris καθώς και στην Art Athina 2019, 2010, 2021 με τη Gallery Genesis.
Ήταν μια από τους καλλιτέχνες που εκπροσώπησε την Ελλάδα, στην Μπιενάλε του Πεκίνου το 2008. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε 21 ατομικές εκθέσεις, στην Αθήνα,(1992,1996, 2000, 2003, 2005,2008 ,2012, 2015, 2018), Λουξεμβούργο (1997), Κωνσταντινούπολη (2013), Βρυξέλλες (2007, 2011), Παρίσι (2017) Θεσσαλονίκη(2001), Χανιά (2001), Πάτρα (2013, 2019), Μύκονο(1995), Αίγινα (2012). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και επίσης μέλος της Εταιρείας Μελέτης της Καθ ’ημάς Ανατολής.
Περισσότερες πληροφορίες για το βιογραφικό της: www.gefso.com
«Αγάπα ως εαυτόν»
Εγκαίνια & Στρογγυλή Τράπεζα: Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022 19.00-21.30
Οργάνωση: Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου
Φιλοξενία έκθεσης & εκδήλωσης: Σεράφειο Δήμου Αθηναίων
Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Υποστήριξη έκθεσης & εκδήλωσης: KROMA
Διάρκεια έκθεσης: 8 – 13 Νοεμβρίου 2022
Είσοδος Ελεύθερη
ΣΕΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ, Εχελιδών 19 & Πειραιώς 144, Αθήνα – Τηλ.: 21 0342 6842 [email protected], [email protected]
