Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Πριν μερικά χρόνια μια έκθεση του πανεπιστημίου Harvard είχε κάνει μια αποκάλυψη σοκ! “Πολλά ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην Ελλάδα, πουλάνε το κορμί τους με την ελπίδα να συγκεντρώσουν χρήματα ώστε να πληρώσουν κάποιον διακινητή που θα τους προωθήσει στην Ευρώπη.”
Άρα, περιμένοντας «εγκλωβισμένα» στην Ελλάδα για να φύγουν, να συναντήσουν τους δικούς τους και φτιάξουν μια καλύτερη ζωή, έπρεπε να απασχοληθούν με κάτι. Έπρεπε να πάνε σχολείο.
Κατόπιν τα στοιχεία που διέρρευσαν ήταν πάλι ανησυχητικά: “Μόλις το 14,2% των παιδιών που φιλοξενούνται σε δομές παρακολουθεί μαθήματα στο σχολείο, ποσοστό που μειώνεται τραγικά από το παρατεταμένο λοκντάουν, αφού οι καταυλισμοί τελούν υπό καραντίνα και δεν διαθέτουν υποδομές για τηλεκπαίδευση”, έγραφαν οι εφημερίδες.
Καταλαβαίνετε πως μετά απ’ όλα αυτά, όταν διαβάσαμε ότι η Αρεζού, η 12χρονη Αφγανή προσφυγοπούλα από την Λέσβο, πήρε υποτροφία για το Διεθνές Σχολείο της Βοστόνης, μείναμε με το στόμα ανοικτό.
Ήταν 6 ετών όταν εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν, έμειναν 3 χρόνια στην Τουρκία και μετά ήρθαν στην Λέσβο. Εννιά μήνες μετά, η Αρεζού κατάφερε να…
Η συνέχεια εδώ:
