Η Έφη Μάνου συμμετέχει στην έκθεση ζωγραφικής στην ArteVisione με τίτλο “Μη ζώην μετ’ αμουσίας”

Η αίθουσα τέχνης Artevisione παρουσιάζει την έκθεση MH ΖΩΗΝ ΜΕΤ’ ΑΜΟΥΣΙΑΣ, φράση από τον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη, (που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: Να μην ζεις χωρίς τις Μούσες) σε επιμέλεια της Ms Ιστορικού της Τέχνης ΕΚΠΑ και μέλους της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, Ευαγγελίας Θ. Καϊράκη.

Είκοσι εννέα σύγχρονοι εικαστικοί πραγματεύονται θέματα από το πεδίο των καλών τεχνών, της λογοτεχνίας, της αστρονομίας, της μουσικής, της ορχηστρικής τέχνης, που διαφεντεύεται από τις Εννέα Μούσες, σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν τα ζοφερά σημεία της σύγχρονης πραγματικότητας, να λυτρωθούν από την “οδύνη της ύπαρξης”, κατά την ηθική φιλοσοφία των Νίτσε και Σοπενχάουερ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο τεκμηρίωσης. Ars longa, vita brevis (η τέχνη μακρά, ο βίος βραχύς)!

Επιμέλεια: Ε. Θ. Καϊράκη, Ms Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, Μέλος της ΕΕΙΤ https://www.facebook.com/kairaki

Τι σας ώθησε να συμμετάσχετε στην έκθεση; Στην έκθεση αυτή πήρα μέρος λόγω της επιλογής της θεματικής από την επιμελήτρια. Ταυτόχρονα, όμως, η θεματική της έκθεσης έρχεται να συναντήσει τις δικές μου ανησυχίες και αναζητήσεις.

Πώς αντιλαμβάνεστε την ώσμωση των τεχνών; Πιστεύω ότι πρόκειται για μια έκθεση, η οποία αναφέρεται τόσο στην αναγκαιότητα των τεχνών στη ζωή του ανθρώπου, όσο και στη μεταξύ τους συνάφεια. Ένα θέμα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί μέσα από διαφορετικά είδη τέχνης. Η συγκίνηση, όμως, που προκαλεί στον θεατή είναι η συνισταμένη, που μάλιστα μπορεί να είναι ίδιας έντασης. Εξάλλου θεωρώ ότι δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ των τεχνών, καθώς αυτές αλληλοεπηρεάζονται, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, με το δημιουργό και όλη αυτή η αλληλεπίδραση έχει ως τελικό αποδέκτη το κοινό και την ανάγκη του μέσα από τα αποτελέσματά τους να αναγνωρίσει ένα κομμάτι του εαυτού του. Η καθημερινότητά μου συνδέεται με διάφορες μορφές τέχνης. Ζω σ’ ένα σπίτι φτιαγμένο από έναν φίλο αρχιτέκτονα. Ζωγραφίζοντας ακούω μουσική, διαβάζω λογοτεχνία και προσπαθώ να φέρω σε επαφή με την ποίηση τους μικρούς μαθητές, στο σχολείο που εργάζομαι.

Ars longa, vita brevis. Πώς αντιλαμβάνεστε ως εικαστικός τη φράση; Η τέχνη, εφόσον εκφράζει την ίδια τη ζωή και η ζωή κάνει τους ίδιους κύκλους από τη γέννηση ως τον θάνατο, μπορούμε να πούμε ότι έχει διαχρονικότητα και παρακολουθεί τα στάδια της ζωής. Επειδή, λοιπόν, αναφέρεται σε αυτόν τον αέναο κύκλο, έχει μακρύτερο βίο από τον ανθρώπινο.