“Η μουσική παιδεία δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια. Δεν είναι κάτι ξεχωριστό που το επιλέγεις. Είναι αναγκαία. Θεωρώ πως ο άνθρωπος πρέπει να είναι κοινωνικοπολιτικά και πνευματικά ενεργός”
Ποιά είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Θα ακουστεί τρελό αλλά, νομίζω πως είναι το πρώτο τραγούδι που άκουσα μπαίνοντας στο αμάξι, βρέφος, μετά την κλινική. Βέβαια, ανάμνηση όχι με την κυριολεκτική σημασία της λέξης. Μπορεί να μην το θυμάμαι επί της ουσίας σαν γεγονός, αλλά στο μυαλό μου, υποσυνείδητα, στο ‘’σκληρό δίσκο’’ του εγκεφάλου, το έχω ως πρώτη μουσική ανάμνηση. Νιώθω μια βαθιά σύνδεση, μέσα μου, κάθε φορά με το άκουσμα εκείνου του τραγουδιού. ‘’Συμπαντική’’ θα έλεγα. Θα ξεχωρίσω επίσης τις μουσικές που έπαιζαν στο σπίτι και έπειτα τα τραγούδια που μου μάθαινε η γιαγιά. Αυτό ως παιδική ανάμνηση.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιον, διότι είναι τόσοι πολλοί, Έλληνες και ξένοι (και από διαφορετικά είδη) οι καλλιτέχνες που θαυμάζω. Θα πω όμως ότι ο πρώτος καλλιτέχνης που θαύμασα, ειδικά ως παιδί, είναι ο πατέρας μου. Σίγουρα οι γονείς αποτελούν πρότυπα, πόσο μάλλον όταν τυχαίνει να τους θαυμάζουμε και για την επαγγελματική τους ιδιότητα.
Θα ήθελα να βρεθώ με πολλούς μουσικούς. Ως μουσικός της νέας γενιάς, λόγω ηλικίας, θα ήθελα ίσως να βρεθώ επί σκηνής αρχικά με μουσικούς παλιότερης γενιάς. Να προλάβω να γνωρίσω σημαντικούς καλλιτέχνες πριν σταματήσουν το έργο τους. Μου αρέσει πάντα να έχω κάτι να “πάρω” και να μάθω από τις συνεργασίες. Αναμφισβήτητα, ένας παλιός θα μοιραστεί τις εμπειρίες του. Η μουσική αλληλεπίδραση, είναι κάτι που μόνο αν το ζήσει κάποιος καταλαβαίνει. Μου αρέσει να μοιράζομαι ιδέες και ακούσματα.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η μουσική μπήκε στη ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πρώτα τραγούδησα, μετά μίλησα. Υπήρχε αντίληψη και κλίση από μικρή ηλικία. Έτσι λοιπόν, η πορεία μου ξεκίνησε από το ωδείο, μαθαίνοντας φλάουτο, πιάνο και θεωρητικά. Στη συνέχεια, πέρασα στο σαξόφωνο, μπαίνοντας με εξετάσεις στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, όπου φοιτώ μέχρι σήμερα. Ορόσημο αποτέλεσε για μένα το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, διότι ήρθα σε επαφή και με άλλα όργανα, παραδοσιακά (κανονάκι, ταμπουράς). Εκεί καλλιεργήθηκα και μουσικά και σε προσωπικό επίπεδο. Οπότε μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήταν θετική επιρροή. Ωραία χρόνια, γεμάτα από συναυλίες με ταξίδια στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, σεμινάρια και διαγωνισμούς με διακρίσεις. Ήδη από τα σχολικά μου χρόνια άρχισα να μπαίνω στην φιλοσοφία του live και να ‘’μαθητεύω’’ δίπλα στον πατέρα μου, όπου με έπαιρνε μαζί του να παίζω δειλά δειλά, λόγω του ότι ήμουν στην αρχή και αρκετά ντροπαλή. Υπήρξε αδιαπραγμάτευτα λοιπόν θετική επιρροή, διότι με μύησε στην ποιοτική μουσική από μικρή ηλικία. Όλα μου τα ακούσματα και τα πρώτα βιώματα τα οφείλω σε αυτόν. Από τα 12 μου χρόνια ήξερα ότι θέλω να σπουδάσω Μουσικολογία. Έτσι κι έγινε. Μπορεί να καθυστέρησα, αλλά τα κατάφερα και το 2019 εισάχθηκα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Τελειώνοντας το λύκειο άρχισα να μελετάω καλύτερα και άλλα είδη μουσικής. Συνέχισα με κάποια live. Όλο αυτό χτιζόταν. Ουσιαστικά, επαγγελματικά νιώθω ότι ξεκίνησα το 2018-19. Φτάνοντας να αποκτάω λίγο θάρρος τώρα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έκανα κάποιες συνεργασίες, έπαιξα σε κάποιους πολιτιστικούς χώρους, οι οποίοι καθόρισαν την καλλιτεχνική μου πορεία. Σε έναν από αυτούς ήταν που με άκουσε κι ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε έπειτα ένα τραγούδι του. Επίσης, έχω παίξει με κάποια σχήματα της πόλης, ακόμα και με φίλους συναδέλφους, με αποκορύφωμα τους Λακιρντί (Λένα, Γιάννης, Δημήτρης), μια παρέα που έδεσε μουσικά μα και φιλικά. Ενώ λοιπόν σχεδιάζονταν τόσα πολλά από πέρσι, ξέσπασε ο κορωνοϊός και μας πήγε πίσω. Ωστόσο μπορέσαμε και κάναμε κάποια πράγματα το καλοκαίρι. Παρ΄όλες τις δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε να πραγματοποιηθεί και μια συνεργασία, με τον τραγουδοποιό κι ερμηνευτή, Πάνο Μπούσαλη. Πλέον πορευόμαστε και διαδικτυακά και προς το παρόν υπομένουμε και αναμένουμε, κάνοντας παράλληλα και κάποιες δράσεις μέσω του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Είχα διαβάσει κάπου ένα ρητό του Μπαλζάκ, ο οποίος έλεγε ότι ‘’δεν υπάρχουν μεγάλα ταλέντα χωρίς μεγάλη δύναμη θέλησης’’. Με βρίσκει εν μέρει σύμφωνη αυτή η άποψη. Σχεδόν τίποτα δεν είναι έμφυτο πέρα απ’ τις αισθήσεις μας, όλα καλλιεργούνται. Έτσι κι οι διάφορες ικανότητές μας. Τώρα, όσον αφορά αυτά τα ξενόφερτα κατασκευάσματα ανάδειξης ταλέντου, έχω να πω πως είναι η επιτακτική ανάγκη των εποχών για εμπορευματοποίηση. Λόγω των δύσκολων συνθηκών βιοπορισμού πολλοί επιλέγουν αυτή τη λύση ως μια γρήγορη διέξοδο. Δεν λέω, μπορεί όντως ως έναν βαθμό να προσφέρει μία αναγνωρισιμότητα, όμως θεωρώ πως είναι σύντομη. Βέβαια, υπάρχουν και άνθρωποι που πάνε για την πλάκα τους χωρίς κάποιο σχέδιο ή επαγγελματικό πλάνο. Εμένα προσωπικά δεν με βρίσκει σύμφωνη όλο αυτό. Δεν κατακρίνω κάποιον που θα πάει σε έναν τέτοιο διαγωνισμό, προς θεού, απλώς δεν είναι της ιδιοσυγκρασίας μου και της αισθητικής μου. Ποτέ δεν θα πήγαινα. Θεωρώ πως όποιος πιστεύει πραγματικά στον εαυτό του βρίσκει μόνος του τον δρόμο χωρίς την βοήθεια παραγωγών, coaches και εταιρειών. Δεν ξέρω πως δουλεύει όλο αυτό στο εσωτερικό του. Πάντως είναι όμορφο να καθορίζουμε εμείς τον δρόμο μας. Από την άλλη είναι λυπηρό να ‘’πρέπει’’ να πάει κάποιος σε ένα talent show για να αναγνωριστεί. Παλιά δεν γινόταν αυτό. Όποιος άξιζε έβγαινε προς τα έξω, απλά και αβίαστα. Αν αναλογιστούμε τα ‘’μεγάλα ταλέντα’’ του ελληνικού πενταγράμμου πάντως, σίγουρα δεν βγήκαν από κάποιου τέτοιου είδους show.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Μία συνεργασία που θα μπορούσα να ονειρευτώ αλλά δεν πρόλαβα γιατί έγινε… πραγματικότητα, είναι η συμμετοχή μου στο δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδάκη, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2020, σε ένα κομμάτι που τραγούδησα με τίτλο “Στην ακτή σου να βγω” και ένα άλλο με συμμετοχή φωνητικών. Πριν ακόμα λοιπόν προλάβω να ονειρευτώ κάτι τέτοιο, ήρθε σαν ψέμα να μου χαϊδέψει τα αυτιά. Του είμαι ευγνώμων για την εμπιστοσύνη και το διαβατήριο που μου έδωσε για το ταξίδι στο χώρο της δισκογραφίας. Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες δυνατές συνεργασίες στο μέλλον.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η μουσική παιδεία δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια. Δεν είναι κάτι ξεχωριστό που το επιλέγεις. Είναι αναγκαία. Θεωρώ πως ο άνθρωπος πρέπει να είναι κοινωνικοπολιτικά και πνευματικά ενεργός. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται και το απαραίτητο υπόβαθρο στην εκάστοτε περίπτωση. Στον πνευματικό τομέα σίγουρα συμβάλει και η μουσική παιδεία. Ανοίγει τους ορίζοντες, καλλιεργεί και καλλιτεχνικά αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο και ξυπνά τις ευαισθησίες και τις ηθικές αξίες. Η μουσική παιδεία δεν είναι μόνο…’’οι νότες’’. Είναι πολύ περισσότερα. Δεν είναι τυχαίο που η διδασκαλία της μουσικής στην αρχαία Ελλάδα προηγήθηκε από αυτή των γραμμάτων. Με προβληματίζει το μέλλον της καλλιτεχνικής παιδείας γενικότερα. Όσο πάει, φθίνει. Δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι αυτό.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Φυσικά και υπάρχουν. Αυτό είναι χαρμόσυνο, ελπιδοφόρο και αναγκαίο! Η γνώση πάνω στο αντικείμενο έχει εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Ακρογωνιαίος λίθος της μουσικής πράξης είναι και τα πανεπιστήμια, όπου η διάδοση της γνώσης είναι ανώτερη και εμβριθής. Υπάρχουν και μουσικοί λοιπόν, που μπορεί να μην είναι αναγνωρισμένοι στο ευρύ κοινό, αλλά συμβάλλουν στη μουσική διεργασία με τις καταρτίσεις και τις γνώσεις τους. Θεωρώ βέβαια πως πάντα υπήρχαν αξιόλογοι μουσικοί ανά τα χρόνια, απλά προσαρμοσμένοι στις εκάστοτε εποχές και ανάγκες. Πλέον εξελίσσονται όλα ραγδαία, λόγω της τεχνολογίας, επομένως πολλά πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Παλαιότερα για παράδειγμα ήταν δυσεύρετοι κάποιοι οργανοπαίκτες. Τώρα υπάρχει αφθονία σε όλα. Σίγουρα ξεχωρίζουν οι καλύτεροι.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αρχικά, να βρεθούμε μεταξύ μας και να παίξουμε μουσική. Μας έχει λείψει τόσο πολύ αυτό. Η αλληλεπίδραση. Έχουμε ‘’πιαστει’’ και σωματικά και πνευματικά. Είθε να βγούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από αυτή τη βίαιη προς τις ψυχές μας κατάσταση και να εργαστούμε υγιείς! Αυτό ως ευχή. Από εκεί και πέρα όλος αυτός ο χρόνος κάποιες φορές στάθηκε δημιουργικός και παραγωγικός, το κατά δύναμιν. Επομένως, υπήρξε ευκαιρία για ενδοσκοπήσεις και σχεδιασμούς. Μία σκέψη λοιπόν που γεννήθηκε πριν ένα – δύο χρόνια η οποία ήρθε ξανά στην επιφάνεια μέσα σε όλον αυτό τον καιρό, είναι ο σχεδιασμός ενός προσωπικού δίσκου. Σε στίχους και μουσική του αγαπημένου μας συνθέτη και στιχουργού, Βασίλη Τσερέλη. Οι καιροί σίγουρα είναι δύσκολοι για τέτοια εγχειρήματα, από πολλές απόψεις, αλλά τα όνειρα δεν απειλούνται από δύσκολες συνθήκες. Όποιο τείχος υψώνεται μπροστά σε έναν στόχο ή ένα όνειρο, είναι καταδικασμένο να γκρεμίζεται. Αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο και θέλει χρόνο, μεράκι και πολλή δουλειά. Μέσα στα πλαίσια μουσικών σχεδίων είναι και η ολοκλήρωση των σπουδών μου στο εγγύς μέλλον για να μπορέσω ίσως να εργαστώ και στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Σίγουρα μέσα σε όλα αυτά είναι οι συναυλίες και οι νέες συνεργασίες. Παρ’ όλα αυτά επειδή τώρα νιώθω ότι πλάθομαι, ευελπιστώ πάντα να κάνω σωστές επιλογές με κριτήριο την αισθητική, την ηθική και την δική μου ιδιοσυγκρασία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Από πολύ μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική, ξεκινώντας μαθήματα φλάουτου, πιάνου και θεωρητικών στο Δημοτικό Ωδείο Νεάπολης.
Το 2012 έδωσε εξετάσεις στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και πέρασε στη ‘’σχολή’’ σαξοφώνου, στην τάξη του Γιώργου Λυγερίδη. Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια, εργαστήρια, masterclass και συναυλίες από πολλούς σημαντικούς σαξοφωνίστες παγκοσμίως μεταξύ των Claude Delangle, George Porte, Dejan Presicek, Milan Savic κ.ά.
Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς σαξοφώνου και έχει πάρει μέρος σε διάφορες συναυλίες. Είναι μέλος των Sax Nouveau, ένα σύνολο σαξοφώνων που μετράει πολλές συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό (Βελιγράδι, στα πλαίσια της διοργάνωσης του Belgrade Saxperience).
Έχει παίξει σε διάφορους πολιτιστικούς χώρους, μουσεία, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στην Αίθουσα Τελετών Α.Π.Θ κ.α. Επίσης, έχει παρακολουθήσει χορωδιακά σεμινάρια με τους: Aντώνη Κοντογεωργίου, Sanna Valvanne, Yoshihisa Matthias Kinoshita κ.α. ως μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης απ’ όπου αποφοίτησε.
Το 2018 παρακολούθησε κάποια μαθήματα jazz αυτοσχεδιασμού στο τραγούδι. Το 2019 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Από το 2017 είναι μέλος του Συλλόγου Μουσικών Β. Ελλάδος. Έχει κάνει κάποια live με μουσικά σχήματα σε μαγαζιά, ξενοδοχεία και χώρους της πόλης αλλά και εκτός. Τον Οκτώβριο του 2020 κυκλοφόρησε ο δίσκος του Δημήτρη Ζερβουδάκη ‘’Του Τρελού η Ανάσα’’, στον οποίο τραγούδησε το κομμάτι ‘’Στην Ακτή σου’’.
Υoutube: https://www.youtube.com/channel/UCsF9Q8oHO4JoBHYHOsF8jjw
Spotify: https://open.spotify.com/track/2kJ9QwcrR54RqnaUdCKSA8?si=5uFXpeqtTJq4HNIU6zZ7Mg&utm_source=copy-link
