Συνέντευξη της ΖΩΗΣ ΝΙΚΗΤΑΚΗ με αφορμή την παραμυθοπαράσταση «Η Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο»
Έχετε μεγάλη συμβολή στο χώρο του παραμυθιού, με παραστάσεις αφήγησης, με σεμινάρια για την τέχνη της αφήγησης ως παιδαγωγικό και θεραπευτικό εργαλείο αυτογνωσίας, για τη συγγραφή του θεραπευτικού παραμυθιού στην Ελλάδα και στην Κύπρο, με συγγραφή και εικονογράφηση βιβλίων στο ενεργητικό σας, κλπ. Το περιοδικό μας έχει φιλοξενήσει συνεντεύξεις σας, όπου έχετε μιλήσει κυρίως για την τέχνη της ζωγραφικής με εφόρμηση τις εκθέσεις σας. Σήμερα θα ήθελα να μας μιλήσετε για την παραμυθοπαράσταση με μουσική που ετοιμάζετε, «Η Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο!»
Είναι ιδιαιτέρως μεγάλη η χαρά μου για την παραμυθοπαράσταση αυτή, λαμβανομένου υπόψιν ότι τα χρόνια της πανδημίας οι καλλιτέχνες στερηθήκαμε της δυνατότητας άμεσης και δια ζώσης αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Η τέχνη για τα γεννήματά της χρειάζεται μόνωση, όμως μέσα από τη διαψυχική επαφή μπορεί να νοηματοδοτηθεί, να ανθίσει και να εκπληρώσει τον σκοπό της. Τα παραμύθια χρειάζονται τα παιδιά, τον αέρα της ελευθερίας και την ατμόσφαιρας της αγάπης και της μαγείας, όπως και την αύρα τη θαυμαστή από μια αγκαλιά Συμπαντική που διαθέτει της Απειροσύνης τη στοργή για ν΄ ακουστούν και να μπορέσουν να εμφυτεύσουν τους μαγικόσπορούς τους απευθείας στην καρδιά. Η πρώτη παραμυθοπαράσταση που υλοποίησα μετά την πανδημία ήταν «Εκεί που τα πουλιά μιλούν και τα δέντρα τραγουδούν» τη Διεθνή Ημέρα των Μουσείων στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών. Ακολούθησε κι άλλη στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος για παιδιά στο Μουσείο Χέλμη Φυσικής Ιστορίας στη Ζάκυνθο.
«Η Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο», είναι μια παραμυθοπαράσταση με μουσική που σχεδιάστηκε με αγάπη πολλή για όλη την οικογένεια και θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με τη μουσικό Νατάσα Δίπλα για πρώτη φορά. Το πρόγραμμα αφήγησης περιέχει ένα παραμύθι από τη λαϊκή παράδοση των νησιών του Ιονίου, ένα παραμύθι μαγικό από την Ανατολή και μια ιστορία από την εσωτερική παράδοση που έχω διασκευάσει ως παραμύθι και εμπεριέχεται στο νέο μου βιβλίο, που πρόκειται να εκδοθεί το προσεχές διάστημα από τις εκδόσεις Dharma. Άραγε που πάνε τα πράγματα όταν χάνονται; Τι ανακάλυψε η Χρυσοδάκτυλη με το βελόνι της το χρυσό; Γιατί όταν είμαστε προσκολλημένοι σε ένα πρόβλημα, δεν μπορούμε να βρούμε τη λύση; Ποια είναι η παράξενη και αλλούτερη πολιτεία, στην οποία βρίσκεται ένας ραφτάκος πάνω στα φτερά του αετού; Ποιες είναι οι δυο μαγικές λέξεις που λένε οι άνθρωποι στην πολιτεία του Ασαλάτου Αλαζάιν που δεν χρειάζονται τα χρήματα και γιατί με την απληστία χάνεται η μαγεία; Πώς ο πόνος μπορεί να γίνει δώρο και που βρίσκεται φυλαγμένο το μυστικό; Για όλα αυτά θα μάθετε μέσα από παραμύθια παλιά
Που θα σας αφηγηθώ και που τα βρήκα κρυμμένα σε ένα κέντημα χρυσό που έλαμπε σαν του Ήλιου το τραγούδι και σαν τον θησαυρό του τον μαγικομοναδικό!
Τα παραμύθια είναι λένε σαν τα πουλιά… Έρχονται από μακριά και κάθονται πάνω στον ώμο σου και σου μιλάνε… Τα πουλιά αυτά, λένε πως τ΄ ακούνε μόνον τα παιδιά και όσοι έχουν καθαρή καρδιά… Τα παλιά τα χρόνια όλες τις εποχές, μα και όλες τις στιγμές, οι άνθρωποι μαζεύονταν γύρω από μια φωτιά και αφηγούνταν ιστορίες και παραμύθια κι έτσι μοιράζονταν τον πόνο τους, τη στεναχώρια τους, τη χαρά τους, μα και τα όνειρά τους. Έτσι ενδυνάμωναν τις σχέσεις τους, μα και ενεργοποιούσαν την πίστη τους για εκείνο που φάνταζε αδύνατο. Έτσι αφουγκράζονταν καλύτερα και βαθύτερα τη ψυχή τους και εμψυχώνονταν να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, να μην παραιτηθούν μπρος το φόβο της αποτυχίας, μπρος το φόβο του αγνώστου ή του απροσδόκητου.
Έτσι κι εμείς σας καλούμε να πάρετε τα παιδιά, τους φίλους και τους αγαπημένους σας αγκαλιά και να έρθετε σε ένα ταξίδι θαυμαστό
Εκεί που το αδύνατο γίνεται δυνατό!
Θα χρειαστούν δύο στάλες από την ανεξάντλητη χαρά που φωλιάζει στης καρδιάς σας τη μαγική σπηλιά,
Τα ρούχα σας τα παραμυθοχρωματιστά
Κι ένα από τα χαμόγελα που διαλύουν τα σύννεφα τα πυκνά!
Πότε; Το Σάββατο 6 Απριλίου 2024
Ποια ώρα; στις 7:30 μμ
Διάρκεια: γύρω στη 1 ώρα
Που; Στον Πολυχώρο Show What
Διεύθυνση: Πλατεία Μεσολογγίου 6, Παγκράτι
Απαραίτητη η κράτηση θέσεων στα τηλέφωνα: 2107295401 και 6947016653
Χορηγός Επικοινωνίας: Polis Magazino
Συνεργάζεστε με τη μουσικό Νατάσα Δίπλα στην παραμυθοπαράσταση αυτή. Πώς τα παραμύθια συμπορεύονται με τη μουσική στα παραμυθοταξιδέματά σας και πώς ο ήχος συνδέεται με το παραμύθι;
Συνήθως στις παραμυθοπαραστάσεις μου χρησιμοποιώ η ίδια μικρά μουσικά όργανα, παράξενα ιδιόφωνα κατασκευασμένα από φυσικά υλικά και προερχόμενα από διάφορα μέρη του κόσμου δημιουργώντας ηχητικά τοπία και ατμόσφαιρες που να συνάδουν με τις εικόνες των παραμυθιών. Την παραμυθοπαράσταση αυτή ντύνει μουσικά η Νατάσα Δίπλα, μουσικός, performer και συνθέτης με εμπειρία 30 χρόνων στον χώρο της μουσικής εκπαίδευσης και με καλλιτεχνικές δραστηριότητες σε θέατρα, μουσικές σκηνές, κουκλοθέατρα, ορχήστρες κλπ. Έχει επιμεληθεί και συνθέσει μουσική για θεατρικά αναλόγια (Γ.Αναστασάκη, Μ.Τσίμα, Γ. Μπαξεβάνη) και έχει στο ενεργητικό της συνεργασίες με διάφορα θέατρα με σημαντικότερες το θέατρο της Ξένιας Καλογεροπούλου, στον Οδυσσεβάχ, του Γιάννη Μόρτζου στην Βαβυλωνία, του Β.Κολοβού στις παραστάσεις Ν. Χικμέτ και Π. Νερούντα. Έχει συνεργαστεί στην ηχογράφηση της Μυθωδίας του Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Τα παραμύθια συμπορεύονται με τη μουσική και τους ήχους στα παραμυθοταξιδέματά μου, οι ηχητικές ατμόσφαιρες ενισχύουν το ενδιαφέρον των παιδιών και δίνουν επιπλέον χρώμα μαζί με τον λόγο σε σκηνές και εικόνες που ξεδιπλώνονται μέσα από τα παραμύθια. Ο ήχος συνδέεται στενά με το παραμύθι. Οι Τσαλάγκι ή Τσερόκι λένε πως γεννηθήκαμε από τα όνειρα των αγγέλων, τα όνειρα που δημιουργήθηκαν από τον αρχέγονο ήχο. Τα παραμύθια συνδέονται με τον ήχο και με τη γλώσσα και άρα με τη μουσική. Ο μεγάλος ινδός μουσικός και δάσκαλος σούφι Ιναγιάτ Χαν ορίζει τη γλώσσα ως την απλοποίηση της μουσικής και λέει πώς όπως η ψυχή κρύβεται μέσα στο σώμα, έτσι και η μουσική κρύβεται μέσα στην γλώσσα και στον εκφωνούμενο λόγο. Και η γλώσσα των παραμυθιών είναι βαθιά ποιητική και μουσική. Το παραμύθι συνδέεται πολύ στενά και βαθιά με τον ήχο για αυτό και είναι σημαντικό για το παιδί να ακούει τα παραμύθια να του τα αφηγείται η μητέρα του ήδη από τη στιγμή της κυοφορίας του στην ιερή της μήτρα. Δεν είναι τυχαίο που το πρώτο όργανο που σχηματίζεται είναι το αυτί και μέσω του ήχου της αφήγησης του παραμυθιού το παιδί μπορεί να συνδεθεί βαθιά με την πρώτη ύπαρξη στη γη που του επιτρέπει τον ερχομό του στο πεδίο της φυσικής υλικής εκδήλωσης, την μητέρα του.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παραμυθοπαράσταση; Μπορούν και μεγάλοι να την παρακολουθήσουν; Τα παραμύθια αλήθεια είναι μόνο για τα παιδιά;
Η παραμυθοπαράσταση απευθύνεται σε όλη την οικογένεια, σε μεγάλους και παιδιά. Μπορούν να την παρακολουθήσουν όλοι από 6 ετών έως 106…! Τα παραμύθια σαφώς και δεν είναι μόνον για τα παιδιά. Τα παραμύθια άνθισαν κυρίως σε εποχές μεγάλων στερήσεων και μαρασμού, σε κρίσιμες εποχές και αρχικά φτιάχνονταν από μεγάλους και απευθύνονταν σε μεγάλους αποκλειστικά. Πολλές φορές αποτελούσαν τον μοναδικό τρόπο ψυχαγωγίας, κοινωνικής συνεύρεσης, γόνιμης διαψυχικής αλληλεπίδρασης και συσχέτισης των ανθρώπων της κοινότητας, προκειμένου να ανασάνουν από τον μόχθο της εργασίας και της ζωής, να μοιραστούν τα νέα τους και τα νέα των ανθρώπων της κοινότητας, τις χαρές τους, τους πόνους τους, αλλά και τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους. Κι όπως λέω στο βιβλίο μου, «Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!»,
… «από καρδιά σε καρδιά κυλάει το παραμύθι και γνωρίζει πώς να λιάνει τις γωνίες, πώς να στρογγυλέψει τις ευθείες, πώς να μαλακώσει τον πόνο, πώς να παρηγορήσει τη θλίψη, πώς να ενθαρρύνει και να προτρέψει για το μεγάλο ταξίδι στο Άγνωστο και Ανείπωτο, πώς να μας πάρει τρυφερά από το χέρι και να μας οδηγήσει μαζί του στον μαγικό κόσμο του…»
Ποια θέση μπορούν να έχουν τα παραμύθια για τα παιδιά στην εποχή μας, που κυριαρχείται από τη ψηφιακή πραγματικότητα και που η τεχνητή νοημοσύνη τείνει να εισβάλλει με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς από τους αναμενόμενους;
Τα παραμύθια έχουν διαχρονική αξία και η ουσία που κουβαλούν στα φτερά τους, όπως και η σημασία και η πολυτιμότητά τους είναι ακατάστρεφτη, διαρκής και πέρα από το διηνεκές του χωροχρόνου. Οι ψηφιακές οθόνες έχουν ρουφήξει στην κυριολεξία τα παιδιά της εποχής μας και μαζί τους έχουν κλέψει τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, την κοινωνικότητα, τη φιλία, τη μαγεία και την ίδια την πολύτιμη ζωτικότητα. Είναι πραγματικά επιτακτική ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ, να βρουν τα παραμύθια τη θέση που τους αρμόζει στη ζωή των παιδιών, στην οικογένεια και στο σχολείο. Είναι σημαντικό τα παιδιά μέσα από την αλληγορική γλώσσα των συμβόλων του παραμυθιού να διδαχθούν σημαντικές και αναλλοίωτες αξίες, συμπαντικές, οικουμενικές και πανανθρώπινες. Τα παραμύθια μπορούν να διδάξουν τα παιδιά τους τρόπους πλοήγησης στην ίδια τη ζωή!
Τα παραμύθια μπορούν να διδάξουν τα παιδιά και να τα βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν πως δεν είμαστε μόνοι, ακόμα κι αν έτσι νομίζουμε, η βοήθεια των αόρατων μαγικών βοηθών έρχεται αναπάντεχα, αλλά και τη στιγμή που η ύπαρξη τη χρειάζεται πιο πολύ! Η βοήθεια έρχεται πάντα ουρανοκατέβατη κι είναι λυτρωτικό για τις ψυχές των παιδιών να το γνωρίζουν αυτό για να μην μπορέσει ο σπόρος του φόβου να κάνει ρίζες. Μα είναι λυτρωτικό και για τους μεγάλους που έχασαν την πίστη τους στη μαγεία του Αόρατου, του Άγνωστου και του Ανείπωτου. Η εποχή μας χρειάζεται το άγγιγμα της μαγείας αυτού που τολμά να ορμήσει δίχως να το σκεφτεί, δίχως να αμφιβάλλει, δίχως να φοβηθεί, με ακλόνητη πίστη στην ουράνια προστασία, στον Σκοπό τον μεγαλύτερο του προσωπικού, στο Συλλογικό Όραμα το μεγαλύτερο του ατομικού, στην αγκαλιά του Ωκεανού που περικλείει όλες τις μορφές και ταυτόχρονα και καμιά, καθώς στην αγκαλιά του γεννιέται και διαλύεται κάθε μορφή.
Λείπει από τα σχολεία η χαρά που ανοίγει των παιδιών την καρδιά, μα λείπει και η φαντασία που στο όνειρο δίνει πνοή και φτερά και τη δύναμη ενεργοποιεί να ανθίσει τούτη η δημιουργική πνοή ακόμα και στη γη… Λείπει το παιχνίδι, λείπει και το παραμύθι, θεώρησαν κάποιοι πως η σοβαρότητα δεν μπορεί να συνδεθεί με τη χαρά και συρρικνώθηκε η έμπνευση, έκλεισε σιγά σιγά και η καρδιά, τα χρώματα του ουράνιου τόξου αντί να συντεθούν και ένα να γίνουν και να ξεδιπλωθούν με όλη τους τη χάρη, απομονώθηκαν, διασκορπίστηκαν και κάποια κρύφτηκαν… Μα τώρα, περισσότερο από ποτέ, επιτακτική μα και αναγκαία προβάλλει η ανάδυση και η καλλιέργεια της δύναμης της δημιουργικής φαντασίας, του οραματισμού και της ενεργοποίησης των ονείρων, των χαρισμάτων και των δώρων που κάθε μια ψυχή εμφέρει. Αναγκαία και η σύνθεση των δώρων των ψυχών για τον επανασχηματισμό του κόσμου μας. Και πώς το παραμύθι σε τούτη την παιδευτική και μεταμορφωτική διαδικασία μπορεί να συντελέσει;
Ποια οφέλη μπορεί να έχει μια παράσταση ζωντανής αφήγησης παραμυθιών για τα παιδιά και για τους μεγάλους; Διάβασα πως «Η Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο!» απευθύνονται σε όλη την οικογένεια. Τί μπορεί να κερδίσει μια οικογένεια ερχόμενη στην παραμυθοπαράστασή σας;
Σε μια εποχή που ο προφορικός λόγος και η μαγεία της ποιητικότητάς του, όπως ακριβώς αποτυπώνεται στα παραμύθια, έχει αποδυναμωθεί, σε μια εποχή που η ελληνική γλώσσα έχει συρρικνωθεί και αλλοιωθεί, οι λέξεις έχουν αποζωτικοποιηθεί, τα σύμβολα έχουν διαστρεβλωθεί, τα οφέλη που μπορεί να έχει μια ζωντανή αφήγηση παραμυθιών μπορεί να είναι τεράστια για τα παιδιά, όχι μόνο όσον αφορά στην ανακάλυψη του πλούτου της γλώσσας και την καλλιέργειά της, όσο και όσον αφορά στην σύνδεση με τη μαγεία του προφορικού λόγου, αλλά και στην ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας, στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, στην εμψύχωση και τόσα πολλά που δεν μπορούν να αναφερθούν μέσα σε μια συνέντευξη. Το παραμύθι μπορεί να λειτουργήσει ως ο γεφυροποιός που θα φέρει μαζί τα μέλη της οικογένειας σε μια πράξη μοιράσματος της αγάπης, σε μια πράξη ενδυνάμωσης της φλόγας της ψυχής, σε μια πράξη βαθιά μυητική για τη ψυχή, όπως είναι στ’ αλήθεια η αφήγηση. Το παραμύθι μπορεί ακόμα να φέρει πιο κοντά τις καρδιές των μελών της οικογένειας και της κοινότητας, καθώς πρόκειται για μια αρχέγονη κατάσταση μοιράσματος της ψυχής εκ βαθέων. Έτσι και η «Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο» θέλω να φέρει τις καρδιές πιο κοντά και να ανάψει ξανά τη χαρά που όλο και πιο πολύ εκλείπει ακόμα και από τα παιδιά.
Ποιο είναι το μήνυμα που μπορούν να μεταφέρουν τα παραμύθια στον κόσμο μας σήμερα, σε μια εποχή πνευματικού μαρασμού και έκπτωσης αξιών, σε μια εποχή που όλη η οικογένεια είναι μπροστά στις οθόνες και η επικοινωνία τείνει να εκλείψει;
Τα παραμύθια μπορούν να μεταφέρουν πολλά σημαντικά μηνύματα στον κόσμο μας σήμερα. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια, όπως ότι δεν είμαστε μόνοι, ακόμα κι αν έτσι νομίζουμε και ότι η βοήθεια των αόρατων μαγικών βοηθών έρχεται αναπάντεχα, αλλά και τη στιγμή που η ύπαρξη τη χρειάζεται πιο πολύ! Η βοήθεια έρχεται πάντα ουρανοκατέβατη κι είναι λυτρωτικό για τις ψυχές των παιδιών να το γνωρίζουν αυτό για να μην μπορέσει ο σπόρος του φόβου να κάνει ρίζες. Μα είναι λυτρωτικό και για τους μεγάλους που έχασαν την πίστη τους στη μαγεία του Αόρατου, του Άγνωστου και του Ανείπωτου. Η εποχή μας χρειάζεται το άγγιγμα της μαγείας αυτού που τολμά να ορμήσει δίχως να το σκεφτεί, δίχως να αμφιβάλλει, δίχως να φοβηθεί, με ακλόνητη πίστη στην ουράνια προστασία, στον Σκοπό τον μεγαλύτερο του προσωπικού, στο Συλλογικό Όραμα το μεγαλύτερο του ατομικού, στην αγκαλιά του Ωκεανού που περικλείει όλες τις μορφές και ταυτόχρονα και καμιά, καθώς στην αγκαλιά του γεννιέται και διαλύεται κάθε μορφή.
Τα παραμύθια δίνουν αυτή την εμπειρία της πνευματικής πραγματικότητας. Μιλούν για το ταξίδι της ψυχής μέσα από δοκιμασίες, εμπόδια και δυσκολίες, με το πνεύμα να συνδεθεί και την ανώτερη αποστολή της να πραγματώσει. Ο ήρωας μπορεί να χρειαστεί να φτάσει στις εσχατιές του κόσμου, εκεί που ανθρώπου μάτι δεν έχει δει και ανθρώπου ποδάρι δεν έχει πατήσει. Μπορεί να χρειαστεί να φτάσει και ως της κόλασης τα τρίσβαθα, σε βασίλεια σκοτεινά στης γης τα έγκατα για να κουβαλήσει από τα σκοτάδια το φως. Μπορεί να χρειαστεί να λιώσει αμέτρητα ζευγάρια σιδερένια παπούτσια και να συναντήσει βοηθούς μαγικούς στα πιο απίστευτα μέρη και στις πιο αναπάντεχες στιγμές, ώσπου σε πέρας να φέρει ως άλλος Ηρακλής τους άθλους της ψυχής του, ώσπου να κατανοήσει, να αποδεχτεί βαθιά και να αγαπήσει αυτά που το κάθε Τώρα μέσα στης ρωγμής του την καρδιά κουβαλά.
Μέσα από το παραμύθι ενεργοποιείται η πίστη στο παιδί πως η δύναμη είναι εντός του, μα και οι μαγικοί βοηθοί εντός του στην πραγματικότητα είναι. Και μαζί δυναμώνει και η αυτοπεποίθησή του, όπως και η πίστη ότι όλα είναι δυνατά, ακόμα και όσα φαντάζουν θαύματα και ότι το ίδιο το παιδί μπορεί να δημιουργήσει θαύματα αν το θελήσει.
Ποιος είναι ο απόηχος των χρόνων του εγκλεισμού της πανδημίας στα παιδιά, τί παρατηρείτε;
Ο εγκλεισμός της πανδημίας έχει αφήσει τα αποτυπώματά του τόσο στα παιδιά όσο και στους μεγάλους. Και καθώς τα παιδιά αποτελούν τον καθρέφτη συνήθως των γονέων τους, της μεταξύ τους σχέσης και των εκδραματιζόμενων στο οικογενειακό περιβάλλον, μπορώ να πω ότι βλέποντας ένα παιδί μπορείς να αφουγκραστείς και να κατανοήσεις σε μεγάλο βαθμό τον ψυχισμό των μεγάλων, τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση και τον τρόπο συμπεριφοράς προς τα παιδιά. Έχω παρατηρήσει πως όλο και πιο πολύ έχει απλωθεί η σκιά του φόβου και της θλίψης ακόμα και στα παιδιά, έχει διογκωθεί η ενασχόλησή τους με το διαδίκτυο και τις ψηφιακές πλατφόρμες και η εξάρτησή τους από τις οθόνες έχει αυξηθεί σε ανησυχητικό βαθμό. Παράλληλα στα σπίτια έχει αυξηθεί η βία, το άγχος, η προσήλωση στην ύλη και η αναζήτηση τρόπων πλασματικής φυγής με ποικίλους τρόπους και η κατάσταση αυτή αναπότρεπτα αντανακλάται στα παιδιά. Ο χρόνος έχει συρρικνωθεί, το κυνήγι για τα αναγκαία και τα πλασματικά χρήσιμα έχει διευρυνθεί, ενώ η ουσία όλο και πιο πολύ έχει χαθεί. Στα παιδιά που ξεκίνησαν την προσχολική αγωγή ή την πρωτοβάθμια εκπαίδευση με την έναρξη της πανδημίας, έχει παρατηρηθεί μια δυσκολία στη γραφή της γλώσσας και στην ανάγνωση, τρομερά κενά στην έκφραση και στη διατύπωση, δυσκολία στην έκφραση δημιουργικότητας, μειωμένο φάσμα φαντασίας, δυσκολία σε λεπτές κινητικές δεξιότητες με τα χέρια, τάσεις απομόνωσης και δυσκολία στην επικοινωνία, κλπ. Βλέπω συχνά την ομίχλη μιας ανεξήγητης κούρασης στα παιδικά προσωπάκια καθώς και την έλλειψη ενθουσιασμού πολλές φορές και χαράς που είναι συνυφασμένη με τα παιδιά. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν είναι καθόλου απλή και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρού στοχασμού, διερεύνησης και επανατοποθέτησης και μετατοπίσεων από τους γονείς, τους παιδαγωγούς και όσους ασχολούνται ενεργά με τα παιδιά.
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδιά σας και ποιο είναι το μήνυμα που έχετε να μεταφέρετε στους αναγνώστες μας;
Τα επόμενα σχέδιά μου είναι μια ατομική έκθεση ζωγραφικής που ετοιμάζω στο εξωτερικό, για την οποία θα σας ενημερώσω πολύ σύντομα, κάποια νέα βιβλία που είναι να εκδοθούν, καθώς και νέοι κύκλοι εργαστηρίων για μεγάλους και παιδιά. Όσον αφορά την παραμυθοπαράσταση, «Η Χρυσοδάχτυλη και άλλα παραμύθια από το Παντατωρινό Βασίλειο» θα υλοποιηθεί για πρώτη φορά, όπως ανέφερα στην αρχή, στη ζεστή ατμόσφαιρα του πολυχώρου Show What, στην πλατεία Μεσολλογίου 6, στο Παγκράτι, στις 7:30 το απόγευμα. Θα χαρώ πολύ να είστε εκεί μαζί μας και να παραμυθοσυνταξιδέψουμε εκεί που τα πάντα είναι δυνατά, ακόμα και τα θαύματα, και κυρίως αυτά… Το μήνυμά μου στους αναγνώστες σας αποτελεί και τον τίτλο ενός αγαπημένου βιβλίου μου που συνοδεύεται από 20 εικαστικά έργα και ζωντανή αφήγηση παραμυθιών με τραγούδι και μουσική. Θα διατίθεται κατά τη διάρκεια της παραμυθοπαράστασης στον πολυχώρο σε προνομιακή τιμή για όσους θελήσουν να το αποκτήσουν!
«Από καρδιά σε καρδιά όλα είναι δυνατά!»
Σας ευχαριστούμε πολύ.
Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και τη δυνατότητα να μιλήσω με εφόρμηση την παραμυθοπαράσταση για τόσα σημαντικά ζητήματα σε σχέση με το παραμύθι και τα παιδιά! Να είστε καλά και να συνεχίζετε το έργο σας!
