Είμαι μια Αμυγδαλιά
Ενα μικρό δεντρί
Που ατάραχο
Παλεύω με τους ανέμους
Τις βροχές
Τα χιόνια.
Είμαι μια Αμυγδαλιά
Τρελλη, με λεν από παιδί
Γιατί βιάζομαι να μεγαλώσω
Να δώσω άνθη ρόδινα και λευκά
Σαν ο ήλιος με κοιτάξει.
Είμαι μια Αμυγδαλιά
Εαν το ίσως, υπήρχε
Θα ήμουν δέντρο δυνατό
Διπλάσιο στο μπόι
Εαν το πάντα, το εννοείτε,
Θα ήμουν χειμώνα, καλοκαίρι ανθισμένη
Με λουλούδια
Είμαι μια Αμυγδαλιά
Κι έχω τόση δύναμη
Που μόνο εγώ
Φέρνω την Άνοιξη
Της ανοίγω το δρόμο
©®Εύα Πετροπουλου Λιανού
Στα χέρια μου κρατώ το έργο της αγαπημένης μου φίλης, εικαστικός, Σοφία φουντουλακη
“Η Αμυγδαλιά”
Σύντομα μια υπέροχη έκθεση ζωγραφικής στο
Καφέ Μελίνα
Sophia Foudoulaki
Εικαστικός
Μια γυναίκα…με πάθος για τη ζωγραφική
Ένας άνθρωπος που οι πίνακες της μας δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση αγαλλίασης και ξενοιασιάς
Ευχαριστώ πολύ που έδωσε την άδειά της, ο πίνακας της Σοφίας Φουντουλακη, Αμυγδαλιά, να συνοδεύσει το ποίημα μου.
