“Για κάθε συνθέτη όνειρο και στόχο αποτελεί πάντα η εκτέλεση έργων από μεγάλες ορχήστρες και αναγνωρισμένα μουσικά σύνολα ή εκτελεστές.”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θυμάμαι πάντα να παρατηρώ και να προσέχω τη μουσική που έπαιζε στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο μιας και στο σπίτι υπήρχε πάντα μουσική. Ωστόσο, η πρώτη δυνατή και ουσιαστική εμπειρία και ανάμνηση -και κάτι που λειτούργησε ως σημαντικό κίνητρο να ασχοληθώ με τη σύνθεση- ήταν μια συναυλία στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας το 2000-2001 που παίχτηκε το Carmina Burana του Carl Orff από τη Συμφωνική Ορχήστρα της πόλης και τη Μικτή Χορωδία, υπό τη διεύθυνση του αείμνηστου Γιάννη Τσανακά. Παρακολούθησα χωρίς ανάσα σχεδόν εκείνη τη συναυλία με μεγάλο δέος μιας και ήταν η πρώτη φορά που ερχόμουν σε επαφή μ’ αυτό που λέγεται συμφωνική μουσική και μάλιστα ζωντανά.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Δεν είναι σίγουρα μόνο ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω. Η λίστα θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλη με καλλιτέχνες όλων των ειδικοτήτων, συνθέτες, εκτελεστές, ζωγράφοι, λογοτέχνες κ.ο.κ. Τώρα για σκηνική συνύπαρξη, αν και το επάγγελμα του συνθέτη δεν περιλαμβάνει απαραίτητα τη σκηνική παρουσία, θα έλεγα ότι όπως και για κάθε συνθέτη όνειρο και στόχο αποτελεί πάντα η εκτέλεση έργων από μεγάλες ορχήστρες και αναγνωρισμένα μουσικά σύνολα ή εκτελεστές.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ξεκίνησα τη μουσική στα έξι μου χρόνια και το πρώτο μουσικό μου όργανο ήταν ένα παιδικό αρμόνιο στο οποίο όμως πέραν της μελέτης για τα μαθήματα μουσικής, τον περισσότερο χρόνο προσπαθούσα να παίζω δικά μου πράγματα, αυτοσχεδιαστικά. Η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι κάτι που επικροτούνταν στο μέγιστο βαθμό από το οικογενειακό περιβάλλον και νομίζω αυτό είναι και η πρώτη σημαντική επιρροή. Επιπλέον, πάντα στο σπίτι υπήρχε σε διάφορες μορφές «οικιακό» studio ηχογραφήσεων. Από την ηλικία των 9 ετών θυμάμαι να ηχογραφώ και να ενορχηστρώνω τις μουσικές μου ιδέες και να υλοποιώ πρωτογενείς μουσικές του πατέρα μου ο οποίος δεν ασχολείται με τη μουσική επαγγελματικά.
Έπειτα, στην ηλικία των 14-15 είχα την χαρά να αρχίσω να δραστηριοποιούμαι και επαγγελματικά ως συνθέτης και ενορχηστρωτής, γράφοντας μουσική για παιδικό θέατρο σε πανελλαδική κυκλοφορία υπό τη μορφή βιβλίων – cd, αλλά βέβαια και με την κυκλοφορία δυο δισκογραφικών πονημάτων με πολύ σημαντικές συνεργασίες όπως με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, η συνεργασία με οποίο για μένα υπήρξε καθοριστική, τον Γιάννη Ζουγανέλη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κ.α.
Τώρα, σε όλα τα στάδια των σπουδών, αρχικά των ωδειακών και μετέπειτα των ακαδημαϊκών, είχα την τύχη να έχω πολύ καλούς δασκάλους και καθηγητές οι οποίοι λειτούργησαν θετικά και συνεισέφεραν στη διαμόρφωση της μουσικής μου προσωπικότητας. Ιδιαίτερα σημαντική και καθοριστική ήταν η επιρροή του κ. Χρήστου Σαμαρά στον τομέα της λόγιας σύνθεσης και στον συνολικότερο τρόπο αντίληψης και οργάνωσης της μουσικής.
Σήμερα, νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής μιας και στο στάδιο πλέον των διδακτορικών σπουδών είχα την χαρά και την τιμή οι προσπάθειές μου να αναγνωριστούν και να βραβευθούν σε
πανελλαδικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο (1ο Παγκόσμιο «Νίκος Σκαλκώτας», 1ο Πανελλήνιο «Θεόδωρος Αντωνίου» κ.α.) και να με έχουν τιμήσει μέσω αναθέσεων σημαντικοί φορείς όπως η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κ.α.
Επιπλέον, αν και ζούμε σε δύσκολους καιρούς, η νέα μας δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Του Τρελού η Ανάσα» σε ερμηνείες του Δημήτρη Ζερβουδάκη και στίχους του Θωμά Μπέκου στο μεγαλύτερο μέρος της και με μια σπουδαία ομάδα συνεργατών (Γιάννης Παυλίδης, Θέμης Μπέκος – Μ.Ο. Νomad, Ηρακλής Βαβάτσικας κ.α.) χαίρει μεγάλης αποδοχής από το κοινό και αυτό είναι κάτι που μας δίνει ελπίδα και μεγάλη χαρά.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Είναι αυτό ακριβώς που λέει και τίτλος. Είναι “shows” δηλαδή θεάματα, τηλεπαιχνίδια. Τώρα αν η θεματολογία τους αφορά τη μουσική αυτό είναι κάτι άλλο. Σίγουρα υπάρχουν αξιόλογοι και ταλαντούχοι τραγουδιστές που συμμετέχουν σ’ αυτά, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να ταυτιστώ με τη διαδικασία, ούτε και να ενδιαφερθώ ώστε να τα παρακολουθήσω χωρίς βέβαια να μην κατανοώ την ανάγκη των συμμετεχόντων να εκφραστούν.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Είναι ανάγκη πιστεύω διότι δεν είναι απαραίτητο κανείς να μελετήσει και να σπουδάσει τη μουσική μονάχα για να γίνει επαγγελματίας μουσικός. Τα οφέλη είναι πολλαπλά και πολυδιάστατα. Οι αρχές, τα αξιώματα της μουσικής, η δημιουργικότητα, η αυτοπειθαρχία, η υπομονή, η εστίαση στη λεπτομέρεια, η ομαδικότητα, η καλλιέργεια της αισθητικής, η αναλυτική, η συνδυαστική και η κριτική σκέψη και άλλα τόσα σημαντικά πράγματα που η μουσική προσφέρει στα παιδιά, είναι θεωρώ αναγκαία για την πνευματική διαμόρφωση του ατόμου. Η μουσική είναι κάτι που μας διαμορφώνει σφαιρικά και ανήκει σ’ εκείνα τα άυλα αγαθά που εξυψώνουν και καλλιεργούν το πνεύμα, το ήθος και την ψυχή μας.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Σαφώς και υπάρχουν! Έχουμε πάρα πολύ πλούσιο καλλιτεχνικό δυναμικό και αξιόλογους μουσικούς με προσόντα και διακρίσεις, αναγνωρισμένους σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, μιας και αναφερθήκαμε προηγουμένως στα “talent shows” δυστυχώς δεν είναι γνωστοί στο ευρύτερο κοινό όπως οι συμμετέχοντες σ’ αυτές τις εκπομπές λ.χ. Αυτό είναι μια θλιβερή πραγματικότητα και το ίδιο συμβαίνει και με πολλές σπουδαίες προσωπικότητες άλλων πεδίων όπως άνθρωποι των επιστημών και των γραμμάτων που διαπρέπουν στο εξωτερικό αλλά δεν τυγχάνουν της ανάλογης αναγνώρισης στον τόπο μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Η απάντηση νομίζω είναι αρκετά απλή και δεν είναι άλλη από το να μπορώ να βρίσκομαι σε μια κατάσταση που θα υπάρχει μια διαρκής ροή σύνθεσης και εκτέλεσης νέων έργων. Επίσης, στόχο στην παρούσα φάση αποτελεί και η ολοκλήρωση της διδακτορικής μου διατριβής. Ωστόσο, μέσα σε όλα αυτά, πιστεύω ότι αυτό που μένει και αυτό που έχει πάντοτε σημασία είναι η επιδίωξη της επικοινωνίας μέσω της γλώσσας της μουσικής και η ίδια η ανάγκη για έκφραση και δημιουργία.
Βιογραφικό: Ο Ευριπίδης Μπέκος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1991. Σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά (Αρμονία, Αντίστιξη, Φυγή, Ενοργάνωση) και πιάνο στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας. Ειναι απόφοιτος Σύνθεσης του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, μέλος της τάξης σύνθεσης του Χρήστου Σαμαρά, υποψήφιος διδάκτωρ Σύνθεσης του τμήματος Leeds School of Arts (Leeds Beckett University, Μ. Βρετανία) και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Το 2010 το έργο του “ΗΩΣ” βραβεύτηκε στο “Διαγωνισμό Σύνθεσης & Ποιητικής” του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Τον 2018, το έργο του «ΜΕΤΕΙΚΑΣΜΑ» για κουαρτέτο εγχόρδων βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών στο “Διαγωνισμό Σύνθεσης στη μνήμη του Δ. Δραγατάκη” με το 3ο βραβείο. Toν Σεπτέμβριο του 2019 το έργο του “ENARGITE” απέσπασε το Α’ Βραβείο στον “Διαγωνισμό Σύνθεσης του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πιάνου για Παιδιά 2019”. Το συμφωνικό έργο του “ΝEOTTIAN” απέσπασε το Παγκόσμιο Βραβείο «Νίκος Σκαλκώτας (2019)» και ταυτόχρονα το Πανελλήνιο “Βραβείο καλύτερου Έλληνα Συνθέτη κάτω των 35 ετών” στον ίδιο διαγωνισμό από την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Υπήρξε φιναλίστ του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Σύνθεσης Antonin Dvoràk (2018) ενώ το συμφωνικό έργο του “FIDEM” επιλέχθηκε έπειτα από διαγωνισμό από τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης να συμμετάσχει στη δράση «Νέοι Αρχιμουσικοί διευθύνουν έργα νέων Ελλήνων Συνθετών». Το έργο του “Vers l’ accord” (2018) παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από το αναγνωρισμένο κουαρτέτο σαξοφώνων “Athens Saxophone Quartet”. Το 2020, το έργο του “ELYSIAN” απέσπασε το Α’ Βραβείο στον ” 1o Διαγωνισμό Σύνθεσης Μουσικής Δωματίου στη μνήμη του Θόδωρου Αντωνίου”.
Το 2020 παρουσιάζονται τα έργα του: “Palingenesis” (παραγγελία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με αφορμή τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την Επανάσταση του 1821), “NAMA” (παραγγελία του Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής), “L’ Avenir de l’oiseau en cage” (παραγγελία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Ελληνικής Προεδρίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), “Lament For Theodore” στη Βαρσοβία (ηχογράφηση και κυκλοφορία από την διεθνή δισκογραφική εταιρία NAXOS), “Nanobial” στο Φράιμπουργκ από το σύνολο σύγχρονης μουσικής Kompass Ensemble.
Έχει συνθέσει πολυάριθμα έργα μουσικής δωματίου, ορχηστρική μουσική, τραγούδια, μουσική για παιδικό θέατρο κ.α.
Στη δισκογραφία, αριθμεί μέχρι στιγμής τέσσερις προσωπικούς δίσκους ως συνθέτης, ενορχηστρωτής, παραγωγός και πιανίστας στους οποίους έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και ερμηνευτές όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Ψαραντώνης, ο Διονύσης Τσακνής και άλλους. Οι δίσκοι αυτοί κυκλοφορούν σε πανελλαδική εμβέλεια από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες όπως η MINOS – EMI, Universal Music Greece, AVLOS Records κ.α.
Το 2018 έγινε η πρώτη παρουσίαση από τη Συμφωνική Ορχήστρα Λάρισας της καντάτας του “ΌΜΝΥΜΙ” βασισμένης στον Ιπποκράτειο Όρκο, ανάθεση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού Λάρισας η οποία τελέστηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας στα πλαίσια του ετήσιου κύκλου εκδηλώσεων “Ιπποκράτης η Αέναη Επιστροφή”.
Από το 2015 διδάσκει Ανώτερα Θεωρητικά (Αρμονία, Αντίστιξη, Φυγή) στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας.
