Ευγενία Χατζηαγγέλου

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Β. ΕΛΛΑΔΑΣ Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που προγραμμάτισε ο Σύλλογός μας για την επέτειο των διακοσίων χρόνων από το κοσμοϊστορικό γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, είναι και η Έκθεση Ζωγραφικής στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς, που θα τελεστεί υπό την Αιγίδα του Υπουργού Μακεδονίας Θράκης και η θεματογραφία της θα είναι σχετική με την επανάσταση του 1821.
Στην Έκθεση συμμετέχουν περισσότερα από 70 μέλη και τα εγκαίνιά της θα γίνουν την Παρασκευή 14-05-2021 και 7 μ.μ. αν η πανδημία μάς το επιτρέψει. Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνει μια απλή έναρξη και η γιορτή των εγκαινίων θα γίνει σε ημερομηνία που θα γίνει γνωστή από το Δ.Σ. εν ευθέτω χρόνο.

Χορηγός επικοινωνίας το πολιτιστικό site http://www.polismagazino.gr


Σας παρουσιάζουμε τη ζωγράφο Ευγενία Χατζηαγγέλου.

Γεννήθηκα στο όμορφο χωριό Ν. Καλίνδοια (Καλαμωτό) που βρίσκεται στο Ν. Θεσσαλονίκης.
Δούλεψα πολλά χρόνια στοιχειοθέτρια σε τυπογραφείο.
Ξεκίνησα να ζωγραφίζω όταν γεννήθηκαν οι κόρες μου. Ηθελα να έχουν ωραίες εικόνες στο δωμάτιό τους.

Σ’ εκείνη τη χρονική περίοδο, ξύπνησαν τα καλλιτεχνικά μου ένστικτα. Στην πορεία ήρθαν άνθρωποι-σταθμοί που με βοήθησαν να δώσω την ψυχή μου και την αγάπη μου για αυτή την ωραία μορφή της τέχνης.
Η λέξη που μ’ εκφράζει είναι το “συναίσθημα”. Μ’ αρέσει ο σουρεαλισμός. Με τη θεματολογία των έργων μου, μπαίνει ο θεατής στη διαδικασία της σκέψης και της ταύτισης. Η δημιουργία και η φαντασία έχουν πάρει μια θέση στο μυαλό μου, και προσπαθώ να βγάλω αυτή την έκφραση στα έργα μου.

Πήρα τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής απο την Λάουρα Ράπτη στον Πολιτιστικό Μορφωτικό Σύλλογο Αγ. Κοσμά του Αιτωλού στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, όπου και κατοικώ τα τελευταία χρόνια. Παρακολούθησα αρκετά σεμινάρια σε διάφορους εικαστικούς χώρους. Συνεχίζω τη ζωγραφική με τον καταξιωμένο στο χώρο, κ. Χρήστο Τυρεκίδη.
Έγινα μέλος στο Σύλλογο Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Β. Ελλάδας το 2014. ‘Ολα αυτά τα χρόνια στην πόλη μας, αλλά και στην περιφέρεια της Κ. Μακεδονίας είχα πολλές συμμετοχές σ’ ομαδικές εκθέσεις.


Σύντομο Ιστορικό του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδος.

Ο “Σύλλογος Επαγγελματιών Ζωγράφων” έως το 2008 και “Σύλλογος Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βόρειας Ελλάδας” στη συνέχεια, είναι καρπός μιας ομάδας ιμπρεσσιονιστών που ξεκινάει από το 1978-1979 για να πάρει συλλογική οντότητα το 1984-1985 συσπειρώνοντας μια μεγάλη μερίδα γνωστών ζωγράφων της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας.
Με ορμητήριο το χώρο του, στην Αλεξάνδρου Σβώλου 40, πραγματοποίησε ένα πλήθος εκδηλώσεων εικαστικού, πολιτιστικού, κοινωνικού περιεχομένου, δικαιώνοντας εν πολλοίς τους λόγους της ίδρυσής του, οι οποίοι λόγοι είναι και θα είναι κυρίως η συμβολή στην πολιτιστική ανέλιξη της πόλης, αλλά και να προσφέρει στη Ζωγραφική τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες του.
Οι αντιξοότητες αντί να τον πτοήσουν, τον χαλύβδωσαν. Αδιάψευστο τεκμήριο αποτελεί το γεγονός ότι από το 2005 θα αποκτήσει στην οδό Εδμόνδου Ροστάν 6 ιδιόκτητο χώρο, αναβαθμίζοντας όνειρα, προσδοκίες και διάθεση για περισσότερη ανιδιοτελή προσφορά στον πολιτισμό, τον άνθρωπο και στη ζωή.
Από ένα πλήθος σημαντικών εκδηλώσεων αξίζει ίσως να αναφέρουμε εδώ δειγματοληπτικά δύο από κάθε δεκαετία.
1984-1990: κορυφαίες εκδηλώσεις είναι το πρωτόκολλο συνεργασίας με τους εικαστικούς της Φιλιππούπολης και οι εκατέρωθεν εκθέσεις.
Ιούνιος ’87 οι Βούλγαροι στη Θεσσαλονίκη, Ιούνιος ’88 ο Σύλλογος μας στη Φιλιππούπολη.
1990-2000: 1) ήταν η έκθεση του Συλλόγου μας στην Κύπρο (Ιούνιος ’88), 2) ήταν ο επιτυχημένος τηλεμαραθώνιος για την οικονομική ενίσχυση των Ιμβρίων αδελφών μας (Νοέμβρης 1999)
2000-2010: 1) ήταν η συμμετοχή μας στα Δημήτρια και η έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη (Δεκέμβρης-Ιανουάριος 2002-2003), 2) ήταν η προσφορά (63) έργων στο ΑΧΕΠΑ (Νοέμβριος 2007).
2010-2017: 1) ήταν το εικαστικό 10ήμερο για τα 25 χρόνια ζωής του Συλλόγου μας στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς το 2010, 2) ήταν η έκθεση για τα επαγγέλματα σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης (2014).
Και η ζωή συνεχίζεται πάντα με όνειρα, προσδοκία, φιλοδοξία για περισσότερη ανιδιοτελή προσφορά στην Τέχνη, τον Πολιτισμό και τη Ζωή.