Τι σημαίνει η μουσική για σένα;
Η μουσική για μένα αποτελεί μία τέχνη – επιστήμη μέσα από την οποία μπορώ να εκφραστώ, να καταθέσω την καλλιτεχνική μου άποψη και να την μοιραστώ με το κοινό.
Ένα τραγούδι «ξυπνά» συναισθήματα και φέρνει καλλιτέχνη και ακροατή σε άμεση επικοινωνία, ενώ μέσα από τους στίχους του μπορείς να μιλήσεις για αγάπη, χωρισμό, πόνο, ακόμη και για κοινωνικά προβλήματα ή στηλίτευση της εξουσίας.
«Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί». Πως θα περιέγραφες αυτή την πρόταση;
Η πρόταση αυτή σηκώνει μεγάλη συζήτηση και σίγουρα δεν προλαβαίνει να αναλυθεί σε λίγες γραμμές.
Εν συντομία θα έλεγα πως η μουσική είναι μία, έχει όμως πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις, ώστε να εξυπηρετούνται οι ποικίλες ανάγκες των μουσικών για έκφραση και δημιουργία.
Οι μουσικοί πολλοί, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, ερμηνεύουν, συνθέτουν, αφήνουν το αποτύπωμά τους και συνεχίζουν να γράφουν την «μουσική ιστορία».
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Σίγουρα αποτελεί ανάγκη και όχι πολυτέλεια, γιατί βοηθά σημαντικά στην ολιστική διαμόρφωση της προσωπικότητας.
Η μουσική παιδεία αγγίζει τον συναισθηματικό κόσμο του ατόμου και το εξευγενίζει. Ακόμη πιο μεγάλη αξία έχει η μουσική παιδεία στις μικρές ηλικίες.
Το παιδί μαθαίνει να εκφράζει τα συναισθήματα του, να συνεργάζεται και να αναπτύσσει την δημιουργικότητα και τις κοινωνικές του δεξιότητες ως μέλος ενός μουσικού συνόλου.
Διδάσκεται σήμερα η μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση; Ποιά είναι η δική σου εμπειρία;
Ναι, η μουσική παράδοση διδάσκεται στα μουσικά σχολεία, καθώς και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπου έχουμε πανεπιστήμια που παρέχουν τίτλους σπουδών με ειδικεύσεις στην ελληνική λαϊκή και παραδοσιακή μουσική.
Το επίπεδο τα τελευταία χρόνια είναι πολύ υψηλό, πράγμα που το βεβαιώνω μέσα από τη προσωπική μου φοίτηση στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, απ’ όπου αποφοίτησα με προπτυχιακό και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ερμηνεία και εκτέλεση του τρίχορδου μπουζουκιού.
Τέλος, στα μουσικά σχολεία όπου διδάσκω μπουζούκι τα τελευταία δύο χρόνια, παρατηρώ με μεγάλη μου χαρά την αγάπη των παιδιών για την ελληνική μουσική και το ενδιαφέρον που δείχνουν για τα παραδοσιακά μουσικά όργανα.
Ακούσαμε τον δίσκο σου με τίτλο «Χρώματα». Πες μας δύο λόγια για αυτό.
Ο δίσκος αυτός ηχογραφήθηκε το 2016 και κυκλοφορεί από τον Ιανό. Αποτελεί την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με δικές μου συνθέσεις, αυτοσχεδιασμούς και επανεκτελέσεις, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχει το τρίχορδο μπουζούκι.
Στο δίσκο αυτό αποτυπώθηκαν διαφορετικά στυλ παιξίματος και μουσικά ιδιώματα, από ρεμπέτικο μέχρι τζαζ, γι αυτό του αποδώθηκε και ο τίτλος «Χρώματα».
Συμμετείχαν εξαιρετικοί φίλοι μουσικοί, ενώ η παραγωγή και ηχογράφηση έγινε στο studio Fonografos.
Μπορείτε να βρείτε τον δίσκο εδώ: https://www.ianos.gr/vaggelis-petriniotis-xromata-cd-0457590.html
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε και ασχολήθηκες με το ρεμπέτικο;
Κατ’ αρχάς, καθοριστικό ρόλο στην ενασχολησή μου με το ρεμπέτικο έπαιξαν δύο άνθρωποι.
Αρχικά, ο πατέρας μου, τον οποίο άκουγα να παίζει μπουζούκι από μικρός και ήταν ο άνθρωπος που με στήριξε και με έβαλε στον κόσμο της μουσικής.
Έπειτα, ο καθηγητής μου στο μπουζούκι στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, κ.Ελευθέριος Τσικουρίδης, ο οποίος μου έδωσε απλόχερα υψηλής ποιότητας γνώσεις σε ερμηνευτικό και θεωρητικό επίπεδο.
Αυτό που με κέρδισε στο ρεμπέτικο είναι οι αλήθειες που φέρει ο άμεσος και λαικός του στίχος, καθώς και οι ερμηνείες των μουσικών και τραγουδιστών του είδους που αποτελούν κατάθεση ψυχής.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σου για το «Προπολεμικό Ρεμπέτικο». Περί τίνος πρόκειται;
Το βιβλίο αυτό αφορά το προπολεμικό έργο των Μ. Βαμβακάρη, Α. Δελιά και Γ. Μπάτη και προέκυψε από τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στον Ελληνικό Λαικό Μουσικό Πολιτισμό στο Τ.Μ.Ε.Τ.
Ο αναγνώστης γνωρίζει αρχικά το κοινωνιολογικό πλαίσιο της εποχής και ύστερα ακολουθούν ξεχωριστά κεφάλαια για τον κάθε συνθέτη, όπου εμπεριέχονται βιογραφικά στοιχεία, κατάλογοι των συνθέσεών τους, καταγραφή και ανάλυση επιλεγμένων τραγουδιών και τα χαρακτηριστικά του έργου τους.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην λεπτομερή καταγραφή της μελωδίας του μπουζουκιού (ή του μπαγλαμά στην περίπτωση του Μπάτη) και στη σε βάθος μουσικολογική και στιχουργική ανάλυση των τραγουδιών.
Τέλος, παρατίθεται η συγκριτική μελέτη των τριών και τα συμπεράσματα της έρευνας.
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ:
https://iwrite.gr/bookstore/propolemiko-rembetiko-vamvakaris-delias-mpatis/
Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Τα σχέδια μου για το μέλλον, πέρα της συνέχισης των εμφανίσεών μου σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές, έχουν ως κύριο μέλημα την πραγματοποίηση ενός δεύτερου προσωπικού δίσκου με δικές μου συνθέσεις.
Ο στόχος μου είναι να ολοκληρωθεί και να κυκλοφορήσει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Βιογραφικό.
Ο Ευάγγελος Πετρινιώτης γεννήθηκε το 1991 στην Καρδίτσα.
Οι πρώτες του μουσικές σπουδές πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό Ωδείο Καρδίτσας και έπειτα στο Ωδείο Αρίων (Καρδίτσα), απ’ όπου αποφοίτησε με πτυχίο Αρμονίας και Αντίστιξης αντίστοιχα.
Στη συνέχεια φοίτησε στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, όπου περάτωσε τις σπουδές του με προπτυχιακό και μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στην ερμηνεία και εκτέλεση του τρίχορδου μπουζουκιού.
Το 2016 κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Χρώματα».
Από το 2017 εργάζεται ως καθηγητής τρίχορδου μπουζουκιού σε μουσικά σχολεία και εμφανίζεται σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές, ενώ το 2019 εκδόθηκε σε βιβλίο η μελέτη του για το “Προπολεμικό Ρεμπέτικο”.
