Συνέντευξη στο Νίκο Μουρατίδη
Με την Ευαγγελία δεν γνωριζόμουν, μέχρι που έκανα ένα 3ωρο αφιέρωμα στην εκπομπή μου για τη Βίκυ Μοσχολιού και μου έστειλε ένα μήνυμα για να μ’ ευχαριστήσει και να μου πει πόσο πολύ την είχα συγκινήσει μ’ αυτά που έλεγα για τη μαμά της. Γίναμε φίλοι στο Facebook, ανταλλάξαμε και τηλέφωνα. Μεσολάβησε και η πανδημία, οπότε ακόμα δεν έχουμε βρεθεί από κοντά.
Της ζήτησα να κάνουμε τηλεφωνικά μια κουβέντα για τη Βίκυ, μόνο και μόνο για να μας πει από πρώτο χέρι κάποια πράγματα και να καταλάβουμε έτσι τον χαρακτήρα της μεγάλης μας ερμηνεύτριας. Με χαρά δέχτηκε να μου μιλήσει και να μου δώσει και κάποιες φωτογραφίες από το προσωπικό-οικογενειακό τους άλμπουμ. Η Βίκυ έκανε τρία παιδιά. Ο πρώτος ήταν ο Αλέξανδρος που πέθανε λίγες ώρες μετά την γέννηση του στο νοσοκομείο. Ακολούθησαν η Ράνια και η Ευαγγελία.
Ευαγγελία μου πως περνάς την περίοδο της καραντίνας; Νίκο μου δυστυχώς είμαι μόνη μου. Ο γιος μου λείπει, λείπει και η αδελφή μου οικογενειακώς στην Πάρο… άστα να πάνε.
Και τι κάνεις. Πως και που εκτονώνεσαι; Ξεκίνησα το περπάτημα. Παλιά δεν περπατούσα, αλλά τώρα βρίσκομαι με κάποιες φίλες μου που κι’ αυτές είναι μόνες και που ξέρω ότι προσέχουν. Κάνουμε βόλτες, λέμε τα δικά μας τέτοια…
Γενικά είσαι σπιτόγατα ή σου αρέσει να κυκλοφορείς και να ταξιδεύεις; Γενικά ναι, μ’ αρέσει το σπίτι, ηρεμώ, βλέπω και ένα σωρό ταινίες και σειρές. Τα Σαββατοκύριακα όμως τρελαίνομαι. Είχα μάθει να βγαίνω και αυτό το κλείσιμο μέσα με ζορίζει. Όσο για ταξίδια τρελαίνομαι, αλλά τώρα πια είναι δύσκολο…
Πες μας μερικά πράγματα για σένα και την οικογένεια σου. Λοιπόν, κι εγώ και η αδελφή μου ερωτευτήκαμε Παριανούς, Ναουσαίους. Εγώ ήμουν 19 ετών και δώστου συνέχεια πηγαιν’ έλα στην Πάρο. Για καλοκαίρια δεν το κουβεντιάζω, έμενα συνέχεια εκεί και δούλευα. Από σερβιτόρα και πωλήτρια σε μαγαζιά μέχρι στα Blue Star και σε ξεναγήσεις. Είχα τελειώσει το Μαράσλειο, μετά την Αμερικάνικη Ένωση, Γαλλική Ακαδημία και το St. George college και τόχα με τις ξένες γλώσσες. Παντρεύτηκα στην Πάρο, έκανα και τον γιο μου αλλά μετά από πολλά χρόνια χώρισα. Μετά ξαναπαντρεύτηκα, αλλά και πάλι στάθηκα άτυχη. Έγινε μια ληστεία στην Alpha Bank και ο άντρας μου πηγαίνοντας να πιάσει τους ληστές, σκοτώθηκε. Έτσι πήρα τον γιό μου, που τότε ήταν 14, και γυρίσαμε Αθήνα – όπου και μένω πια μόνιμα. Ο Σταμάτης, ο γιος μου, βέβαια πηγαίνει συνέχεια για να βλέπει τον πατέρα του – που έχουν άριστες σχέσεις. Ευτυχώς είναι εκπληκτικό παιδί, μιλάει Αγγλικά, Γερμανικά, τέλειωσε τεχνικό λύκειο και από πέρσι παρακολουθεί μαθήματα τουριστικών επαγγελμάτων γιατί θέλει να κάνει κάτι δικό του. Τώρα στα 22 του, όποτε είναι στην Πάρο – για να βγάζει τα έξοδα του, δουλεύει service.
Τώρα ασχολείσαι με κάτι επαγγελματικά; Από τότε που ήρθα στην Αθήνα δεν δουλεύω, οπότε έχω άπλετο χρόνο για τον εαυτό μου. Όταν δούλευα χτύπαγα 12ωρα και δεν προλάβαινα ούτε στον καθρέφτη να με δω, που λέει ο λόγος… (γέλια)
Εσύ και η αδελφή σου, είστε παιδιά διάσημων γονέων… πως το βίωσες αυτό ως παιδί; Αν μας συναναστραφείς – τόσο εγώ όσο και η Ράνια, δεν έχουμε καμία διαφορά από τα υπόλοιπα παιδιά. Εγώ προσωπικά στην καθημερινότητά μου δεν βίωσα κάτι διαφορετικό – και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στη μαμά μας. Αφού μερικές φορές που φίλες μου με συστήνουν σε κόσμο λέγοντας ποια είμαι, και μου λένε «μεγάλη μας τιμή», ντρέπομαι.
Μιλώντας πάντα για την παιδική ηλικία, τους είχες «χορτάσει» τους γονείς σου ή σου έλειπαν λόγω των υποχρεώσεων τους; Θα σου μιλήσω με ειλικρίνεια. Μου έλειπαν πάρα πολύ. Έλειπαν συνέχεια για τις δουλειές τους. Και όταν ήταν σπίτι, η μαμά ήταν αυστηρή για να κρατήσει τις ισορροπίες. Ο μπαμπάς γύριζε από την προπόνηση, παίζαμε λίγο κρυφτό και μετά πήγαινε να ξαπλώσει. Όταν ήμουν 9 ετών όπου χώρισαν, μου έλειπε αφόρητα ο μπαμπάς μου.
Θυμάσαι στιγμές να παίζεις με την μητέρα σου; Όχι. Δεν….
H συνέχεια… Δείτε φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ και διαβάστε τα πάντα εδώ:
