Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Είναι σαν να λέμε ότι πάμε στο κορυφαίο μουσείο της Ελλάδας. Της χώρας που έδωσε τον πολιτισμό σε όλο τον δυτικό κόσμο. Είχα χρόνια να πάω, έβλεπα και κάτι πρόσφατες φωτογραφίες που το είχαν φτιάξει (λέει), οπότε πήγα με μεγάλη λαχτάρα με ένα φίλο μου και τον γιό του. Είπαμε να πάμε καθημερινή 6μμ-8μμ για να μην πέσουμε σε πολυκοσμία. Είμασταν συνολικά 7-8 άτομα.
Ζητάω εξηγήσεις από το υπουργείο πολιτισμού γι’ αυτό το χάλι που αντίκρυσα. Δεν έχω την απαίτηση από την υπουργό να προσέχει τις τσαπατσουλιές και τα σκουπίδια έξω από το μουσείο, αλλά όπως έχει προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν τι γράφεται γι’ αυτήν στα social media, έτσι πρέπει να παρακολουθεί αν λειτουργεί σωστά το top μουσείο της χώρας.
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 1: Πήγαμε στις 6μμ να δούμε τα εκθέματα, να ψωνίσουμε κάποια αντίγραφα για δωράκια από το shop και μετά να πιούμε ένα καφεδάκι στον αίθριο κήπο του μουσείου. Λοιπόν, το μουσείο κλείνει στις 8μμ. Το café κλείνει στις 7μμ και το πωλητήριο κλείνει στις 5μμ. Αν έχεις το Θεό σου!!! Είναι να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο. Ποιος εγκέφαλος το σκέφτηκε αυτό; Το μουσείο και το πωλητήριο πρέπει να κλείνουν μαζί – στις 8μμ – και το café μην σου πω μια-δυο ώρες πιο μετά.
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 2: Οι φύλακες που βρίσκονται σε πληθώρα στην κάθε αίθουσα, έχουν κάποιες καρέκλες να ξεκουράζονται. Σ’ αυτές τις καρέκλες οι φύλακες κρεμάνε τσάντες, σακούλες, σακίδια… Μα ήθελα να ‘ξέρα, δεν έχουν lockers να αφήνουν τα πράγματα τους; Πρέπει να βλέπουμε όλα αυτά δίπλα στα αρχαία αγάλματα;
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 3: Οι 5-6 άνθρωποι στην είσοδο, ευγενέστατοι και χαμογελαστοί. Οι υπόλοιποι φύλακες – άντρες και γυναίκες – βαριούνται που ζουν. Απεριποίητοι, αχτένιστοι, μουτρωμένοι. Ένας φύλακας είχε…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ τη συνέχεια εδώ:
