Η έκθεση φωτογραφίας «Ραπ ντίβες» της Σίλβιας Τσομπανάκη εγκαινιάζεται την Πέμπτη 16 Μαρτίου στην «Εφημερίδα ATH» (Βησσαρίωνος 9 & Σίνα 6, Αθήνα).
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Απριλίου.
Οι «Ραπ ντίβες» είναι ένα φωτογραφικό πρότζεκτ παρατήρησης της χιπ χοπ κοινότητας το οποίο βάζει στο επίκεντρο τις γυναίκες ράπερ, την τέχνη τους, το στιλ τους. Είναι μια έκθεση φωτογραφίας για όσες αρπάζουν το μικρόφωνο και ραπάρουν, για όσες διηγούνται τις ιστορίες τους με τη δική τους φωνή, τις δικές τους λέξεις.
Η παρουσία των γυναικών στη ραπ –και γενικότερα στις τέχνες– μονίμως αγνοείται, υποτιμάται ή περιθωριοποιείται. Ωστόσο, οι γυναίκες ράπερ συνιστούν μια σημαντική φωνή στο χιπ χοπ και στη σύγχρονη ελληνική πολιτιστική παραγωγή γενικότερα. Εκφράζουν και ερμηνεύουν με λέξεις τις ανησυχίες και τις ελπίδες χιλιάδων νεαρών γυναικών των οποίων οι φωνές έχουν εξοριστεί στο βουβό περιθώριο του δημόσιου λόγου. Η Σίλβια Τσομπανάκη στρέφει τον φακό της σε αυτές τις γυναίκες, στις ντίβες του ελληνόφωνου χιπ χοπ, τις παρακολουθεί στην καθημερινότητά τους, καταγράφει μικρές στιγμές γυναικών που συχνά κατασκευάζουν χαρακτήρες larger-than-life, έξω από τα συνηθισμένα. Εστιάζει στην καταγραφή και σύνθεση εικόνων μιας ζωντανής κοινότητας που, σε καιρούς κρίσης, όλο και περισσότερο διεκδικεί χώρο και ορατότητα στη δημόσια σφαίρα.
Η Σίλβια Τσομπανάκη εστιάζει σε μικρές τελετουργίες, νεύματα, βλέμματα, σκέψεις και αντικείμενα που συχνά περνούν απαρατήρητα. Τα πορτρέτα της αναδεικνύουν το represent ως δομικό κομμάτι του χιπ χοπ. Το λευκό, το μαύρο, οι τονικότητες του γκρι υποδηλώνουν την ιστορικότητα της φωτογραφίας καθώς και της ίδιας της κουλτούρας του χιπ χοπ. Μας καλούν να εστιάσουμε σε λεπτομέρειες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα προσέχαμε. Να ανασυνθέσουμε το χρώμα στα αντιανεμικά των ράπερ, στα μαλλιά τους, στο μακιγιάζ τους, στα γκράφιτι που σπάνε το γκρίζο της πόλης. Να φανταστούμε έναν κόσμο πολύχρωμο μέσα στην ασπρόμαυρη καθημερινότητά μας.
Η Σίλβια Τσομπανάκη γεννήθηκε το 1991. Στο έργο της ασχολείται κυρίως με τις εργατικές κουλτούρες. Τα τελευταία εφτά χρόνια φωτογραφίζει την εγχώρια σκηνή του χιπ χοπ, με έμφαση στις γυναίκες ράπερ. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη («24 ώρες, 7 ημέρες χιπ χοπ», «Upperclass Underground Project» κ.ά.). Φωτογραφίες της έχουν δημοσιευτεί στην έκδοση Bring the Noise: Δεκαπέντε κείμενα για το χιπ χοπ. Αυτό τον καιρό γυρίζει την πρώτη μικρού μήκους ταινία της.
