Διονύσης Φαρμάκης: “Δε φοβάμαι ούτε μένα πια… λέει ένας στίχος μου από το δίσκο που ετοιμάζω αυτό το καιρό”

Ο καλλιτέχνης ερμηνευτής, Διονύσης Φαρμάκης “τοποθετείται” με τις απαντήσεις του στη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr

Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Ο παππούς μου και τα τραγούδια του.

Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Νομίζω με οποιονδήποτε αντιλαμβάνεται τη μουσική και τις τέχνες παρόμοια με εμένα. Αναγνωρίσιμο ή μη. Δεν έχω πλέον ”ήρωες”, μήτε απωθημένα.

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Θα προσπαθήσω να συμπιέσω λίγο την απάντηση. Η πορεία ξεκινάει από τον παππού όπως προείπα. Συνεχίζει στα 13 μου χρόνια με σχολικές μπάντες, έπειτα με σπουδές στο Τ.Ε.Ι Κεφαλονιάς πάνω στον ήχο, για να φτάσουμε στο σήμερα που έχω το δικό στούντιο (Καβάτζα) όπου και γραφω τραγούδια δικά μου και φίλων. Καλλιτεχνικά τώρα η πορεία ξεκινάει γύρω στο 2008 αν θυμάμαι καλά με τον ατλαντίς τότε και ένα τραγούδι μου στη συλλογή pure rock 4, μετά με τις παιδικές ασθένειες το 2013 με ένα δίσκο, δύο προσωπικά album το 2015 και το 2018 αντίστοιχα και ένα single ως Διονύσης Φαρμάκης το 2016. Αρκετές συμμετοχές σε συλλογές (album) με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, αλλά και σε δίσκους συναδέλφων με βοήθειες όσο αφορά την παραγωγή ή ακόμα και τις μουσικές ιδέες. Κάποιοι τις εκτίμησαν, κάποιοι τις καπηλεύτηκαν ως δικές τους. Στο πέρασμα των χρόνων συνεργάστηκα με τον Σαράντη Αλιβιζάτο, τους Active member , τον Λήτη, τον Μιχάλη Κακέπη, τη Λάντζα τώρα πρόσφατα και αρκετούς άλλους. Επιρροές στη μουσική και στο τρόπο που γράφω υπήρξαν αλλά τα ‘χω πει αρκετές φορές οπότε νομίζω πως όποιος ενδιαφέρεται αρχικά θα ακούσει τι κάνω και τι πρεσβεύω και έπειτα θα κάνει την έρευνά του. Αν μιλάμε για τις συνεργασίες το κοινό σημείο σε όλες είναι το εξής: η γεύση στο τέλος είναι εκείνη που καθορίζει τι κρατάς και τι θες ή δε θες να γίνεις μεγαλώνοντας σαν άνθρωπος. Συνεργάζεσαι με κάποιον άρα μαθαίνεις και τον άνθρωπο όσο μπορείς πάντα και ακόμα πιο άμεσα τι επίδραση έχει η μουσική και η δημιουργία πάνω του. Στο τέλος διαλέγεις αν θα κρατήσεις κάτι ή αν θα αποφύγεις.

Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Δε φοβάμαι ούτε μένα πια… λέει ένας στίχος μου από το δίσκο που ετοιμάζω αυτό το καιρό. Οι λέξεις επιτυχία και αποτυχία είναι λέξεις που μετράνε σε ανθρώπους άσχετους με την τέχνη. Επιτυχία είναι να γράφεις ένα καλό τραγούδι και να το ακούει έστω ένας που δε γνώρισες ποτέ και να ταυτίζεται. Αποτυχία, να είσαι μέρες στο στούντιο και να μην πετυχαίνεις αυτό που είχες αρχικά στο κεφάλι σου. Επιτυχία για το κόσμο τους, (επιχειρηματίες και το σινάφι των καλλιτεχνών με εξαιρέσεις πάντα), είναι πόσα ”πληρωμένα” views έχεις, αν θας πας στον Αρναούτογλου, στον Παπαδόπουλο και δε ξέρω και γω που αλλού, (γραφικότητα με δόσεις από δημόσιο ξεφτίλισμα), είτε αν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί με το αζημίωτο πάντα θα σε παίζουν και ας γράφεις για κώλους και ναρκωτικά ή ας είσαι μια κακή εντεχνάτζα κακέκτυπο ψευτοεπαναστάτη με λεφτά στη πλάτη. Στην Ελλάδα είμαστε, τη χώρα που ενώ καμώνεται παιδεία και πολιτισμό διαθέτει συνάμα λαό απαίδευτο και πολλές φορές απάνθρωπο προς τον συνάνθρωπο… τι καλλιτέχνες θαρρείς θα παράξει ετούτη η χώρα; Ελάχιστες οι εξαιρέσεις και προς τις εξαιρέσεις θέλω να πηγαίνω και γω άσχετα αν τα καταφέρνω ή όχι, εξού και οι συνεργασίες μου.

Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Αν από την ερώτηση αφαιρέσουμε τη λέξη μουσικά θα είμαστε μια χαρά. Ίσως το talent. Μια χαρά για την κυρά κατίνα να βλέπει το βράδυ όπως θα έβλεπε παλιότερα η γιαγιά μου καλημέρα ζωή. Το μόνο θέμα είναι πως υπάρχουν παιδιά εκεί μέσα που όντως έχουν κάτι να πουν αλλά το εγώ τους, τους κάνει να χάνουν την επαφή με αυτό που πραγματικά μετράει, τη μουσική την ίδια. Εδώ πρόσφατα στον Χατζηνικολάου (Τζιμάκο λείπεις να μας τραγουδήσεις το φτηνό ζειμπέικικο για το Γιώργο), μας πλάσαραν τον Θεοφάνους μεγάλο συνθέτη (σπουδαίος κριτής ταλέντων), τύφλα να χει δλδ ο Ξαρχάκος, ο Πλέσσας, ο Σπανός και τόσοι άλλοι. Αρκετά με τη μαλακία σας υπάρχουν και όρια. Πάμε παρακάτω, μια εξαίρεση (και ίσως και η μόνη) σε όλο αυτό για να μην τα ισοπεδώνω όλα είναι ο Μπαλάφας τον οποίο μουσικά και εκτιμώ.

Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Με τον Θεοφάνους βεβαίως. Πέρα από την πλάκα νομίζω ότι έχω κάνει τις συνεργασίες που ονειρευόμουν οπότε από εδώ και πέρα μόνο πιο πάνω πάει. Τον κύριο Ξαρχάκο θεωρώ μεγάλο δάσκαλο και εκτιμώ αλλά δεν νομίζω ότι είμαι στο επίπεδο ούτε καν να ονειρεύομαι σύμπραξη. Τον Αγγελάκα επίσης, τον Μητσοτάκη από Ενδελέχεια και αρκετούς άλλους ανθρώπους που στέκονται με αξιοπρέπεια στα πράγματα και στο βόρβορο, θα ήθελα κάποια στιγμή να ανταμώσω σε ένα στούντιο και εργαστώ μαζί τους.

Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;
Υπάρχουν βεβαίως, ο κύριος Μίλτος και όποιος κατάλαβε κατάλαβε για παράδειγμα. Όποιος του δώσει 2 χιλιάδες ευρώ θα κάνει δίσκο. Εκεί νομίζω είναι η ταρίφα. Αστεία πράγματα. Οι μάνατζερ είναι συνήθως οι ίδιοι οι καλλιτέχνες. Υπάρχουν άνθρωποι για booking και μέχρι εκεί. Και αυτό για να μην έρχεται ο καλλιτέχνης σε άμεση επαφή τον επιχειρηματία που σε μια νυχτιά την είδε κριτικός τέχνης και από τα πρόβατα που ήταν μέχρι χθες, (δε μου φταίνε τα ζωντανά), τώρα είναι μποέμης και μαφιόζος μαζί.

Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Εν μέσω καραντίνας και συνθηκών επιβίωσης τελείωσα ίσως το πιο εσωτερικό Album μου εώς τώρα και είμαι στη μέση για έναν τελείως πιο ροκ και φωτεινό δίσκο με το Πεδίο Δ. Άρα στο φθινόπωρο θα έχουμε έναν προσωπικό δίσκο με τίτλο Ahimsa και μερικούς μήνες μετά έναν δεύτερο δίσκο από το Πεδίο Δ. Παράλληλα το διάστημα από Μάρτιο εώς Μάιο είχε κλειστεί ένα tour το όποιο προφανώς αναβλήθηκε και από Σεπτέμβρη ευελπιστώ να έχουμε καινούριες ημερομηνίες ώστε να πραγματοποιηθεί. Νομίζω δύο δίσκοι και ένα tour είναι υπέρ αρκετά. Σας ευχαριστώ για το βήμα, υγεία, ανθρωπιά και καλά μυαλά σε όλους μας.

https://www.facebook.com/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-883147525110042/?eid=ARA-6zdiEGq218KodizfhNWiBv8Nb2cvf5UyO0H2TuCciVN1EgO6s2XZh2yWlMGLT7o9eU6rOg1w-sae&timeline_context_item_type=intro_card_work&timeline_context_item_source=1020396681&fref=tag

https://www.facebook.com/%CE%A0%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BF-%CE%94-251367531907373/?eid=ARD64YmOG0YRPSss6Oh0DChcY9QoHUf3NB8Km_YYD7ESqVNU40uRbZrD-L9hQYdWEiw9oelhfWSz4FkB&timeline_context_item_type=intro_card_work&timeline_context_item_source=1020396681&fref=tag

https://dionisisfarmakis.bandcamp.com/

https://www.youtube.com/channel/UC-CrybpC3RyqqXen8_0GfWg?view_as=subscriber

Bio. Ο Διονύσης Φαρμάκης γεννήθηκε τον Οκτώβρη του ’87 στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων στο ΑΤΕΙ Ιονίων Νήσων.

Ασχολείται με το γράψιμο γενικότερων ιδεών ως συνθέτης και στιχουργός.
Έχει υπάρξει μέλος σε διάφορες μπάντες όπως “Χάρτινες Κιθάρες”, “Πρίσμα”, “Davas”, “Ρουλέτα”, “Παιδικές Ασθένειες”. Έχει συνεργαστεί με τον στιχουργό Σαράντη Αλιβιζάτο (θάλασσες, στην Ελλάς του 2000, Αννούλα του χιονιά κ.α.) , με τον Λητή, έναν απ’τους εκπροσώπους της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής και τον Μιχάλη Κακέπη.

Το 2008 συμμετείχε στον δίσκο Pure Rock 4 της Atlantis Records με το τραγούδι “Τίποτα”. Από το 2010 κατασκευάζει εξ αρχής το δικό του στούντιο ηχογραφήσεων την επονομαζόμενη ”Καβάτζα” με την βοήθεια φίλων και της τότε πρώιμης μπάντας του, τις Παιδικές ασθένειες.

Το 2013 κυκλοφορεί με το συγκρότημα “Παιδικές Ασθένειες” τον πρώτο diy δίσκο με τίτλο “Ήσυχα μέρη με ανήσυχα παιδιά”. Ακολουθούν συναυλίες εντός και εκτός Αττικής με τις παιδικές ασθένειες αλλά και προσωπικές σε φεστιβάλ και όχι μόνο, μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως οι: Magic de spell, Στάθης Δρογώσης, Σπύρος Γραμμένος, το σχήμα και τη γυναίκα του Πάνου Τζαβελα, Mc Yinka, Radio sol, Encardia κ.α.

Τον Οκτώβρη του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό EP με τίτλο “ Το Υπερεγώ “. Ένα χρόνο μετά το βίντεοκλιπ του τραγουδιού: Μια ιδέα χαμηλοβλεπούσα , σε συνεργασία με τον Χαράλαμπο Μαργαρίτη και το kimonos centre, ταξιδεύει και επιλέγεται από το comicon της Κύπρου και το festival Other Worlds Festival – Out There Sounds from Out There στο Blackpool Αγγλίας, αποσπώντας αρκετά καλές κριτικές.

Τον Μάιο του 2016 δημιουργεί το Πεδίο Δ και συνεργάζεται με την δισκογραφική Talkbalk του Μιχάλη Μυτακίδη aka B.d. Foxmoor των Active Member. Στο διάστημα 16-17 κυκλοφορεί με το Πεδίο Δ το τραγούδι ”Αντάμωμα” και ως Διονύσης Φαρμάκης το τραγουδι ” Κοίταξε το αύριο” σε μια ακουστική μορφή.
Τον Ιανουάριο του 2018 κυκλοφορεί το 3ο album με τίτλο ”Recorte’ αποτελούμενο από 1 περίπου ώρα μουσικής και 14 τραγούδια. Μέσα στο ”Recorte” υπάρχει το τραγούδι ”Τα Τέρατα των Σπηλαιών” το οποίο γράφτηκε για το βιβλίο του Μανώλη Νταλούκα : Μάταλα η ιστορία της Νεφεριάνας. Επίσης σε ηλεκτρική μορφή αυτή τη φορά υπάρχει το τραγούδι ”Κοίταξε το αύριο”, καθώς οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται όπως και ο τραγουδοποιός μες στο βιβλίο.

Μες στο καλοκαίρι του 18′ ηχογραφεί ζωντανά στο στούντιο της ΕΡΤ τραγούδια από όλη τη μέχρι τώρα δισκογραφία του και ακολουθούν ζωντανές εμφανίσεις.

Παράλληλα βοηθάει στην υλοποίηση του 1ου δίσκου της ”Λάντζας”, με ρόλο μπαλαντέρ καθώς έχει αναλάβει την ηχοληψία στο προσωπικό του στούντιο και παίζει διάφορα όργανα στο σχήμα.

Από τον Οκτώβρη του 18′ συνεργάζεται με τους Αctive Μember τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα και μαντολίνο στα live, ενώ αυτή την ώρα ετοιμάζει με το Πεδίο Δ, 2 album και πραγματοποιεί παράλληλα συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.