Διογένης Δασκάλου: “Είναι απαραίτητη η μουσική στον άνθρωπο, όπως οι βιταμίνες στον οργανισμό του”

Πολιτισμός και μουσική παιδεία.

Ο πολιτισμός είναι η μουσική παιδεία. Είναι απαραίτητη η μουσική στον άνθρωπο όπως οι βιταμίνες στον οργανισμό του.

Διδάσκει αναλυτικό τρόπο σκέψης. Μαθηματική ανάλυση, πνευματικότητα, ανθοφορία συναισθηματική, εκδήλωση των συναισθημάτων και συναίσθηση άρα πολιτισμό.

Το πρώτο άλλωστε μάθημα θεωρίας της μουσικής ξεκινά με τη διδαχή αυτή. “Η μουσική αποτελείται από δύο συστατικά : ρυθμό και μελωδία”.

Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;

Ναι το κάνει. Όπως και η κουζίνα, η λογοτεχνία, το σινεμά, ο έρωτας και τόσα άλλα.

Μόνο που με τη μουσική ταυτόχρονα με το να αισθάνεσαι μοναδικός αισθάνεσαι ένας παγκόσμιος άνθρωπος που εμπεριέχει και όλους τους άλλους μαζί με το δημιουργό.

Ποιόν μουσικό θαυμάζετε και γιατί;

Το Βαγγέλη Παπαθανασίου. Γιατί παράγει και αποδίδει όλα όσα σας προείπα.

Αλλά και πολλούς άλλους. Την Καραϊνδρου, τον Μότσαρτ, τον Πετρολούκα Χαλκιά γιατί το κάνει να φαίνεται απλό και εύκολο ενώ καθόλου δεν είναι. Τον παραγωγό Αϊχερ της ECM γιατί δημιούργησε έναν νέο κόσμο.

“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί”. Πώς θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;

Αυτονόητη. Το ίδιο συμβαίνει και με την ζωγραφική. Και όχι μόνο. Με τη λογοτεχνία; Με τη ζωγραφική; Να συνεχίσω;

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;

Και τα δύο. Ο άνθρωπος, ας πούμε, δεν θέλει να χορτάσει απλώς. Επιθυμεί και την έλξη από την τροφή (χρώματα, μέγεθος, σχήμα, άρωμα, γεύση) τον τρόπο σερβιρίσματος, την εικαστική προσέγγιση.

Η ανάγκη αφορά τον πρωτόγονο άνθρωπο.

Ο συνδυασμός της ανάγκης με τον πολιτισμό, το σύγχρονο άνθρωπο. Αυτό άλλωστε μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι “η πολυτέλεια είναι ανάγκη”.

Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;

Παρακολουθώντας το με αγάπη. Ακούγοντας πολύ μουσική στο σπίτι και με τι ησυχάζει (ηρεμεί) ή ενεργοποιείται με χαρά και χωρίς υστερία.

Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;

Βεβαίως. Και από πολύ ικανούς μουσικούς και στην ιδιωτική μουσική εκπαίδευση αλλά και στα μουσικά σχολεία.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;

Πάρα πολλοί πλέον. Το θέμα είναι όμως πώς θα επιβιώσουν.

Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;

Πολλά. Αλλά θα τα ονόμαζα περισσότερο επιθυμίες γιατί είπαμε: όταν εμείς κάνουμε σχέδια ο Θεός γελά.

Μπροστά μου έχω μία καινούργια παράσταση που με περιμένει στο Club του Μύλου με τίτλο “ΕΘΝΟΣ ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ” στις 25 & 26 Οκτωβρίου.
Εκ μέρους όλων των MONIE & MONIE CONNIENTE σας ευχαριστούμε και σας περιμένουμε

Βιογραφικό.

Μουσικός, κειμενογράφος, stand up comedian. Γεννήθηκα στις Σέρρες. Σπούδασα σαξόφωνο – κλαρινέτο στο Ωδείο Αθηνών και στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.

Εργάστηκα ως studio session μουσικός και σε μουσικές σκηνές, jazz club σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Συμμετείχα σε ανεξάρτητες τηλεοπτικές παραγωγές στην ΕΤ3, TV MAKEDONIA, ΣΚΑΙ.

Το 1994 δημιουργώ τη δική μου combo brass band & stand up comedy Monie & Monie Conniente με την οποία εμφανίζομαι σε όλη την Ελλάδα.

Έχω κυκλοφορήσει έναν δίσκο το 1998 με τον τίτλο “Monie & Monie Conniente” από την FM Records και ένα βιβλίο, “Το Χαμόγελο της Ρωτώντας” από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ.

Γράφω στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Έχω γράψει μουσική για το θέατρο όπως “Ζήτω η αμφίβολη ζωή” του Σάκη Σερέφα σε σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου στην οποία συμμετείχα και ως ηθοποιός όπως και στη “Σαλώμη” του Όσκαρ ΟυάΪλτ σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Αποστολόπουλου.

Ομοίως έγραψα στίχους και μουσική για τις παραστάσεις “Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες”, “Σέρλοκ Χόλμς” του ΔΗΠΕΘΕ ΣΕΡΡΩΝ. Συνεργάστηκα με τους Tiger Lillies, Πέμη Ζούνη, Λάκη Λαζόπουλο, Δημήτρη Κοργιαλά, Ευριδίκη, Αγάθωνα. Είμαι μέλος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης από το 1988.
Μ’ ακούτετε στο ραδιόφωνο τα τελευταία 20 χρόνια. Rock Radio, Aντέννα, Παλμός, Alpha, καθημερινά δε τα τελευταία 10 χρόνια στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 στις 11π.μ.-13.00μ.μ.

https://youtu.be/zCheeFMtgVQ

https://youtu.be/6huZ4uEeofg