Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Έχω πάει πολλές φορές στην Κεφαλονιά, αλλά πάντα έμενα μια-δυο μέρες στο Αργοστόλι για δουλειά και μετά πίσω. Ή μια άλλη φορά με σκάφος που απολαύσαμε τον Μύρτο και την κουζίνα της Τασίας στο Φισκάρδο.
Ποτέ δεν την έζησα όμως. Ποτέ δεν την είχα γυρίσει. Στις φετινές διακοπές πήγαμε για 8 μέρες, την “οργώσαμε” και πάλι δεν μας έφτασε. Υποσχεθήκαμε ότι θα ξαναπάμε του χρόνου.
Η Κεφαλονιά είναι μεγάλο νησί, πλούσιο, με φύση να οργιάζει και με απίστευτες παραλίες. Είναι το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα μετά την Κρήτη, την Εύβοια, τη Λέσβο, τη Ρόδο και τη Χίο και το πιο ορεινό του Ιόνιου. Στην περιοχή είναι τρίτο νησί σε πληθυσμό μετά την Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας και δυτικά της Ιθάκης.
- Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος χαρακτηρισμένη ως Εθνικός δρυμός. Είναι διάσημος για την μοναδική στον Κόσμο “Κεφαλληνιακή Μαύρη Ελάτη” και γι’ αυτό ονομάζεται ”Monte Nero” (Μαύρο Βουνό), για τα αγριοκάτσικα και για τις αγέλες των αγρίων μικρόσωμων αλόγων του της φυλής «Equus caballus».
- Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας «όρθιο» μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, τη χερσόνησο της Ερίσσου, όπου βρίσκεται ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου. Έκτοτε εγκατέλειψαν το νησί πολλοί ντόπιοι που μετακόμισαν στην Πάτρα, στην Αθήνα κ.α.
- Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν ακρωτήρια, όρμους και πολλούς κόλπους. Οι παραλίες είναι κάθε είδους: βράχια, βότσαλα, χοντρή άμμος, ψιλή άμμος… όπως επίσης έχει και απίστευτα θαλάσσια σπήλαια, όπως τα: Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεοδώρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά.
- Η Κεφαλονιά είναι πλούσιο νησί με μεγάλη παραγωγή. Οι ελιές, τα αμπέλια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όλα πλουσιοπάροχα. Τα ψάρια σε αφθονία και όλων των ειδών, κατσίκια υπάρχουν παντού όπως και κάθε είδους λαχανικά και ζαρζαβατικά. Το νησί διακρίνεται για τα εύφορα εδάφη του, με τους απέραντους ελαιώνες και καταπράσινους αμπελώνες που δίνουν εκλεκτά προϊόντα. Κρασί, ελαιόλαδο, τυριά και μέλι είναι τα πιο φημισμένα από αυτά. Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Η συνέχεια εδώ:
