Ο Δημήτριος Γαϊτάνης Μουσικός, Τραγουδιστής, Μουσικοσυνθέτης Στιχουργός κινηματογραφικός ηθοποιός, κινηματογραφιστής, ραδιοφωνικός παραγωγός στο Joy – radio, τοποθετείται στο polismagazino.gr για το Lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Το πρόβλημα στον άνθρωπο είναι οι μάσκες που φοράει τη μια πάνω στην άλλη από τότε που συνειδητοποίησε την ύπαρξή του… μέσα σε όλους τους αιώνες ξεκινώντας από τους βασιλείς και καταλήγοντας στους ζητιάνους.”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Δεν χρειαζόταν το γενικό Lockdown. Ήταν κάτι που το περιμέναμε από τον προηγούμενο χειμώνα και θα έπρεπε να υπάρχουν οι ανάλογες κλίνες… Ήδη και αυτές που έχουμε κενές σε σχέση με προηγούμενα χρόνια είναι αρκετές… αλλά θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει πολλά περισσότερα αντί να σπαταλήσουμε χρήματα σε ένα σωρό ανούσια πράγματα… όποτε ήταν κάτι που η κυβέρνηση το επιδίωξε να γίνει… Στην Κίνα μέσα σε ένα μήνα έλυσαν το πρόβλημα των κλινών… εδώ τόσους μήνες μετά δεν δικαιολογούμαστε.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Χρόνια τώρα πολεμάται από όλες τις κυβερνήσεις ως μη κάτι αναγκαίο… περιττή πολυτέλεια… σήμερα δεν πληρώνεται ένας μουσικός ούτε τη μισή αξία του μισθού που έπαιρνε σε δραχμές ενώ ταυτόχρονα η αγοραστική αξία μέσα στο ευρώ έχει πέσει 3 με 4 φορες. Το ίδιο και στα συνθετικά και στιχουργικά δικαιώματα… πλέον ένας συνθέτης δε μπορεί να ζήσει από τα τραγούδια του… οι ηθοποιοί παλιότερα δούλευαν σε μία παράσταση ενώ τώρα για να επιβιώσουν δουλεύουν σε τέσσερις και πέντε και δυσκολα τα φέρνουν βόλτα.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Η αγκαλιά έχει πλέον επιστημονικά αποδεχθεί ότι ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση έχει να κάνει με τη συνλειτουργία των σωμάτων και όχι μόνο από ψυχολογική άποψη… Οπότε σίγουρα δεν είναι μόνο μία λέξη.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Ο φόβος ως φόβος δεν υπάρχει. Τον έχω ξεπεράσει. Όταν δεχθείς τη θνητότητά σου και την περιμένεις ζώντας την κάθε σου μέρα ως τελευταία, είναι χαζό να φοβάσαι. Η απώλεια ναι υπάρχει. Έχω χάσει πολλά ατομα και τα κουβαλάω μέσα μου και θα τα κουβαλώ μέχρι να φύγω και ‘γω. Δεν με θλίβει το γεγονός απλά μου λείπουν ως παρουσίες μέσα στη ζωή μου.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Αυτή η μάσκα που είναι στη μόδα τελευταία, σύντομα θα φύγει. Το πρόβλημα στον άνθρωπο είναι οι μάσκες που φοράει τη μια πάνω στην άλλη από τότε που συνειδητοποίησε την ύπαρξη του, και μέσα σε όλους τους αιώνες ξεκινώντας από τους βασιλείς και καταλήγοντας στους ζητιάνους. Όλοι μια μάσκα ή περισσότερες κολλημένες πάνω τους σε έναν εαυτό που δεν τον γνώρισαν ποτέ γιατί κι ο καθρέφτης του ανθρώπου μόνο τη μάσκα του δείχνει.
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Αν δεν αλλάξει πολιτική η πολιτεία μόνο ως χόμπι θα υπάρχει ο καλλιτέχνης. Έτσι κι αλλιώς σήμερα στη μουσική, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων σήμερα δεν υπάρχει καλλιτέχνης επαγγελματίας του τύπου πιανίστας κιθαρίστας κλπ που να ζει μόνο άπό το όργανό του αλλά λίγο πολύ θα είναι και ηχολήπτης ενορχηστρωτής συνθέτης και ένα σωρό άλλα γύρω από την τέχνη πράγματα. Ή θα δουλεύει σε κάποια εργασία άσχετη και την τέχνη. Οικονομικά θα την έχει σαν βοήθημα. Εγώ προσωπικά επιβιώνω και πολύ δυσκολα, ως μουσικός του δρόμου. Και ταυτόχρονα όποτε έχω ζωντανά τα ακολουθώ. Αλλά μόνο από τα ζωντανά και τα συνθετικά μου δικαιώματα δεν θα επιβίωνα.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Ανοικτά. Τα μέτρα που υπήρχαν ήταν αρκετά.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Ο Θεός όπως τον λένε οι Πολλοί, εγώ λέω Αυτός που δεν ονοματίζεται γιατί για να ονοματιστεί πρέπει να ορισθεί και το δίχως αρχή και τέλος πρόσωπο δεν μπορεί να ορισθεί, ούτε να ονοματιστεί. Αυτός είναι η σφραγίδα του μέσα μου και η μόνη αλήθεια στην οποία υπολογίζω.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Να αγαπιέσαι μέχρι Θανάτου και να συγχωρεί ο ένας τον άλλο όπως και να ζητάει συγνώμη ο ένας από τον άλλο. Γιατί όπως λέει κι ο Μεγάλος μας ποιητής Τάσος Λειβαδίτης “Και όταν δε πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο είμαστε κιόλας νεκροί” Η αγάπη είναι το δύσκολο και η αγάπη δεν είναι συναίσθημα όπως ο πολύς ο κόσμος το εννοεί. Εάν το χεις αυτό, έχεις νικήσει ήδη… Τα υπόλοιπα εύκολα γίνονται.
