Δημήτρης Τσιβούλας: “Η τέχνη είναι μία διαρκής δημιουργία, μία ανάγκη έκφρασης, η οποία τίθεται στην κρίση του κοινού”

“…Έχω μελοποιήσει στίχους, φίλων και συνεργατών, απλά δεν έχει τύχει να κυκλοφορήσουν έως τώρα. Επίσης έχω βάλει στίχους σε μουσικές άλλων. Δεν υπάρχουν ούτε εδώ στεγανά. Μουσική κάνουμε. Δημιουργία. Και η δημιουργία απαιτεί συνεργασία.”

Καλώς ήρθες στο Polismagazino.gr. Λίγα λόγια για εσένα και γι’ αυτό που κάνεις, σαν μια πρώτη γνωριμία. Σας ευχαριστώ για τη πρόσκληση. Είμαι συνθέτης, στιχουργός. Διδάσκω κιθάρα και είμαι ιδιοκτήτης ωδείων και σχολών χορού. Γράφω μουσική και στίχο από μικρό παιδί όμως μόλις το 2018 κυκλοφόρησα τη πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Ήταν μια δουλειά που στόχο είχε να συστηθώ ως δημιουργός. Για αυτό το λόγο ήταν μια πολυμορφική δουλειά. Κινήθηκα σε διάφορα στυλ μουσικής. Από latin σε swing ως ροκ με παραδοσιακά στοιχεία και ethnic. To 2020 ήταν μια δημιουργική χρονιά για μένα καθώς κυκλοφόρησα το μελοποιημένο από εμένα ποίημα του Νίκου Καββαδία “Ένας Δόκιμος Στη Γέφυρα Εν Ώρα Κινδύνου” το οποίο ερμήνευσε εξαιρετικά ο Νικόλας Λάππας αλλά και ακόμα δύο τραγούδια τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Το “Σταμάτησε Ο Χρόνος”, ένα ζεϊμπέκικο που το ερμήνευσε η Ασημοπούλου Ειρήνη αλλά και ένα swing το “Ένα Χαμόγελο” ένα αισιόδοξο swing, που το ερμήνευσε εξαίσια η Χριστίνα Κακαλιάντη. Όλα κυκλοφόρησαν από την εταιρεία μου τη Spider Music.

Πότε ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με τη μουσική και ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματά σου; Την ενασχόλησή μου με τη μουσική τη ξεκίνησα στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια. Τα πρώτα ερεθίσματα ήταν από το σπίτι, όπου όλη τη μέρα έπαιζε το ραδιόφωνο ελληνικά τραγούδια. Επίσης όμως όλη η ροκ σκηνή της δεκαετίας του ’80. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τους πρώτους έρωτες και την ανάγκη να γράφω σε στιχάκια ότι ένιωθα, με οδήγησαν στη μουσική σχολή της γειτονιάς μου, όπου ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας.

Ποια είναι η πρώτη σου μουσική ανάμνηση; Η πρώτη μου μουσική ανάμνηση χάνεται βαθιά μέσα στη μνήμη μου. Τη θυμάμαι σαν εικόνα. Πρέπει να ήμουν περίπου τρία χρονών, όταν έβγαινα στο μπαλκόνι και τραγουδούσα και με άκουγε όλη η γειτονιά “Το ένα άλογο, να είναι άσπρο, όπως τα όνειρα που έκανα παιδί, το άλλο άλογο να είναι μαύρο…..”
Πολύ αργότερα θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν άκουσα για πρώτη φορά τα τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου… Κουρσάρος, Μαχαίρι, Βικτώρια, Για μένα τραγουδώ, Σ’ ακολουθώ… Με ακολουθούν από τότε αυτά τα τραγούδια.

Ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή, όπου ένιωσες ότι η μουσική θα είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής σου; Δεν μπορώ να ορίσω κάποια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου ως καθοριστική. Ίσως να ήταν η απόφαση να ξεκινήσω μαθήματα κιθάρας. Αυτό έφερε τα υπόλοιπα. Για κάποιο λόγο, που δεν μπορούσα να καταλάβω τότε, η κιθάρα έγινε η προέκταση του εαυτού μου. Πολλές φορές την έπαιρνα μαζί μου ακόμα και στις βόλτες με τους φίλους. Χωρίς απαραίτητα να παίζουμε κάτι. Απλά για…παρέα. Όλα ήταν γύρω από τη μουσική. Δε μπορούσε να υπάρξει άλλος δρόμος…

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές επιρροές σου, μουσικές και μη, που σε οδήγησαν να δημιουργείς με τον τρόπο που δημιουργείς σήμερα; Μου αρέσει και προσπαθώ να μελετάω όλα τα είδη μουσικής. Ως επαγγελματίας μουσικός πέρασα από τα περισσότερα ήδη. Ροκ, μπλουζ, τζαζ αλλά επίσης παραδοσιακά, ρεμπέτικα, λαικά. Όλη αυτή η τριβή με όλα τα είδη μουσικής, μου έδειξε ότι δεν μπορεί να υπάρξει σε εμένα συγκεκριμένο στυλ. Με δίδαξε επίσης ότι σε κάθε είδος υπάρχουν διαμάντια αλλά και ατυχείς στιγμές. Όμως έτσι είναι η τέχνη. Μια διαρκής δημιουργία, μία ανάγκη έκφρασης η οποία τίθεται στη κρίση του κοινού.

Σε “τρομάζει” η έννοια της επιτυχίας ή της αποτυχίας; Όχι… Δε με τρομάζει τίποτα από αυτά. Όλα είναι στο μυαλό μας. Πως ορίζεται η επιτυχία και πως η αποτυχία; Πάντα όσο επιτυχημένοι και να είμαστε, πάντα, θα υπάρχει κάποιος πιο πετυχημένος. Και εκείνος θα έχει μπροστά του έναν ακόμα πιο πετυχημένο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. Αυτό που μετράει είναι το…ταξίδι. Η επιτυχία, νομοτελειακά κάποια στιγμή θα έρθει. Και η αποτυχία θα την ακολουθήσει. Δεν είναι εκεί το ζητούμενο για μένα. Εμένα με ενδιαφέρει να γράφω τραγούδια. Τραγούδια που έχουν λόγο να υπάρχουν.

Λίγα λόγια θα θέλαμε για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία σου. Είναι το… “Ένα Χαμόγελο”. Είναι ένα αισιόδοξο swing, το οποίο μιλάει για ένα ερωτικό καυγαδάκι, όπου ο ένας τελικά κοιμήθηκε στο καναπέ, αλλά τελικά το πρωινό χαμόγελο είναι αυτό που τα σβήνει όλα. Το ερμηνεύει εξαίσια η Χριστίνα Κακαλιάντη. Με τη Χριστίνα γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου μουσικού. Γρήγορα ξεκινήσαμε συνεργασία. Το Χαμόγελο είναι ο πρώτος σταθμός αυτής. Έρχονται και άλλα πράγματα όπως κοινές εμφανίσεις και γιατί όχι, και νέα τραγούδια. Είναι όμως ο covid που μας έχει φρενάρει, αλλά πιστεύω ότι σύντομα όλα θα είναι όπως παλιά, ή σχεδόν όπως παλιά, και θα συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε σταματήσει.

Μουσική και στίχοι είναι πάντα δικοί σου; Ή αυτό που δημιουργείς είναι προϊόν συνεργασίας; Συνήθως όταν γράφω, γίνεται ταυτόχρονα. Μαζί έρχονται. Στίχος και μουσική. Όμως αυτό δε σημαίνει σε καμία των περιπτώσεων ότι δεν συμβαίνει να γράψω κάτι σε συνεργασία με άλλον. Έχω μελοποιήσει στίχους, φίλων και συνεργατών, απλά δεν έχει τύχει να κυκλοφορήσουν ως τώρα. Επίσης έχω βάλει στίχους σε μουσικές άλλων. Δεν υπάρχουν ούτε εδώ στεγανά. Μουσική κάνουμε. Δημιουργία. Και η δημιουργία απαιτεί συνεργασία.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σου σχέδια; Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο, καθώς είμαστε σε lockdown. Όμως τα σχέδια και τα όνειρα δε σταματάνε. Προς το παρόν έχουμε δοθεί στη προώθηση του τραγουδιού μας. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν συνεργασίες που είναι στα σκαριά, εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές αλλά και διαδικτυακές, που σχεδιάζονται καθώς επίσης και νέα τραγούδια που ετοιμάζονται. Είναι πολλά αυτά που θέλουμε και σχεδιάζουμε. Προς το παρόν όμως, δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο. Ας είμαστε καλά, χαρούμενοι και υγιείς, και όλα θα έρθουν.

Official links https://www.facebook.com/SpiderMusicLBL/

www.spider-music.com

https://www.youtube.com/watch?v=eLOWMDScUrk

https://www.youtube.com/watch?v=oqdwzv4ixvA

https://www.youtube.com/watch?v=xFYi6HsBb8I

https://www.youtube.com/watch?v=ntlhIhhEN9E