Ο Δημήτρης Τσιαβές, Αρχιμουσικός Δήμου Ελασσόνας, Διευθυντής Μουσικής Σχολής Ελασσόνας, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Η βία είναι καταδικαστέα απ’ όπου και αν προέρχεται”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Ο χρόνος μου στο δεύτερο εγκλεισμό περνάει πιο δημιουργικά απ’ ότι στον πρώτο που μας αιφνιδίασε. Μελετάω αρκετά, ετοιμάζω και ενορχηστρώνω καινούρια προγράμματα, κάνω κάποια διαδικτυακά μαθήματα και αφιερώνω πιο πολύ χρόνο στην οικογένειά μου που σε κανονικές συνθήκες δεν είχα.
Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Από τη μια υπάρχει η δημόσια υγεία όπου υπάρχει ο φόβος να νοσήσουμε εμείς ή κοντινά μας πρόσωπα και καλώς είμαστε σ’ αυτή την κατάσταση και από την άλλη υπάρχει απαισιοδοξία αφού έχουμε χάσει τη ζωή μας κοινωνικά και επαγγελματικά και δεν γνωρίζουμε πότε και αν επανέλθουμε στο επίπεδο ζωής που είχαμε.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Η βία είναι καταδικαστέα απ’ όπου κι αν προέρχεται. Από τους πρωταγωνιστές εντυπωσιάστηκα, δεν περίμενα από αυτά τα πρόσωπα να κάνουν τέτοια αισχρά πράγματα. Ως συμβάν δεν εντυπωσιάστηκα γιατί κατά καιρούς έχω ακούσει περιστατικά βίας να συμβαίνουν όχι μόνο στον καλλιτεχνικό και αθλητικό χώρο αλλά και σε άλλους χώρους εργασίας. Προσωπικά είμαι ευτυχής και τυχερός που δεν έχω υποστεί καμιά μορφή βίας.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Πιστεύω στην επιστήμη, δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω την απότελεσματικότητα του εμβολίου. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό ακούγονται απόψεις και αντιλήψεις ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη της Ιατρικής. Φυσικά και θα κάνω το εμβόλιο εφόσον συστήνεται από τους ειδικούς.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Φυσικά και έχω στερηθεί πολλά πράγματα από τον εγκλεισμό. Πρώτα απ’ όλα την κοινωνικότητά μου, την προσωπική επαφή με αγαπημένους ανθρώπους τον κινηματογράφο, το θέατρο, τις συναυλίες… Η δική μου όμως κοινωνική ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το επάγγελμά μου και αυτό είναι ένα κομμάτι του εγκλεισμού που με φθείρει πολύ ψυχολογικά.
Έχω χάσει τις επαφές με τους μαθητές μου, τις πρόβες και τις μουσικές εκδηλώσεις που άλλοτε οργάνωνα και άλλοτε συμμετείχα. Όλα αυτά τα αντιμετωπίζω με υπομονή, και ελπίδα ότι σύντομα θα ξεκινήσουν και πάλι.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Η τηλεργασία εισέβαλε απότομα στην καθημερινότητα μας, λόγω της πανδημίας. Ο θεσμός της τηλεργασίας υφίσταται εδώ και πολλές δεκαετίες σε πολλά επαγγέλματα.
Ωστόσο στην Ελλάδα πιστεύω πως επιβλήθηκε με προχειρότητα σε πολλούς τομείς που δεν ήταν έτοιμοι να ανταποκριθούν σ’ αυτήν τη μορφή εργασίας.
Καταρχάς είμαι απογοητεύμένος γιατί με την εισχώρηση της τηλεργασίας στην εκπαίδευση έχει ακυρώθει και καταστρατηγηθεί όλο το νόημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Όσο αφορά τη μουσική εκπαίδευση την οποία και εκπροσωπώ, η τηλεκπαίδευση γίνεται με πολύ μεγάλη δυσκολία.
Τα μαθήματα μουσικής είναι ατομικά και θα μπορούσαν με όλα τα μέτρα ασφαλείας να γίνονται δια ζώσης.
Δυστυχώς όμως η στάση της πολιτείας απέναντι στην καλλιτεχνική εκπαίδευση και γενικότερα στον πολιτισμό είναι απαξιωτική.
Πιστεύω πως η τηλεργασία σε συνδυασμό με την αναστολή συμβασέων δημιουργεί ένα αβέβαιο και δυσοίωνο μέλλον στον εργασιακό χώρο.
