“Η έμπνευση γεννιέται, όταν το τυχαίο συναντήσει το πάθος του ποιητή, όταν τα «πάντα» και το «τίποτα» μπορεί ο ποιητής να τα μετατρέψει σε ένα τεράστιο «κάτι»! Η ποίηση ακολουθεί μια επώδυνη διαδικασία, είναι απόσταγμα ψυχής.”
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Ξεκίνησα να γράφω ποιήματα και διηγήματα από την ηλικία των 11 ετών από μια εσωτερική ανάγκη να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου. Από την ηλικία των 14 ετών άρχισα να τα δημοσιεύω στον τοπικό Τύπο και σε έντυπα της Λάρισας και τελειώνοντας το λύκειο κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή μου.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Η λέξη «ποίηση». Η ποίηση δονείται μόνο από το μαγικό φίλτρο της ψυχής. Δεν ανήκει ούτε σε έθνη, ούτε σε φυλές. Έχει τη σφραγίδα της παγκοσμιότητας. Ένωνε και πάντα θα ενώνει τα συναισθήματα των ανθρώπων όλων των λαών στη λύπη τους και τη χαρά τους διαχρονικά.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Κάθε στιγμή μπορεί να είναι στιγμή έμπνευσης. M’ εμπνέει ό,τι βλέπω και αισθάνομαι γύρω μου. Η έμπνευση γεννιέται, όταν το τυχαίο συναντήσει το πάθος του ποιητή, όταν τα «πάντα» και το «τίποτα» μπορεί ο ποιητής να τα μετατρέψει σε ένα τεράστιο «κάτι»! Η ποίηση ακολουθεί μια επώδυνη διαδικασία, είναι απόσταγμα ψυχής.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Θα τον χαρακτήριζα ευαίσθητο και ρεαλιστή. Είμαι άλλωστε ποιητής και γιατρός. Η ευαισθησία του ποιητή και ο ρεαλισμός του γιατρού δεν αλληλοαναιρούνται, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται.
Η ενασχόλησή μου και με τις δύο ιδιότητες καλύπτει διαφορετικές εσωτερικές ανάγκες. Άλλωστε υπάρχουν και κοινά στοιχεία μεταξύ τους, η επικοινωνία και η προσφορά. Η ιατρική και η ποίηση έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο και σχετίζονται στενά με τον ανθρώπινο πόνο, που αποτελεί βασικό συστατικό της ύπαρξής του.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ο αγώνας για καλύτερη έκφραση μέσω της ποίησης είναι συνεχής. Συνεχίζω να γράφω νέα ποιήματα, προσπαθώντας να αποτυπώσω με λέξεις στο χαρτί ό,τι με πληγώνει, ό,τι αγαπώ, ό,τι με θυμώνει, προσπαθώντας ν’ ακολουθήσω την προτροπή του Οδυσσέα Ελύτη «Κάνε άλμα πιο γρήγορο απ’ τη φθορά».
Βιογραφικό:
Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης είναι γιατρός και ποιητής από τη Λάρισα. Kατάγεται από το Στόμιο Λάρισας, όπου μεγάλωσε. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ζει στη Λάρισα κι εργάζεται ως ιατρός ειδικός παθολόγος.
Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Ίχνη» (1985), «Πήλινα Πρόσωπα» (1992), «Νοητή Γραμμή» (2005), «Dunes-Dune» («Θίνες», Ρουμανία 2007), «Ενδόγραμμα» (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία 2010), «Edda» («Έδδα», Ρουμανία 2010), «Iluzione» («Ψευδαισθήσεις», Ρουμανία 2010), «Foglie Vocali» («Φύλλα φωνήεντα», Ιταλία 2017) και «Γραβάτα Δημοσίας Αιδούς» (εκδ. Κέδρος 2018). Το 2011 επιμελήθηκε κι εξέδωσε την ποιητική ανθολογία στα αγγλικά «World Poetry 2011» (205 ποιητές από 65 χώρες).
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 25 γλώσσες και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετά Διεθνή Φεστιβάλ Ποίησης στο εξωτερικό.
Το 2011 διοργανώθηκε υπό την προεδρία του το 22ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποιητών στη Λάρισα, όπου επίσης ίδρυσε και διοργάνωσε το 1o Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, καθώς και διεθνών λογοτεχνικών οργανισμών. Αναγορεύτηκε Ακαδημαϊκός στην Ιταλία και Διδάκτωρ Λογοτεχνίας, ενώ διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού “Γραφή” και διευθυντής σύνταξης του ιατρικού περιοδικού «Ιπποκράτης».
Στο διαδίκτυο επιμελείται τον ιστότοπο «Poetics @ GR» [Τετράδιο Ποίησης]: http://greekpoetics.blogspot.com και η προσωπική του ιστοσελίδα είναι: http://www.dimitriskraniotis.com
