Πολιτισμός και Μουσική Παιδεία.
Στα πλαίσια μιας σύντομης απάντησης φυσικά και δεν μπορεί κάποιος να προσεγγίσει ένα τόσο σημαντικό και ευρύ ζήτημα. Θα πω μόνο τούτο η μουσική παιδεία είναι αναπόσπαστο και κύριο κομμάτι πολιτισμού μιας χώρας και ενός λαού. Ειδικά η Ελλάδα με αυτήν την τεράστια μουσική παράδοση, σε όλα τα είδη θα έλεγα, θα έπρεπε να είναι πρωτοπόρος χώρα παγκοσμίως. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την μουσική δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να το πετύχουμε.
Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Είναι ίσως το κυριότερο εργαλείο, είναι η μοναδική κοινή γλώσσα μεταξύ των λαών. Θα μπορούσαμε να τραγουδάμε η να παίζουμε μουσική για να επικοινωνούμε. Δεν είναι φανταστικό;;;
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν με λίγα να δημιουργήσουν πολλά και αυτούς που πετυχαίνουν ξεκινώντας σχεδόν από το τίποτα. Θα μπορούσα να αναφέρω παρα πολλούς πάντως ενα όνομα που μου έρχεται αυτή τη στιγμή είναι ο Giuseppe Di Stefano λατρεύω την απλότητα και την αμεσότητα στην τέχνη του.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Στο θέατρο λέμε ότι όσο περισσότερο προσθέτεις τόσο πιο εύκολα μπορείς να αφαιρέσεις και να φτάσεις στην ουσία.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Η μουσική παιδεία δεν μπορώ να φανταστώ να είναι κάτι άλλο από πραγματική ανάγκη. Σε όλα τα προηγμένα κράτη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης. Είναι ανάγκη για την αγωγή της ψυχή μας. Είναι το μέσο για να εκφράζουμε το συναίσθημα μας είναι ανάγκη για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Αν αφήσουμε να γίνει πολυτέλεια θα σημαίνει ότι δεν την χρειαζόμαστε μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή και τότε θα είναι σαν να έχουμε χάσει την ίδια την ύπαρξη μας.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Δεν είμαι ακόμα γονιός και η αλήθεια είναι ότι ούτε οι γονείς μου με βοήθησαν πολύ στο να καταλάβω το ταλέντο μου για να μπορώ να πω τρόπους. Πάντως οσο πιο ανοιχτομυαλοι είναι οι γονείς και όσο περισσότερο διαθέτουν παιδεία τόσο πιο εύκολο είναι να καταλάβουν και φυσικά να βοηθήσουν ένα παιδί να ανακαλύψει το ταλέντο του. Δωστε χώρο και χρόνο στα παιδιά, ακούστε τα! Ξέρουν μερικές φορές, για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους, καλύτερα!
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Υπάρχουν οι εξαιρέσεις στον κανόνα και διδάσκεται. Αληθινοί δάσκαλοι μουσικής λόγω της αγάπης τους για αυτό που κάνουν και με πολύ μεράκι διδάσκουν την μουσική μας παράδοση σε ερασιτεχνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο, το σίγουρο είναι ότι λείπει μια μουσική Ακαδημία στην Ελλάδα. Χρήματα γι’αυτό υπάρχουν πάνε αλλού δυστυχώς.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Υπάρχουν πολλοί Έλληνες με όλα τα παραπάνω που διαπρέπουν μάλιστα και στο εξωτερικό. Μαέστροι, τραγουδιστές, σολίστ, άνθρωποι ιδιαίτερα αξιόλογοι. Για να μη μιλήσω φυσικά για τους καταξιωμένους συνθέτες μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Αυτή τη στιγμή προετοιμάζομαι για τον ρόλο του Πίνκερτον από την όπερα Μπατερφλάι που θα τραγουδήσω στην Κροατία τον Οκτώβριο και η σεζόν είναι γεμάτη από ρόλους όπως ο Καβαραντοσσι από την Τόσκα, ο Στιφελιο του Βέρντι σε Σουηδία και Ελβετία αντίστοιχα και ο Αϊζενστάιν από την νυχτερίδα του Στράους που θα ερμηνεύσω στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2020 σε παραγωγή της λυρικής. Στις 24 Οκτωβρίου επίσης θα συμμετέχω στην συναυλία για την μνήμη του αγαπημένου μου δασκάλου βαρύτονου Κώστα Πασχάλη όπου θα πραγματοποιηθεί στην λυρική σκηνή στο ίδρυμα πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος.
https://www.youtube.com/watch?v=Ybja_c01Bis&feature=share
Βιογραφικό.
Ο τενόρος Δημήτρης Πακσογλου, γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε υποκριτική στη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη» και ως ηθοποιός θεάτρου εμφανίστηκε σε σημαντικές σκηνές όπως Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Εθνικό Θέατρο και Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν.
Τελειόφοιτος του Ωδείου Ατενεουμ υπό την καθοδήγηση του βαρύτονου Κώστα Πασχάλη και της υψιφώνου Μαρίνας Κρίλοβιτς.
Αργότερα βρέθηκε στη Γαλλία, όπου εργάστηκε σε διάφορα λυρικά θέατρα και πρωτοεμφανίστηκε ως Ρανταμές (Αΐντα) στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο της χώρας.
Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους αρχιμουσικούς όπως οι Λωράν Καμπελλόνε, Γκάμπριελ Τσμούρα, Φιλίπ Φορζέ, Ερρίκος Φρεζής, Λουκάς Καρυτινός, Χουάνχο Μένα, Μύρων Μιχαηλίδης, Αλέξανδρος Μυράτ, Οντρέι Όλος και σκηνοθέτες όπως οι Ούγκο ντε Άνα, Τζανκάρλο ντελΜόνακο, Στήβεν Λάνγκριτζ, Λορέντσο Μαριάνι, Νικολα Ρααμπ και Ντέιβιντ Πάουντνυ.
Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Δον Χοσέ (Κάρμεν), Τουρίντου (Καβαλλερία ρουστικάνα), Μακντάφ (Μάκβεθ), Γκουστάβο (Χορός μεταμφιεσμένων), Πίνκερτον (Μαντάμα Μπαττερφλάι),
Ντε Γκριέ (Μανόν Λεσκώ),
Μάριο Καβαραντόσσι (Τόσκα), Αλφρέντο (Τραβιάτα), Κάνιο (Παλιάτσοι), Άλμπερτ Γκρέγκορ (Υπόθεση Μακρόπουλου), Στεβα ( Γενουφα), Γκαμπριελε Αντόρνο (Σιμόν Μποκανεγκρα),
Από το 2012 ανήκει στο δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Επόμενες εμφανίσεις: Πίνκερτον (Όπερα Ιβάν Ζαιτς Ριέκα, Κροατία), , Τιμητική συναυλία για τον βαρύτονο Κώστα Πασχάλη ( Λυρική σκηνή, Ελλάδα), Καβαραντοσσι (Όπερα του Μάλμε στη Σουηδία), Στιφελιο (όπερα της Σαιντ Γκάλεν Ελβετία).
