“…Αυτή η περίοδος συμπίπτει και με την κυκλοφορία του CD μου “Melting Pot”…Παράλληλα δουλεύω τα κομμάτια που θα αποτελούν στην τρίτη μου δισκογραφική δουλειά πειραματιζόμενος με ηλεκτρονικά όργανα και το ακορντεόν…”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θυμάμαι τα νανουρίσματα που μου τραγουδούσε η μητέρα μου, την Πόντια γιαγιά μου να μου τραγουδάει ένα νανούρισμα στα Ποντιακά και το «Μπέγκλεντιν ντε γκέλμεντιν». Θυμάμαι να ακούγεται στο σπίτι Χατζηδάκις, Θοδωράκης, Λοïζος, Καζαντζίδης, Τσιτσάνης, Μότσαρτ και Πιατσόλλα. Θυμάμαι μια συναυλία του Λουκιανού Κηλαηδόνη, να μένω και να κοιτάζω το ακορντεόν, έπαιζε ο Αντρέας Τσεκούρας, και τελικά αυτό να είναι το όργανο που διάλεξα να μάθω..
Ποιον μουσικο θαυμάζετε και με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θαυμάζω και χαίρομαι να ακούω πολλούς μουσικούς και συνθέτες. Η αλήθεια είναι ότι είναι τόσοι πολλοί που σίγουρα θα αφήσω κάποιον απ’εξω. Γενικότερα θαυμάζω τους καλούς αυτοσχεδιαστές, τους ανθρώπους που ρισκάρουν και δε φοβούνται να αναμείξουν διαφορετικα μουσικά είδη, στυλ, εποχές, που είναι ανοιχτοί, ευαίσθητοι και δε φοβούνται να τσαλακωθούν. Εκείνους που με προκαλούν και προσκαλούν να σκεφτώ διαφορετκά, να δοκιμάσω πράγματα και που με κάνουν να θέλω να μελετήσω περισσότερο και να γίνω καλύτερος. Επίσης εκείνους που είναι καλλιτέχνες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, μουσικά και εξωμουσικά.
Έχω την τύχη είναι αλήθεια να έχω συνεργαστεί με πολλούς απ΄τους οποίους θαυμάζω και στην Αγγλία και στην Ελλάδα και ελπίζω ότι στο μέλλον θα συνεργαστώ και με άλλους. Θα ήθελα πάντως να είχα προλάβει να παίξω με τον Leonard Cohen, τον Frank Zappa, τον Τσιτσάνη και το Χιώτη.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η περιπέτεια ξεκινάει στο Εθνικό Ωδείο, κλασικές σπουδές, γυμνασιακά και λυκειακά συγροτήματα punk,rock,παραδοσιακά και ρεμπέτικα. Μετά το σχολείο, από πολύ νωρίς ξεκίνησα να παίζω επαγγελματικά σε ρεμπετάδικα και μουσικές σκηνές και στα δεκαοκτώ μου έγραψα και τις πρώτες μουσικές για μια παιδική παράσταση και δύο μονόπρακτα. Στη συνέχεια έφυγα για το Λονδίνο, όπου συνέχισα τις σπουδές στο κλασικό ακορντεόν και στη σύνθεση στο πανεπιστήμιο του Surrey και ολοκλήρωσα στη Royal Academy of Music. Στο Λονδίνο, όπου έμεινα αρκετά χρόνια, έπαιξα με ανθρώπους διαφορετκών εθνικοτήτων και παραδόσεων, έγραψα μουσικές για το θέατρο, την τηλεόραση, για ντοκιμαντέρ και art installations. Επίσης έπαιξα σε μεγάλα φεστιβάλ όπως του Glastonbury, δούλεψα στα μιούζικαλ του West End, σε καμπαρέ και jazz bars. Επιστροφή στην Ελλάδα μέσα στην κρίση, πρώτη εικόνα η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η προσαρμογή ήταν δύσκολη και μου πήρε καιρό να βρω τα πατήματα μου. Δούλεψα στο θέατρο και ξανάρχισα να παίζω σε ταβέρνες, ρεμπετάδικα,μουσικές σκηνές, συναυλίες και καλοκαιρινές περιοδείες. Επίσης εκδόθηκε το πρώτο μου εν Ελλάδι CD “Άνεργος Ακροβάτης”. Ακολούθησε η έκδοση του βιβλίου μου “Τα Πολίτικα της Αρμόνικας” από τις εκδόσεις FagottoMusic που αποτελεί και την έρευνά μου στο ρεπερτόριο της, και πως αυτό μπορεί να παιχτεί στο σύγχρονο ακορντεόν. Ακόμη πριν περίπου ένα μήνα κυκλοφόρησε το δεύτερό μου CD με τίτλο “Melting Pot” με επτά συνθέσεις για ακορντεόν και κοντραμπάσο από την DNALabel.
Στη διαδρομή αυτή υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που με επηρέασαν και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Απ’ όλους κάτι έμαθα αλλά θέλω να σταθώ στους δασκάλους μου και ιδιαίτερα στον Owen Murrey στη Βασιλική Aκαδημία που μου άλλαξε και μου εμπλούτισε την οπτική για το ακορντεόν αλλά και την ερμηνεία γενικότερα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τους μαθητές μου, οι οποίοι, αισθάνομαι πολλές φορές, ότι μου μου μαθαίνουν περισσότερα απ’ ότι τους μαθαίνω εγώ.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Σίγουρα αποτελούν μια ευκαιρία για πολλά παιδιά που θέλουν να ακουστούν και να προχωρήσουν και βλέπουμε και ακούμε αξιόλογες φωνές και ερμηνείες. Αμφιβάλλω όμως αν αυτή η ευκαιρία είναι ουσιαστική με την έννοια της σπουδής και της παιδείας που χρειάζεται κάποιος για να γίνει και να είναι ολοκληρωμένος μουσικός. Δυστυχώς προβάλλουν μια εικόνα που είναι ψεύτικη και αλλοιωμένη, την εικόνα της γρήγορης και εύκολης επιτυχίας, που ούτε με την πραγματικότητα συμβαδίζει και που οδηγεί στην εκμετάλλευση και την υπόσχεση μιας επιτυχίας που δυστυχώς είναι προσωρινή και ίσως ανούσια.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Οι ευεργετικές επιπτώσεις της μουσικής στον άνθρωπο και κατ’ επέκταση στην κοινότητα και την κοινωνία είναι ευρέως γνωστές. Το πόσα καλά προσφέρει, τόσο σε νοητικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο, τα ευεργετήματα στον ψυχισμό, την υγεία και υγιή ανάπτυξη των παιδιών αλλά και των μεγαλύτερων καθώς και το πόσο συμβάλλει στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, στην αποδοχή του διαφορετικού , αλλά και το πόσο παρούσα και σημαντική είναι η μουσική σε κάθε έκφανση της ζωής των ανθρώπων είναι επίσης γνωστό και βιωμένο.
Για τους παραπάνω λόγους και για άλλους τόσους που λόγω οικονομίας δε θα αναφέρω, η μουσική παιδεία είναι ατομική και κοινωνική αναγκαιότητα, τόσο σημαντική και πολύτιμη όσο η ανάγνωση και η γραφή και σε καμία των περιπτώσεων δεν αποτελεί πολυτέλεια ασχέτως αν οι επίσημοι φορείς την αντιμετωπίζουν σαν τέτοια. Ας αγωνιστούμε λοιπόν όλοι και ας πιέσουμε προς την κατεύθυνση μιας μουσικής παιδείας για όλους, καθώς και για την προσβασιμότητα σε μουσικές και γενικότερα καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για όλους.
Η μουσική και καλλιτεχνική παιδεία είναι και πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν υπέρτατο κοινωνικό αγαθό.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Ανέκαθεν στην Ελλάδα, παρά την αντιμετώπιση της μουσικής παιδείας σαν δευτερεύουσας σημασίας και τις συχνά αναχρονιστικές μεθόδους διδασκαλίας, έβγαιναν πολύ καλοί μουσικοί (εκτελεστές και συνθέτες), τα τελευταία χρόνια δε, με τον, απ’ τη μια πλευρά εκσυχρονισμό της εκπαίδευσης και την επιστροφή απ’ το εξωτερικό μουσικών και απ’ την άλλη τη συμφιλίωση των ελλήνων μουσικών με τη παράδοση και τις μουσικές επιρροές λόγω γεωγραφικής θέσης της χώρας, του ανοίγματος με λίγα λόγια σε παγκόσμια αλλά και εγχώρια ερεθίσματα, το επίπεδο εκτέλεσης και δημιουργίας έχει ανέβει κατακόρυφα. Το γεγονός αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο και μου δίνει, όχι μόνο εμένα, το κουράγιο και τη δύναμη να προσπαθώ να δημιουργώ να βελτιώνομαι και να υπάρχω καλλιτεχνικά στις πολύ δύσκολες που όλοι βιώνουμε.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Είναι λίγο δύσκολο να κάνω σχέδια εν μέσω πανδημίας περιοριστικών μέτρων και αντιμτώπισης από το κράτος των καλλιτεχνών σαν χομπίστες και όχι εργαζόμενους, αντιμετώπιση που φτάνει στα όρια της κοροϊδίας και της τιμωρίας.
Παρ ‘όλα αυτά, αυτή την περίοδο που συμπίπτει και με την κυκλοφορία του CD μου “Melting Pot”, δουλεύω για την προώθησή του. Επίσης οργανώνω την παρουσίαση του που θα γίνει μόλις αρθούν τα μέτρα. Παράλληλα δουλεύω τα κομμάτια που θα αποτελούν στην τρίτη μου δισκογραφική δουλειά πειραματιζόμενος με ηλεκτρονικά όργανα και το ακορντεόν. Ακόμη γράφω τη μουσική για ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την προσφυγιά και τη μετανάστευση, μια αγγλική παραγωγή για το Channel 4.
https://open.spotify.com/album/3JnIAOvlp2uZ9AgGrYs3xl
https://fagottobooks.gr/en/2825-ta-politika-tis-armonikas.html
Bio. Ο Δημήτρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε Κλασικό Ακορντεόν και Θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο Ελλάδας, τάξη Κων/νου Τσιλίδη, και με τον Ηρακλή Βαβάτσικα στο ωδείο Φίλλιπος Νάκας. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπυδές στο Κλασικό Ακορντεόν (free bass) στο πανεπιστήμιο η του Surrey (UK) με τον Raymond Bodell, και στη σύνθεση με τον Stephen Goss. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κλασικό Ακορντεόν με τον Owen Murray στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου.
Έχει εμφανισθεί ως σολίστας και ως μέλος μουσικών συνόλων στην Ελλάδα, τη Μεγάλη Βρετανία τη Γαλλία, την Ιταλία, την Αυστρία και τη Σουηδία . Έχει συμμετάσχει σε διεθνή μουσικά φεστιβάλ (Venice-Padova, Warwick, Glastonbury, Nottingham) και έχει εμφανισθείεί σε φημισμένους συναυλιακούς χώρους όπως το Royal Albert Hall και Jazz Cafe στο Λονδίνο καθώς και το Le Divan Du Monde στο Παρίσι.
Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με το Διονύση Τσακνή, Νίκο Ζιώγαλα, Γιάννη Μηλιώκα, Λάκη Παπαδόπουλο, Γιάννη Μπέζο, και στο θέατρο με τον Κώστα Καζάκο, τη Νικαίτη Κοντούρη, την Έρση Μαλικένζου ,τη Ναταλία Τσαλίκη, το Μιχάλη Κοιλάκο, κ.α.
Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από κλασική και jazz μέχρι βαλκανική και ελληνική παραδοσιακή μουσική. Έχει συνθέσει μουσική για θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις χορού, για ντοκυμαντέρ (BBC ) και “art installations”.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν εκδοθεί δύο CD με πρωτότυπες συνθέσεις, τα: “Transconceptual Soundscapes” και “DEPOT”
Στην Ελλάδα έχει κυκλοφορήσει το CD ‘’Άνεργος ακροβάτης’’ και έχει εκδοθείι το βιβλίο του ‘’Τα Πολίτικα της Αρμόνικας’’ με μεταγραφές πολίτικων και σμυρναίικων οργανικών σκοπών για ακορντεόν από τις εκδόσεις Fagottomusic.
H τέταρτη προσωπική δουλειά του με τίτλο “Melting Pot”, περιλαμβάνει επτά οργανικές συνθέσεις για ακορντεόν και κόντρα-μπάσο και κυκλοφορεί από την DNAlabel και σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Δείτε το video https://www.youtube.com/channel/UCSoO6V5Un-hy_XccHYSLzag/featured?view_as=subscriber
