Ο Δημήτρης Ελιάς, ηθοποιός, τοποθετείται στο polismagazino.gr για τον Πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Πλέον για τους καλλιτέχνες, δεν υπάρχει ελπίδα επιβίωσης για το σήμερα, το τώρα….”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Πιστεύω, ότι το γενικό lockdown, ήταν ένα «αναγκαίο κακό» που αργά ή γρήγορα δε θα το αποφεύγαμε. Οπότε, βλέποντας και την ανεξέλεγκτη πορεία της πανδημίας στην χώρα μας, η οποία είχε ξεφύγει εντελώς το τελευταίο διάστημα, ίσως ήταν η μόνη λύση για τον περιορισμό της διασποράς του ιού! Ελπίζω να δούμε σύντομα και τα αποτελέσματα του.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Δυστυχώς, ο πολιτισμός ειδικά στην χώρα που τον γέννησε, έχει περάσει και συνεχίζει να περνά δύσκολες καταστάσεις. Μετά την οικονομική κρίση και πάνω που άρχισε λίγο να ορθοποδεί, ήρθε ο covid-19 και τον καταστρέφει άλλη μια φορά…. Είμαι όμως αισιόδοξος και πιστεύω ότι μετά το πέρας της πανδημίας θα βρεθεί ο τρόπος για την ανάκαμψή του.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Φυσικά και δεν είναι μόνο μια λέξη! Ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε ανάγκη την αγκαλιά, από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή, βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά της μητέρας του, η αγκαλιά του δίνει δύναμη, σιγουριά, είναι στα δύσκολα, στα εύκολα, στα άσχημα και στα ευχάριστα της ζωής μας, είναι κομμάτι της καθημερινότητας μας, τρόπος εκδήλωσης των συναισθημάτων μας!! Πόσο μάλλον σήμερα, που βιώνουμε αυτή την κατάσταση και δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Βεβαία, αυτό τώρα γίνεται για καλό, δεν τους αγκαλιάζουμε για να τους έχουμε.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα και με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αυτή η αίσθηση του φόβου και της απώλειας, γίνεται καθημερινά, όλο και εντονότερη. Όσο και να προσπαθείς να τα βγάλεις από το μυαλό σου, με όσα βλέπεις, ακούς, διαβάζεις, είναι αδύνατον!
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Μάλλον, ήρθε για να μείνει όσο χρειαστεί.
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Πλέον για τους καλλιτέχνες, δεν υπάρχει ελπίδα επιβίωσης για το σήμερα, το τώρα…. Και αν δεν επιβιώσει τώρα, το αύριο θα σκεφτεί;
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Να παραμείνουν ανοιχτά, έστω και με λίγα άτομα, αν και θα προτιμούσα την κανονική τους λειτουργία, τηρώντας πάντοτε τα απαραίτητα υγειονομικά πρωτόκολλα. Άλλωστε, από μόνη της, η ίδια η τέχνη είναι ένα φάρμακο, βοηθά στην ψυχολογία μας. Και την περίοδο αυτή οι άνθρωποι δεν περνάμε και την καλύτερη ψυχολογική φάση της ζωής μας.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Θετική σκέψη και σχέδια για το μέλλον, όσο γίνεται δηλαδή! Διάβασμα, έγκυρη ενημέρωση, ασχολίες που με ευχαριστούν και ηρεμούν, ψυχραιμία πάνω απ’ όλα και προσευχή.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Να κάνουμε υπομονή, να είμαστε όσο γίνεται αισιόδοξοι, να αξιοποιούμε δημιουργικά το χρόνο μας, να συνεισφέρουμε όσο γίνεται και μπορούμε και να αφιερώσουμε χρόνο στους δικούς μας, στους κοντινούς και αγαπημένους μας ανθρώπους! Όλα καλά θα πάνε, μπόρα είναι και θα περάσει!
