Ο ερμηνευτής Δημήτρης Βοζαΐτης απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Προσπαθώ να προσαρμόζομαι στις καταστάσεις και να διαθέτω το χρόνο μου όσο πιο δημιουργικά μπορώ σε πράγματα που με ευχαριστούν. Διάβασμα, ταινίες, μουσική ακόμη και να ασχολούμαι με το αγαπημένο μου χόμπι την μαγειρική. Ανάμεικτα τα συναισθήματα άλλες φορές ηρεμία και χαλάρωση άλλες απογοήτευση και πλήξη. Πρωταγωνιστής όμως δυστυχώς είναι η έλλειψη κοινωνικότητας.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Ότι οι νέες γενιές θα μεγαλώσουν πιο ελπιδοφόρα και δε θα βρουν αυτές τις σκιές του παρελθόντος. Δεν εντυπωσιάζομαι αλλά δυσανασχετώ τόσο από τα συμβάντα όσο και από τους εκάστοτε πρωταγωνιστές. Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε υποστεί κάποια μορφή βίας. Σε εμένα προσωπικά δεν έχει τύχει ποτέ ενδοοικογενειακή, εργασιακή όμως πολλές φορές το λεγόμενο mobbing.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω την επιστήμη. Είμαι οπαδός της. Κρατάω τις επιφυλάξεις μου για την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού γενικότερα αλλά θα το κάνω μόλις μου ζητηθεί.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Νομίζω ότι η πιο μεγάλη στέρηση αυτή τη στιγμή για εμένα είναι ανάγκη να έρθω σε επαφή με την οικογένεια μου καθώς η απαγόρευση μετακινήσεων εκτός νομού δεν μου το επιτρέπει. Προστίθεται σε αυτό και η ανάγκη μου για καλλιτεχνική σύνδεση με το κοινό επί σκηνής. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, οπότε προς το παρόν απλά έχει επέλθει σε δεύτερη μοίρα με όποιες ψυχολογικές συνέπειες μπορεί να επιφέρει.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Πιστεύω θα προσαρμοστούμε γρήγορα. Η εργασιακή κοινωνικοποίηση είναι το καθημερινό «σχολείο» για όλους μας. Η επανασύνδεση με τους συναδέλφους μας θα ανακτήσει μέρος της χαμένης μας ψυχολογίας, ακόμη και μέσα από πολλές προστριβές που θα υπάρξουν σίγουρα λόγω του φόβου για θέματα υγείας που θα έχει μείνει σαν κατάλοιπο.