“…Αυτό τον καιρό κάνουμε εντατικές πρόβες σε ένα όμορφο έργο που αφορά τα χρόνια της επανάστασης και λέγεται «Κάντω Τζαβέλα». Είναι μία μεγάλη παραγωγή με 16 ηθοποιούς επί σκηνής, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, σε σκηνοθεσία Μενελάου Τζαβέλλα. Το κείμενο είναι του Θανάση Σταυρόπουλου.”
Από πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την τέχνη; Με την τέχνη επαγγελματικά άρχισα το 2013 στη Θεσσαλονίκη, εκεί ήταν η πρώτη μου παράσταση. Στην ουσία όμως η πρώτη μου επαφή ήταν πολύ νωρίτερα με την ζωγραφική και το χορό. Ασχολήθηκα ουσιαστικά αλλά όχι επαγγελματικά.
Ποιον ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Νομίζω έχω πάψει καιρό τώρα να θαυμάζω συγκεκριμένους καλλιτέχνες σαν μονάδες, για τις ερμηνείες τους. Πολλές φορές, καλλιτέχνες που είχα δει από αυτούς κάτι συγκλονιστικό, έπειτα, σε επόμενη δουλειά τους δεν το είδα! Στο θεατρο θαυμάζω σύνολα! Την παράσταση δηλαδή που συνδημιούργησαν όλοι οι συντελεστές! Όταν “δέσουν” όλοι σε μια παράσταση μπορεί να συμβεί ένα θαύμα! Ωστόσο θαυμάζω ηθοποιούς για το ήθος τους, το μόχθο τους και την αφιέρωσή τους στην τέχνη του θεάτρου. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Καταλειφος που είχα την τιμή να τον έχω και δάσκαλο μου.
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Νιώθω ευλογημένος που έχω την τύχη να κάνω δουλειά αυτό που αγαπάω. Ωστόσο αυτό εγκυμονεί κινδύνους. Η καριέρα και η επιτυχία δεν είναι ευτυχία για μένα. Αξίζει να κοπιάζω γι αυτά αλλά δεν πρέπει να επισκιάζουν την ζωή μου και να είναι το κέντρο της! Έχει συμβεί αυτό και πονάει πολύ. Πρέπει να μπορώ να είμαι ευτυχισμένος και χωρίς αυτά. Τότε μπορώ να τα απολαύσω και να τα κυνηγήσω καλύτερα, με χαρά όπως τους πρέπει.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Εγώ έγινα και αυτό που με έκανε ήταν μια ανάγκη έκφρασης και επιβίωσης.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Ελευθερία.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Άλλοτε ναι άλλοτε όχι. Όταν δεν την νιώθω κάθομαι και δουλεύω χωρίς αυτήν. Αυτό από μόνο του μετά με συγκινεί και κάπως έτσι ανοίγω και έρχεται και η έμπνευση.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Μαθητής – εξερευνητής.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Με όλο αυτό που ζούμε με τον COVID τα τελευταία χρόνια, το μόνο μελλοντικό σχέδιο είναι να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στους αγαπημένους μου ανθρώπους γιατί τους ξεχνάω πολλές φορές και με στενοχωρεί αυτό.
Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσετε με μια φράση την υποκριτική αλλά και γενικότερα το θέατρο ποια θα διαλέγατε; Θέλω να πάρω φορά και να γίνω χαλκομανία στην αγκαλιά του κόσμου.
Πιστεύετε πως δίνονται ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους ή μήπως υπάρχει μια μόνιμη τάση ανακύκλωσης προσώπων και χαρακτήρων; Όπως στα περισσότερα επαγγέλματα στην Ελλάδα υπάρχει το θέμα της κλίκας, των γνωριμιών, και του μέσου, έτσι υπάρχει και στο θεατρο. Ωστόσο αν έχεις πράγματα να δώσεις στο κοινό και κυρίως επιμονή στην δουλειά σου, πιστεύω πως θα βρεθεί τρόπος να αναδειχτείς αργά ή γρήγορα. Σίγουρα όμως χάνονται αρκετοί καλλιτέχνες που είχαν πολλά να δώσουν, επειδή δεν αντέχουν ή δεν θέλουν να επιμείνουν σε αυτό το σύστημα.
Στο θέατρο που σας βρίσκουμε; Αυτό τον καιρό κάνουμε εντατικές πρόβες σε ένα όμορφο έργο που αφορά τα χρόνια της επανάστασης και λέγεται «Κάντω Τζαβέλα». Είναι μία μεγάλη παραγωγή με 16 ηθοποιούς επί σκηνής, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, σε σκηνοθεσία Μενελάου Τζαβέλλα. Το κείμενο είναι του Θανάση Σταυρόπουλου. Η περιοδεία μας ξεκινά στις 25/7 στο θεατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη στα Βριλήσσια και θα συνεχίσουν σειρά από παραστάσεις σε θερινά θέατρα της Αθήνας αλλά και εκτός.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες του polismagazino; Να εστιάζουμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν.
