Δανάη είσαι μια νεαρή, όμορφη, ταλαντούχα και ανερχόμενη καλλιτέχνης. Πώς ήρθε ο χορός στη ζωή σου; Προέρχεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια; Ο χορός στη ζωή μου ήρθε πολύ απλά και όμορφα. Οι γονείς μου αποφάσισαν να με στείλουν κλασικό μπαλέτο διότι το σώμα μου θα μπορούσε να το υποστηρίξει. Με ιντρίγκαρε όταν μου το ανακοίνωσαν, επειδή όποτε έβλεπα παραστάσεις μαγευόμουν. Δεν μπορώ να πω ότι προέρχομαι από καλλιτεχνική οικογένεια. Νιώθω όμως τυχερή που οι γονείς μου είναι λάτρεις των τεχνών και του αθλητισμού και έστειλαν τα αδέρφια μου κι εμένα σε καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες. Και η επιλογή τους θεωρώ ήταν πολύ σωστή.
Είσαι μία πολυσχιδής προσωπικότητα. Ποιο είναι τα αγαπημένο είδος χορού που συνήθως προτιμάς; Η αλήθεια είναι πως θα πω το κλασικό μπαλέτο. Είναι ο πρώτος χορός με τον οποίο ήρθα σε επαφή και αγαπώ βαθύτατα. Βέβαια τα τελευταία χρόνια δοκίμασα και αλλά είδη τα οποία με εξέφρασαν εξίσου. Όμως ο κλασικός χορός νιώθω ότι έχει περάσει περισσότερο μέσα μου, στο σώμα μου, στον εαυτό μου ως κάτι το φυσικό.
Πώς επιλέγεις τη μουσική που συνοδεύει τη χορογραφία σου; Συνήθως τις μουσικές τις επιλέγει ο κάθε καθηγητής με τον οποίο κάνεις μάθημα… όμως σε μια εργασία που θα μου ζητηθεί ή σε έναν αυτοσχεδιασμό που θα κάνω μόνη μου, μου αρέσει να επιλέγω έργα όπως του Stravinsky σε πιάνο ή έργα Ελλήνων συνθετών όπως ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης. Πέρα όμως από αυτό κάθε μουσική μου δημιουργεί ένα διαφορετικό συναίσθημα, μια δυναμική που με κάνει να εκφράζομαι μοναδικά ανάλογα τη διάθεσή μου!
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ, είπε: «Ο χορός είναι επανάσταση. Μια επανάσταση προσωπική που θέτει το σώμα εκτός ελέγχου, απελευθερώνοντας πρωτόγνωρες δυνάμεις που μας οδηγούν στην ευτυχία.». Τι είναι ο χορός για σένα; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Ο χορός για μένα είναι πολλά πράγματα … πρώτα από όλα είναι ο τρόπος να ξεχνιέμαι από διάφορα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν ή να κατευνάζω το άγχος μου. Μπαίνω στην αίθουσα χορού και νιώθω λες και μπαίνω σε έναν διαφορετικό χωρο – χρόνο, ξεχνάω στεναχώριες, χαρές, δυσκολίες και είμαι εκεί να δημιουργήσω. Είναι έκφραση των συναισθημάτων μου, είναι δημιουργία, είναι η τελειότητα που θέλω να νιώσω. Είναι ο τρόπος επίσης που θα με κρατήσει σε καλή φυσική κατάσταση. Είναι κάτι τελείως μοναδικό και είναι κάτι που νιώθω δικό μου, που κάνω με τον εαυτό μου αλλά και με άλλους συγχορευτές. Χωρίς απαραίτητα να μιλάμε, επικοινωνούμε, αφουγκραζόμαστε ο ένας τον άλλον!
Πόσο σημαντικό είναι για μια χορεύτρια να περιλαμβάνει πρωτεϊνες στη διατροφή της; Πιστεύεις στη θρεπτική αξία της φυτικής πρωτεϊνης; Τελευταία χρησιμοποιείται κατά κόρον στη βιομηχανία τροφίμων το φυτό της κάνναβης δίνοντάς μας προϊόντα πλούσια σε φυτικές πρωτεϊνες όπως οι σπόροι κάνναβης, το αλεύρι κάνναβης, το κανναβέλαιο, μπάρες από σπόρους κάνναβης κλπ.
Μπορούν οι φυτικές πρωτεϊνες να ενισχύσουν τον οργανισμό ενός ατόμου που κάνει προπόνηση και γυμνάζεται; Η αλήθεια είναι πως δεν έχω δοκιμάσει κάτι με κάνναβη. Όμως θεωρώ πως η φύση, μας έχει προικίσει με τόσα καλά στοιχεία που εννοείται κάτι τέτοιο πέραν του ότι είναι φυτικό, είναι σίγουρα ωφέλιμο. Οι πρωτεΐνες είναι πολύ σημαντικές για έναν αθλητή, χορευτή, για κάποιον που γυμνάζεται. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι ενός ανθρώπου που ασχολείται με το σώμα του και νοιάζεται για το ευ ζην.
Παρακολουθείς παραστάσεις χορού στην πόλη μας; Τι μαθαίνεις από αυτές; Εννοείται πως παρακολουθώ! Θεωρώ πως είναι χρέος μας ως ανερχόμενοι καλλιτέχνες να ενισχύουμε είτε μεγάλες ομάδες χορού είτε μικρές. Και ιδιαίτερα τις μικρές, επειδή έχω διάφορους γνωστούς χορευτές και γνωρίζω ποσό δύσκολο είναι για αυτούς να ανεβάσουν μια περφόρμανς και να έχουν το επιθυμητό κοινό να τους στηρίξει. Είναι μόρφωση απαραίτητη για την καλλιτεχνική ζωή. Γεμίζεις ιδέες, μουσικές και εικόνες διαφορετικές κάθε φορά. Ακόμα και να μην σου αρέσει μια, μαθαίνεις να έχεις άποψη για αυτήν, να γνωρίζεις τι ήταν αυτό που δεν σε γέμισε και να μπορείς να το τεκμηριώνεις.
Η Ελλάδα της κρίσης, και των όποιων προβλημάτων την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί σίγουρα δυσκολίες στο βιοπορισμό κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον των καλλιτεχνών. Πιστεύεις παρόλα αυτά ότι το δυσμενές κλίμα λειτουργεί επικουρικά ή ανασταλτικά όσον αφορά στη διάθεση για δημιουργία; Είναι σίγουρα πολύ δύσκολα τα πράγματα για τους καλλιτέχνες διότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια για να γίνουν παραστάσεις… και αν υπάρχουν θα είναι σίγουρα πολύ μικρά… όμως οι καλλιτέχνες είναι πάντα εκεί να δημιουργούν. Είναι η τροφή τους, οπότε δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς να τρέφονται. Έστω και κάτω από αντίξοες συνθήκες, θα βρουν τον τρόπο και θα μεταφέρουν στον κόσμο την τέχνη τους.
Αν επέλεγες μια διαφορετική εποχή για να ζήσεις ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι θα εκφραζόσουν καλλιτεχνικά; Θα επέλεγα να ζήσω τη δεκαετία του ‘60. Τότε που πολλά συγκροτήματα και τραγουδιστές είχαν γίνει γνωστοί. Μου αρέσει αρκετά η ροκ μουσική και λατρεύω πολλούς καλλιτέχνες εκείνης της περιόδου. Όχι μόνο αυτό αλλά ασπάζομαι και τα ιδανικά για τα οποία πάλευαν τότε. Πιστεύω ότι πάλι με τον χορό θα εκφραζόμουν. Είναι η μόνη τέχνη με την οποία φαντάζομαι τον εαυτό μου.
Aν δεν ζούσες στην Ελλάδα, σε ποια χώρα θα ένιωθες πολίτης της; Θα μου άρεσε να ζούσα στην Ολλανδία. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο τρόπος ζωής τους με τα ποδήλατα ως μεταφορικό τους μέσο.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες; Μια καλλιτέχνης είναι αυτή που με εντυπωσίαζε και θα με εντυπωσιάζει. Αυτή είναι η Μαρία Κουσουνή η πρώτη χορεύτρια της λυρικής σκηνής. Είναι υπέροχη, αέρινη, ανάλαφρη, εκφραστική και εννοείται εκπληκτική χορεύτρια. Ένας πίνακας ζωγραφικής από μόνη της.
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει «το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν». Σε ποιους πιστεύεις ότι ανήκει το μέλλον; Το μέλλον ανήκει θεωρώ στους νέους. Αλλά για να ανήκει σε αυτούς ιδιαίτερη είναι η συμβολή των γηραιότερων και των πατέρων και μητέρων μας σε αυτό. Διότι χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε το μέλλον. Το δημιούργησαν με κόπο και αγάπη για να μπορέσουμε να το αξιοποιήσουμε σωστά και στη συνέχεια να το δωρίσουμε και εμείς στα παιδιά μας.
Είναι η αγάπη ο σκοπός της ζωής; Δεν γνωρίζω αν είναι ο σκοπός της ζωής. Πιστεύω όμως ότι χωρίς αγάπη για τους γύρω σου, για τον εαυτό σου, για αυτά που κανείς, για όσα έχεις πετύχει, δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου. Αναρωτιέμαι πολλές φορές πως γίνεται μερικοί άνθρωποι να γίνονται ή να είναι κακοί… ποια θα είναι η ζωή τους; Η πλήρης απομόνωση; Άραγε περνάνε καλά;
Τι θα συμβούλευες στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το χορό; Να έχουν υπομονή και επιμονή! Να προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι καλύτερο. Η τέχνη όπως και όλα στη ζωή κατακτάται δύσκολα. Όμως είναι ένα αγαθό που θα είναι εκεί πάντα για τους ανθρώπους, για να τους γεμίζει χαρά. Έστω και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες να χορεύουν, να ξεδίνουν, να ερωτεύονται. Γιατί η τέχνη είναι ένας έρωτας με έναν ανώτερο μας εαυτό.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος; Το να μην γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα μου και να μην μείνω μόνη. Ίσως το δεύτερο είναι αυτό που φοβάμαι περισσότερο. Χρειάζομαι γύρω μου ανθρώπους να τους αγαπάω, να με αγαπάνε και να περνάμε καλά!
Έχεις ελεύθερο χρόνο; Και αν ναι με τι ασχολείσαι; Μπορώ να πω ότι το πρόγραμμά μου είναι ιδιαίτερα φορτωμένο. Όταν όμως έχω χρόνο με τον εαυτό μου, μου αρέσει να βρίσκομαι με φίλους για καφέ ή για ποτό, να πειράζω την γάτα μου, να πηγαίνω βόλτα στην αγορά και στην παραλία με το ποδήλατο!
Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα ήθελα να μπω σε μια ομάδα χορού και να δουλεύω με διάφορους καλλιτέχνες και πάνω από όλα να χορεύω σε παραστάσεις για όλους τους ανθρώπους.
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ και ποιο το ωραιότερο ταξίδι που έχεις κάνει; Το πιο ωραίο ταξίδι ήταν στην Ολλανδία όταν πήγα να επισκεφτώ μια φίλη μου. Μου άρεσε το γεγονός ότι για να πάω να την βρω στην πόλη που έμενε έπρεπε να τα καταφέρω μόνη μου χωρίς να έρθει να με πάρει από το αεροδρόμιο και ήταν πραγματικά μια πρόκληση για μένα!
Υπάρχουν κανόνες και όρια στην έκφραση της τέχνης; Η τέχνη έχει θεωρώ κανόνες και όρια ως ένα βαθμό. Όμως αν τα γνωρίσεις καλά και τα κάνεις φύση σου τότε μπορείς με το δικό σου, μοναδικό τρόπο να τα εκφράσεις και να φανεί σαν η τέχνη να είναι απέραντη και «άπειρη». Και αυτό γιατί κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός!
Αν έπρεπε να “ντύσεις” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σου, ποιο τραγούδι θα επέλεγες; Το “she is a rainbow” των Rolling Stones! Απλά λατρεύω αυτό το τραγούδι και την λατρεία του για την γυναίκα!
Ποια είναι η άποψή σου για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο στην πόλη; Θα έλεγα ότι είναι δύσκολη. Ειδικά αν εργάζεσαι. Όμως οι κοντινές της αποστάσεις είναι αυτό που κάνουν τους Θεσσαλονικείς χαλαρούς και αυτό το αγαπώ! Μπορείς εύκολα να «πεταχτείς» για έναν καφέ. Μου αρέσουν οι άνθρωποί της και η 24ωρη ζωή που εκπέμπει με τα όμορφα μαγαζιά της. Λατρεμένο σημείο της πόλης η παραλία!
Δανάη σε ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα που είχαμε και να μην παραλείψουμε να ευχαριστήσουμε το CBDWORLD στην Π. Ιωακείμ 2 & Αλ. Σβώλου 1 και το ευγενικό προσωπικό του, για τη φιλοξενία στο δροσερό χώρο του καφέ.
Βιογραφικό. Ονομάζομαι Δανάη Ερμίδου και γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Από πολύ μικρή ξεκίνησα κλασικό μπαλέτο, στην ηλικία των 5 ετών και δεν το έχω σταματήσει από τότε! Δυο αγάπες είχα στη ζωή μου, το μπαλέτο και τα αγγλικά και αποφάσισα να τα κάνω και τα δυο. Είμαι τελειόφοιτη της αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας και σπουδάζω στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Α. Καφαντάρη.
