Δήμητρα Κολιαστάση: “Με λένε Ειρήνη…”

Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού

Εγώ, θα είμαι πάντα με τα παιδιά.
Σε όποιον κόσμο.
Εγώ, θα είμαι πάντα με τις πεταλούδες.
Σε όποιον ουρανό…
Εγώ, θα είμαι με τους κύκνους.
Ποτέ, δεν θα με βρεις πλάι στον κυνηγό.
Με λένε Ειρήνη…

Κράτησα, τον τελευταίο καμένο ανθό.
Μην…φοβάσαι δεν τον παρέδωσα στην κόλαση…
Ακόμη…
Εγώ, θα είμαι πάντα με τα παιδιά.
Σε όποια πατρίδα σε κάθε δάκρυ.
Εγώ, θα είμαι με τα παιδιά πάντα.
Κι παντού…

Με λένε Ειρήνη…
Μια ευχή μου είπες…
Να, μην υποφέρει κανένα παιδί..
Ψιθύρισα…

Με λένε Ειρήνη έτσι με ονόμασαν.
Οι εχθροί του Πολέμου.
Έτσι με αποκαλούν οι απελπισμένοι.
Αυτής της γης έτσι με αναζητούν.
Οι φίλοι μου εκείνοι που κρατάνε.
Στην κάνη κάθε όπλου ένα γαρίφαλο.
Αυτοί που καίνε τα σκοτάδια.
Στων άστρων το ξεψύχισμα.
Στου ανέμου το μοιρολόι.

polismagazino.gr