Δέσποινα Πανταζή

“Vintage” ομαδική έκθεση στην ArteVisione

Ένα από τα πλεονεκτήματα της μεταπρωτοπορίας, όπως συμβατικά ορίζεται η σύγχρονη εποχή, είναι το pastiche, το συνονθύλευμα, δηλαδή, παλαιότερων μοτίβων, που απενεχοποιημένα επανέρχονται και εκλεκτικά σταχυολογούνται, στο πλαίσιο του μορφοπλαστικού πλουραλισμού ως εικαστικού ζητούμενου.

Ο νόστος, λοιπόν, για την παράδοση- ως πρόκριμα της μετανεωτερικότητας -είναι εκείνος που ουσιαστικά νομιμοποιεί την αισθητική του vintage σε όλο το φάσμα του υλικού πολιτισμού, από την αρχιτεκτονική και την υψηλή τέχνη, έως τη μόδα, το styling και το interior design. Ό,τι παλιό δεν είναι απαραίτητα μουσειακό, απαρχαιωμένο, καταδικασμένο νομοτελειακά στην αποσύνθεση, αλλά ξεφεύγει από την εντροπία του και καρμικά μετεμψυχώνεται, φέροντας πάντα κάτι ιερό από το ήθος και την ακεραιότητα του παρελθόντος, που πάντοτε, αυτόματα σχεδόν, ταυτίζεται με το ανόθευτο της γλαυκής μας θύμησης.

“Μόνο ο χρόνος, άλλωστε, καθαγιάζει” όπως έγραφε ο Baudelaire.

Χορηγός επικοινωνίας το πολιτιστικό και κοινωνικό site polismagazino.gr

---

Σύντομο ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Δέσποινα Πανταζή – (Παπαδημητρίου) γεννήθηκε στον Κορυδαλλό το 1966. Σπούδασε σε ελεύθερα σπουδαστήρια ζωγραφικής. Είναι μέλος στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.

Ατομικές εκθέσεις:
2017: “Υποψίες του Κόκκινου” ΗΩΣ Χώρος Τέχνης, Αθήνα.
2006: “Ιστορίες του μπλε” Αίθουσα Τέχνης ΑΕΝΑΟΝ, Αθήνα.
2000: “Στο Νήμα του Μύθου” Γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ, Αθήνα.
1999: Χώρος Τέχνης 24, Αθήνα.
1996: Αίθουσα Τέχνης Πειραιά
1996: Πολιτιστικό Κέντρο Ελευσίνας (υπό την αιγίδα του Δήμου), Ελευσίνα
1994: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα σε χώρους Τέχνης, Δημοτικά κέντρα και στο Ιδρυμα Π.&Μ. Κυδωνιέως. Όπως και στο εξωτερικό, Ισπανία, Κύπρος, Βέλγιο, ΗΠΑ. (ενδεικτικά: συμμετέχει σε δράσεις του “Ορίζοντα Γεγονότων” απο το 2011 της “Art Bank”, της Cheap Art )Από το 1994 -2010 επιμελήθηκε την ετήσια έκθεση «Συνάντηση Εικαστικών Δημιουργών – Μεσόγειος” υπό την αιγίδα του Δήμου Κορυδαλλού.

Από το 2015 συνεργάζεται με το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Φυλακών Κορυδαλλού (συντονισμός εθελοντικών εικαστικών εργαστηρίων και επιμέλειες εκθέσεων).

2018 ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ στο ΕΜΣΤ “‘Οψεις της Ανεξάρτητης Εικαστικής Δημιουργίας” workshop – επιμέλεια Δ.Π. “Ενας Διάλογος που δεν κλείνει ποτέ’ -“Ανώνυμος Αποστολέας στέλνει γράμμα σε Ανώνυμο Παραλήπτη-μαθητή-κρατούμενο φυλλακών Κορυδαλλού.

2019 Στο πλαίσιο του project XENOS-FRYNH-RED UMBRELLA επιμελήθηκε την έκθεση με τίτλο «Αξιοσέβαστη Πόρνη».

2020 ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ συμμετοχή στο πρόγραμμα «Βλέποντας με τις Αισθήσεις». Συμμετέχει στο PLATFORMS PROJECT απο το 2012 με την ομάδα ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Mε αφορμή την έκθεση vintage. Μηχανεύοντας και επινοώντας σκέψεις κατα την εξέλιξη του έργου  “Διάφανη αγάπη” …σαν ασημένια πλαστική γραμμή αχνή στη γοητεία του παρελθόντος, σαν μάτια άδεια απο την υλικότητα του παρόντος και
της καρμικής διαφάνειας, μια αόρατη επανάληψη στην αλληλουχία ιδεών που γεννιέται απο το δίκτυο των νευρώνων και των κυττάρων του εγκεφάλου, σαν ιερό υπόμνημα προς τη ζωή, σαν ξεθωριασμένο μυστικό στην πολύχρωμη μνήμη, μια απώλεια που ανασύρεται απο το υποσυνείδητο, όταν το κενό που ψάχνεις να καλύψεις βρίσκεται στα πιο μακρυνά
ανόθευτα περάσματα της ύπαρξης. Δέσποινα Πανταζή

V for Vintage. Ένας φόρος τιμής σε αφηγήματα που ενεργοποιούν οικειοποιητικούς μηχανισμούς στα ξεκούρδιστα κυτία του υποσυνείδητου. Αποκτήματα, κάποτε χρηστικά ή αγαπημένα, τυπωμένα σε ξεθωριασμένο κλικ πολαρόιντ, ενεργήματα μνήμης που στροβιλίζονται σε position arabesque υπό το οξειδωμένο ηχόχρωμα μιας γραναρισμένης σονάτας του Bramhs. Κάθε τι υλικό και άυλο που παρέρχεται και ανακαλείται ως υπόμνηση, ξορκίζοντας σαν πηγή παραμυθίας την απώλεια. Η ηδυπαθής έκφραση ενός art nouveau μοντέλου σε cart postale της εποχής, που περνά μέσα από το instantane στην αθανασία, όπως, αντίστοιχα, πιο ανεπιτήδευτα, τα αμήχανα βλέμματα στα πρόσωπα των καλεσμένων σε οπτικό τεκμήριο μιας οικογενειακής γιορτής. Η βελούδινη ταπετσαρία ενός βιενέζικου καναπέ με ξυλόγλυπτο ερεισίνωτο, ένα πορσελάνινο λαβομάνο, φαγωμένοι καβάλοι από κοτλέ παντελόνια, ίσως μια ντισκομπάλα ή μια συλλογή από αυτοκόλλητα panini με τους ήρωες μιας σαπουνόπερας των 80s, η μυρωδιά ακόμα αγιοκλήματος και γιασεμιού σε κάποιο θερινό σινεμά με ασπρόμαυρη προβολή και παγωμένη γκαζόζα ανά χείρας. Θραύσματα μνήμης που ίσως να μυρίζουν ναφθαλίνη, σκονισμένα σε μιαν αποθήκη, στοιβαγμένα δίπλα σε έναν κάδο ανακύκλωσης, εκλεκτικά όμως, όσο και παράδοξα, ενοποιημένα με το παρόν. Ένα memory boom σε αντικείμενα αταίριαστα, υβριδικά, ετερογενή, που επανέρχονται στο παρόν σαν οφθαλμαπάτη, αναμοχλεύονται σαν χωροχρονικό απείκασμα στη χρονομηχανή του Προύστ και αναπόδραστα, αναβαπτίζονται.

Vintage, λοιπόν. Ηomage σε μία συναισθησία ηδονικά χτισμένη από τα λάφυρα του παρελθόντος, το άλμα πάνω από τη φθορά στην άνιση αναζήτηση του χαμένου μας χρόνου, την οποία η παρούσα εικαστική έκθεση εντέλλεται να εικονοποιήσει. ..

Ευαγγελία Θ. Καϊράκη
ΜΑ Ιστορίας Τέχνης – Μέλος της ΕΕΙΤ

ArteVisione
5 Πηλίου, πλ. Κολιάτσου 112 55 Αθήνα Δευτερα Τετάρτη 12:00-16:00
Τρίτη Πέμπτη 15:30-20:00
Παρασκευή 16:00-20:00
Σάββατο Κυριακή κλειστά
ή κατόπιν ραντεβού