“…Θέλω να κάνω έναν δίσκο με ορχηστρικά μου θέματα. Επίσης τελειώνω κάποια κλασικά κομμάτια για πιάνο. Και φυσικά, ποτέ δεν σταμάτησα να γράφω τραγούδια, κάποια από τα οποία θέλω να τα κυκλοφορήσω σύντομα”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Με μπαμπά Έλληνα και μαμά Αγγλίδα έχω ποικίλες μουσικές αναμνήσεις. Λαϊκά τραγούδια στο αυτοκίνητο στις διακοπές, στο σπίτι κλασική και country μουσική…
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Πραγματικά – και όχι για να αποφύγω την ερώτηση – πολλούς. Ήδη νιώθω πολύ τυχερός που έχω συμπράξει και σαν συνθέτης και σαν μουσικός επι σκηνής με τους Π. Θαλασσινό, Κ. Μακεδόνα, Φ. Δάρρα, Λ. Χαλκιά, Α. Ρίζο, Μ. Κρασοπούλου, Π. Καράκογλου, Δ. Βουτσά στην ίδια σκηνή. Επίσης έχω παίξει μαζί με τους Α. Ιωαννίδη Ν. Ζούδιαρη και Ε. Τσαλιγοπουλου ως πιανίστας και ανυπομονώ και εύχομαι με τον καιρό να βρεθώ και με άλλους.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Έχω κυκλοφορήσει 3 προσωπικούς δίσκους.
Σε τόπους που δεν ξέρω (2012) με Ν. Ζούδιαρη, Λ. Χαλκιά, Φ. Δάρρα, Α. Ρίζο, Μ. Κρασοπούλου.
Αποστάσεις (2016) με Κ. Μακεδόνα και Μ. Κρασοπούλου.
Πολύχρωμες ζακέτες (2019) με Π. Καράκογλου (Στίχοι Αθηνά Σπανού).
Παράλληλα δραστηριοποιούμαι στον χώρο της μοντέρνας κλασικής μουσικής, έργα μου έχουν παιχτεί σε διάφορους συναυλιακούς χώρους και στο Γ’ πρόγραμμα.
Διδάσκω ανώτερα θεωρητικά σε ωδείο από το 2004.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Δεν με ενοχλούν που υπάρχουν αλλά δεν θεωρώ οτι προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό πια. Όταν πρωτοξεκίνησαν ίσως ναι. Άλλωστε μείναμε 3-4 από αυτά τα παιδιά τα οποία τα βλέπουμε ακόμα και σήμερα. Αλλά πλέον με τον χαμό που γίνεται νομίζω δεν έχει νόημα.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Οι συνεργασίες που ονειρεύομαι είναι εκείνες με ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να συνεργαστώ άψογα. Που έχουμε κοινούς στόχους, κοινό κώδικα και αισθητική. Δεν έχει να κάνει με “ονόματα” αλλά με την ουσία.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Είναι ανάγκη. Γενικά η επαφή και η εξοικείωση με όλες τις τέχνες είναι ανάγκη. Και δεν εννοώ μόνο το απλό, να ξέρει ένα παιδί που τελειώνει το γυμνάσιο ποιος ήταν ο Μότσαρτ, ο Ξενάκης, ο Χατζιδάκις, οι Floyd, ο Νταλί, ο Καβάφης, ο Καμύ αλλά και το ουσιαστικό, να έχει ακούσει κλασική μουσική κι ας μην την επιλέξει τελικά, μοντένα κλασική μουσική (οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν τι είναι αυτό…) jazz, ρεμπέτικα, να έχει διαβάσει 2-3 βιβλία, να δει μια αρχαία τραγωδία, να δει ένα θέατρο κτλ κτλ
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Ευτυχώς πολλοί. Υπάρχουν αυτοί που κάνουν καριέρα εδώ στην Ελλάδα και άλλοι, που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Σολίστες, (είτε βιρτουόζοι σε κάποιο κλασικό όργανο είτε σε κάποιο λαϊκό), μαέστροι, συνθέτες, λυρικοί τραγουδιστές.. Δυστυχώς δεν προβάλλονται όσο άλλοι από τα μέσα αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχουν και ότι διαπρέπουν.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Σε λίγο καιρό κυκλοφορεί ένας δίσκος σε δική μου παραγωγή και ενορχήστρωση. Είναι του νέου και πολύ ταλαντούχου στιχουργού και ερμηνευτή Θοδωρή Τσάτσου και καταφέραμε να έχουμε και εκπληκτικές συμμετοχές!
Θέλω να κάνω έναν δίσκο με ορχηστρικά μου θέματα. Επίσης τελειώνω κάποια κλασικά κομμάτια για πιάνο. Και φυσικά, ποτέ δεν σταμάτησα να γράφω τραγούδια, κάποια από τα οποία θέλω να τα κυκλοφορήσω σύντομα.
Βιογραφικό. Ο Γρηγόρης Πολύζος γεννήθηκε το 1986 στο Μαρούσι Αττικής. Ξεκίνησε να σπουδάζει μουσική σε ηλικία 7 ετών στο Πυθαγόρειο ωδείο απ’ όπου και πήρε τα πτυχία ειδικού αρμονίας, ηλεκτρικού οργάνου (με διάκριση), αντίστιξης, φούγκας, πιάνου. Το 2013 παίρνει το δίπλωμα σύνθεσης με καθηγητή τον Ι. Αυγερινό. Το 2018 τελειώνει το μεταπτυχιακό του στην σύνθεση, στο τμήμα μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου με καθηγητή του Ιωσήφ Παπαδάτο.
Από το 2004 διδάσκει υποχρεωτικά και ανώτερα θεωρητικά, αρμόνιο και πιάνο.
Παράλληλα γράφει τραγούδια πάνω σε στίχους διάφορων στιχουργών καθώς και ορχηστικά κομμάτια.
Το 2010 γνωρίζεται με τον συνθέτη Νίκο Ζούδιαρη ο οποίος και αναλαμβάνει την παραγωγή του πρώτου του δίσκου ο οποίος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2012 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης με τίτλο “Σε τόπους που δεν ξέρω”. Ερμηνευτές του δίσκου είναι ο Λάκης Χαλκιάς, η Φωτεινή Δάρρα, ο Απόστολος Ρίζος, η πρωτοεμφανιζόμενη Μαρία Κρασοπούλου και ο Νίκος Ζούδιαρης. Tο τραγούδι που ξεχώρισε ήταν το «Ακατοίκητο νησί» (σε στίχους Γιώργου Σταυλιώτη) με ερμηνευτές τον Νίκο Ζούδιαρη και την Μαρία Κρασοπούλου, το οποίο σημείωσε ραδιοφωνική επιτυχία.
Το 2015 βγάζει το digital single “Γιατί μ’ αρέσει η ζωή” με ερμηνευτές τον Παντελή Θαλασσινό και την Μαρία Κρασοπούλου, σε στίχους του Πόλυ Κυριάκου.
Το 2016 εκδίδει τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο με τίτλο “Αποστάσεις” με βασική ερμηνεύτρια την Μαρία Κρασοπούλου. Στον δίσκο συμμετέχει ο Κώστας Μακεδόνας . Το τραγούδι που ξεχώρισε ήταν το “Ο,τι αγάπησες δεν είναι πια εκεί” σε στίχους του Πόλυ Κυριάκου.
Το 2019 εκδίσει τον τρίτο του προσωπικό δίσκο “Πολύχρωμες Ζακέτες” απο την Μικρή Άρκτο με συνεργάτες την στιχουργό Αθηνά Σπανού και ερμηνεύτρια την Πολυξένη Καράκογλου.
Τραγούδια του έχουν ακουστεί σε όλα τα μεγάλα ραδιόφωνα και στην κρατική τηλεόραση. Έχει πραγματοποιήσει πλήθος ζωντανών εμφανίσεων σε μεγάλες μουσικές σκηνές της Αθήνας.
Το συνθετικό του έργο επεκτείνεται και στον τομέα της “σοβαρής μουσικής” ( «Κεριά» του Κ.Π. Καβάφη για χορωδία και ορχήστρα (2013), «Sergei Prokofiev, Vision Fugitives No. 12, Θέμα και παραλλαγές για κουαρτέτο εγχόρδων» (2013), Πρελούδια για πιάνο, μουσική για την μικρού μήκους ταινία «Waltz» της Ευτυχίας Μισαηλίδου (2010) 2 Κουαρτέτα εγχόρδων, 1 κουιντέτο Χάλκινων πνευστών, “Wind” για μικρή ορχήστρα κ.α.).
Παράλληλα με τις μουσικές του δραστηριότητες είναι πτυχιούχος της σχολής Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών (2012).
