“Στόχος μου να μπορέσω να συνδυάσω στα έργα μου την αληθινή έμπνευση με ρεαλιστική σεμνότητα, τρελή φαντασία και επαγγελματική τεχνική ποιότητα.”
Πώς και πότε και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Έχω αρχίσει από παιδί να ασχολούμαι με τη τέχνη. Συστηματικά ασχολούμαι από το 1984 με τη γλυπτική και τη ζωγραφική. Το 1988 μέχρι και 1993 ήμουν γραμμένος στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσσελντορφ και σπούδασα Ελεύθερη Τέχνη, ζωγραφική και γλυπτική. Οι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες και καθηγητές ήταν ο Gerhard Richter, Jörg Immendorf και ο Γιάννης Κουνέλλης.
Σε ποιο ρεύμα η κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Τα έργα μου είναι ένα μίγμα πραγματικότητας και φαντασίας, ρεαλισμού και σουρεαλισμού. Δεν θα ήθελα να ενταχθώ σε ένα ρεύμα η κίνημα. Εάν μου κάνατε αυτή την ερώτηση τη δεκαετία του ’80, θα σας απαντούσα ότι τα έργα μου εντάσσονται στο κίνημα του καπιταλιστικού ρεαλισμού. Τότε μου ήταν ευκολότερο να φανταστώ το τέλος του κόσμου πάρα το τέλος του καπιταλισμού.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Από την καθημερινότητα της ζωής μου, από τις εικόνες των ανθρώπων που αγάπησα, από ένα μίγμα πραγματικότητας και φαντασίας που υπάρχει στη μνήμη μου. Με εμπνέει η αγωνία που έχω ακόμα για έναν καλύτερο, ισότιμο, ειρηνικότερο και δίκαιο πολιτισμό σε όλο το κόσμο. Πιστεύω ακόμα ότι ο άνθρωπος είναι το πιο τέλειο έργο τέχνης.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα υπάρχουν. Εκτός από τον αείμνηστο Γλύπτη Νικόλα Ίκαρη που μου δίδαξε τα πρώτα καλλιτεχνικά μαθήματα, ένας άλλος μέντορας ήταν και ο Joseph Beuys. Ο πρώτος μεταμοντέρνος καλλιτέχνης που τόλμησε να συσχετίσει ρεαλιστικά την τέχνη με τον ανθρωπισμό, την κοινωνική φιλοσοφία και το πολιτικό κατεστημένο στην Ευρώπη. Ήταν καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσσελντορφ από το 1961 μέχρι το 1972 όπου και τον απέλυσαν για το ριζοσπαστικό τρόπο διδασκαλίας του. Έχω βέβαια απέραντο σεβασμό και εκτίμηση στο καλλιτεχνικό έργο του Gerhard Richter, Νικολάου Γύζη, Γιάννη Μόραλη, Αλέκου Φασιανού και Γιάννη Κουνέλλη.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας σαν καλλιτέχνης; Να μπορέσω να συνδυάσω στα έργα μου την αληθινή έμπνευση με ρεαλιστική σεμνότητα, τρελή φαντασία και επαγγελματική τεχνική ποιότητα. Ίσως καταφέρω κάποτε να καταλάβω το νόημα της δυναμικής ενέργειας στην ανθρώπινη φύση και να μπορέσω και εγώ να δημιουργήσω ένα τέλειο έργο τέχνης.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Η Ελλάδα είναι παγκόσμια γνωστή για τον αρχαίο πολιτισμό της, την κλασσική τέχνη και τη γέννηση της δημοκρατίας. Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να σχηματίζεται ένα δυναμικό ρεύμα Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη. Πιστεύω ότι η Αθήνα σε μερικά χρόνια θα είναι το Βερολίνο της Ευρώπης. Δυστυχώς όμως στη δημόσια εκπαίδευση στα σχολεία, αντί να βελτιωθεί το καλλιτεχνικό μάθημα έχουν ήδη μειωθεί οι ώρες διδασκαλίας του. Υπάρχει ο κίνδυνος στην παιδεία της χώρας μας χωρίς καλλιτεχνική εκπαίδευση να παραπέμψει τους μαθητές σε παλιές αναχρονιστικές τακτικές.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Δεν έχω συγκεκριμένα σχέδια για το μέλλον, απλά ελπίζω σε μερικά χρόνια να σταματήσει ο βιοπορισμός να μου κλέβει τον περισσότερο χρόνο. Ελπίζω η μνήμη μου να μην σταματήσει να μου στέλνει εικόνες και χρώματα και η φαντασία μου έμπνευση μέχρι το τέλος του δρόμου.
