Ο Τραγουδιστής Γιώργος Μπλετσάκης απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
“Ηθοποιός σημαίνει φως”, τραγούδησε ο Δημήτρης Χόρν. Ποιά είναι τα συναισθήματά σας για την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Τιμή μου που για μία ακόμα φορά είμαι φιλοξενούμενος στο polismagazino.gr. Σίγουρα περιμένω να γυρίσουμε στην καθημερινότητα όπως όλος ο κόσμος με ανυπομονησία αλλά τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα και δεν ξέρω για πόσο καιρό θα είμαστε έτσι. Για μένα αλλά και για πάρα πολλούς συναδέλφους του χώρου μου ξέρουμε ότι χάθηκε μια σεζόν. Το έζησα άλλωστε ακυρώνοντας εμφάνισή μου λόγω επιδημίας. Αν δεν κάνω λάθος συγχωρέστε με και ας με διορθώσει κάποιος, από όσες αναρτήσεις συναδέλφων διάβασα στα social , πρέπει να ήταν και η πρώτη που ακυρώθηκε σε καλλιτέχνη στην Πάτρα. Τα συναισθήματα λοιπόν για την επόμενη μέρα είναι αβεβαιότητα και αγωνία.
Ως καλλιτέχνης, άνθρωπος του πολιτισμού, τι θα προτείνατε για την εύρυθμη αλλά και κοινωνικά ασφαλή διεξαγωγή των προσεχών συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων και εκδηλώσεων; Δεν πρέπει να αφήσουμε τίποτα να αλλάξει την καθημερινότητά μας. Πρέπει να συνεχίσουμε κανονικά. Για μένα προσωπικά για να μην υπάρξουν παρατράγουδα θα πρέπει σε όλους τους χώρους είτε ανοικτούς είτε κλειστούς, για να διεξαχθούν όλα ομαλά να παρθούν μέτρα. Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται τον ιό και άλλοι που τον αψηφούν και θα πρέπει να σεβαστούμε και τις δύο πλευρές. Όπως θερμομέτρηση κατά την είσοδο, μάσκες, γάντια, αντισηπτικά και φυσικά αποστάσεις μεταξύ μας που σημαίνει ο μισός κόσμος από τη μέγιστη επιτρεπτή χωρητικότητα σεβόμενοι τις εντολές του κρατικού μηχανισμού και του συστήματος υγείας μέχρι νεοτέρας.
Ο καλλιτέχνης επιβραβεύεται με το χειροκρότημα και το εύγε. Ανησυχείτε για ενδεχόμενο οικονομικό αδιέξοδο; Χτυπάς δυνατό σημείο με την ερώτηση αυτή. Εννοείται πως το χειροκρότημα σαν επιβράβευση δίνει δύναμη στον καλλιτέχνη. Όσο για το οικονομικό αδιέξοδο οι όψεις του νομίσματος είναι δύο. Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη. Υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν και άλλη εργασία για να ζήσουν. Παράδειγμα φέρνω τον εαυτό μου που κάνω και πρωινή εργασία. Όμως δεν πάυει με τα χρήματα που μου αποφέρουν οι εμφανίσεις να διεκπεραιώνω οικονομικές εκκρεμότητες στο σπίτι μου. Τώρα και η άλλη όψη η πιο σκληρή. Οι καλλιτέχνες που ζουν εξ΄ολοκλήρου από αυτό. Είναι πολύς καιρός που έχουν να μπουν χρήματα στο σπίτι τους και στην τσέπη τους. Ρωτάω λοιπόν πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα δουλέψουν όταν ξεκινήσουν όλα πάλι; Θα ανοίξουν τα καταστήματα εστίασης και τα νυχτερινά κέντρα; Θα σου πω αμέσως. Τα μικρά μαγαζιά δεν πρόκειται να ανοίξουν λόγω ότι ήδη τρέχουν τα έξοδα και τους έχουν κεφαλώσει. Πάμε στα πιο μεγάλα. Ανοίγουν αλλά αναγκασμένοι με μισά τραπέζια. Συμφέρει τον καταστηματάρχη να βάλει μουσικούς να δουλέψουν με μισό τζίρο; Nομίζω πως όχι δεν τον συμφέρει γιατί είναι πάρα πολλά τα έξοδα. Μακάρι όμως να μην γίνει έτσι και να με διαψεύσουν. Τέλος τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα. Θα ανοίξουν αλλά με μισό κόσμο που υποθετικά μιλάω δεν θα έχουν τόσο μεγάλα σχήματα όσον αφορά τον αριθμό των τραγουδιστών. Τι μένει λοιπόν; Το 50% των μουσικών και άνω θα είναι χωρίς καλλιτεχνική στέγη στο μέλλον. Που είναι το κράτος; Πως αυτοί οι άνθρωποι θα αποζημιωθούν που δεν έχει γίνει καμία αναφορά από το κράτος για τον κλάδο μας; Και ναι πες το κράτος δίνει αποζημίωση. Ποιός θα την πάρει που πάρα πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν ούτε ένα ένσημο μουσικού φέτος για να αποδείξουν το δικαίωμά τους αυτό; Το ίδιο το κράτος σβήνει την μουσική από το πεντάγραμμο. Έρχονται δύσκολοι καιροί λοιπόν…
Τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές, οι gallery και οι πολιτιστικοί χώροι πιστεύετε θα επαναλειτουργήσουν την επόμενη ημέρα; Θα επαναλειτουργήσουν αλλά όπως προανέφερα σε προηγούμενη ερώτηση με μέτρα ασφάλειας.
