Ένα καλό νουάρ μυθιστόρημα είναι η ατμόσφαιρα, η ροή, η πλοκή, η ικανότητα του κειμένου να μην αφήνει στον αναγνώστη περιθώρια «διαφυγής».
Πότε και πώς καταλάβατε για πρώτη φορά πως έχετε ανάγκη τη συγγραφή; Η ανάγκη για συγγραφή ήρθε αυθόρμητα πριν από χρόνια. Αρχικά σαν μία αυθόρμητη εξωτερίκευση ιδεών, βιωμάτων, συναισθημάτων. Αργότερα αυτό καλλιεργήθηκε, εξελίχτηκε σε προσπάθεια με συγκεκριμένα κριτήρια και στόχους. Κάπως έτσι συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Ο Κύβος του Ρούμπικ». Πείτε μας δύο λόγια γι αυτό. Πρόκειται για το 8ο κατά σειρά μυθιστόρημα, το οποίο ωστόσο είναι το πρώτο «αστυνομικό». Η ιστορία του περιπλέκει ανθρώπους από εντελώς διαφορετικούς κόσμους, οι οποίοι έχουν καθένας τις δικές του ανησυχίες, κάποιοι «νόμιμοι» και κάποιοι «παράνομοι».
Πιστεύετε πως είναι λεπτά τα όρια μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας; Η πραγματικότητα -που διαρκώς μας αιφνιδιάζει-, έχει αποδείξει πως τα όρια αυτά όχι απλά είναι λεπτά, μα και πολλές φορές συγχέονται και καθίστανται ασαφή…
Τι είναι για εσάς ένα καλό νουάρ μυθιστόρημα; Οπωσδήποτε η ατμόσφαιρα, η ροή, η πλοκή, η ικανότητα του κειμένου να μην αφήνει στον αναγνώστη περιθώρια «διαφυγής».
Ποιού είδους λογοτεχνικά κείμενα απολαμβάνετε περισσότερο; Ανεξαρτήτως θεματολογίας, μου αρέσουν ανθρωποκεντρικά έργα που εμβαθύνουν στον εσωτερικό κόσμο των ηρώων, ακόμα και με απλότητα. Προτιμώ τη Λογοτεχνία που απογυμνώνει την ανθρώπινη ψυχή, καθρεφτίζοντας στα μάτια του αναγνώστη κομμάτια του εαυτού του.
Τι διαβάζετε αυτήν την περίοδο; Εδώ και μεγάλο διάστημα διαβάζω κάποια ιστορικά βιβλία γύρω από το παρελθόν της Κύπρου.
Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες σας; Θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου για τη στήριξη αυτά τα χρόνια. Χωρίς τη στήριξη των φίλων της ανάγνωσης είναι εξαιρετικά δύσκολη η εκδοτική συνέχεια.
