Πριν ξεκινήσω αυτή τη συνέντευξη και αφού σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε θα ήθελα να μου δώσετε λίγο χώρο για να εκφράσω και εγώ με τη σειρά μου την μεγάλη μου ανησυχία και λύπη για την υποβάθμιση και την αδιαφορία της πολιτείας, ελπίζω όχι σκόπιμα, για τους ανθρώπους που υπηρετούν τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι μέχρι σήμερα η έννοια του ελληνικού πολιτισμού δεν αποτελεί πυλώνα ισχυρής ανάπτυξης της χώρας μας.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες δεν βρίσκονται στις προτεραιότητες της πολιτείας για όσα προσφέρουν και παλεύουν με την επιβίωση.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι το υπουργείο πολιτισμού έχει διακοσμητικό ρόλο και όχι τον ουσιαστικό ρόλο ανάπτυξης, προστασίας των τεχνών και των δημιουργών και διεκδικήσης των αυτονόητων δικαιωμάτων των ανθρώπων που την υπηρετούν. Και το λέω αυτό γιατί γνωρίζω πολλούς υπαλληλους και διοικητικούς που εργάζονται αδιάκοπα με μεγάλη υπευθυνότητα και ενσυναίσθηση της σπουδαιότητας της θέσης τους και έτσι δεν μπορώ να ισοπεδώνω την προσπάθεια τους για εξαιρέσεις ή πολιτικές σκοπιμότητες. Θα ήθελα όμως να θυμίσω κάποιες πτυχές που ίσως να μας διαφεύγουν. Ένα δημιούργημα, ένα έργο που είναι το πνευματικό παιδί ενός καλλιτέχνη δεν κρίνεται η αξία του από την χρονική αναγνωρισημότητα του καλλιτέχνη ή τις πολιτικές του πεποιθήσεις, ούτε καν από την αισθητική του αρτιότητα. Το έργο αυτό μπορεί να επίδρασει στην ανθρωπότητα μετά από πολλά χρόνια ίσως και μετά από το θάνατο του δημιουργού του. Η αξία του έργου δεν μειώνεται ακόμα κι αν δεν είναι γνωστό στην εποχή του ή ο δημιουργός του. Για το λόγο αυτό ο νομοθέτης της πνευματικής νομοθεσίας πολύ σωστά σε παγκόσμιο επίπεδο αναφέρει ότι ένα έργο μετά από 70 χρόνια από τον θάνατο του δημιουργού του ανήκει πλέον ως πολιτιστική κληρονομιά ως πολιτιστικό αγαθό για τις επόμενες γενιές και για τη χώρα στην οποία υπήρξε υπήκοος. Αυτό σημαίνει ότι κάθε καλλιτέχνης από την ώρα που δημιουργεί ένα έργο στην πραγματικότητα δεν ανήκει αποκλειστικά σε αυτόν ή στην οικογένεια του αλλά ανήκει στο κοινό καλό, ανήκει σε όλο τον κόσμο και κυρίως είναι μέρος της πολιτιστικής ταυτότητας της πατρίδας του. Αυτό το στοιχείο κι αυτή κληρονομιά την οποία δίνει κάθε καλλιτέχνης στην πατρίδα του έχει ανεκτίμητη αξία. Μια αξία που η πολιτεία και οι εκλεγμένοι πολιτικοί όχι μόνο πρέπει να την αναγνωρίσουν αλλά οφείλουν να τη διαφυλάξουν και να την προστατέψουν για τις επόμενες γενιές. Αυτοί που ασχολούνται με την τέχνη είναι χιλιάδες βιοπορίζονται από αυτή και ζουν τις οικογένειες τους. Δεν είναι όλοι καλλιτέχνες και το κυριότερο συμβάλουν με τον δικό τους τρόπο στην ενδυνάμωση των άλλων εργασιακών κλάδων χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν τα αναλογούντα δικαιώματα τους. Τι εννοώ με αυτό; Φανταστείτε τους χώρος εστίασης και τα cafe bar χωρίς μουσική, τα ραδιόφωνα και τις τηλεορασεις χωρίς Τραγούδια, τους κινηματογράφους χωρίς ταινίες και φυσικά ένα μεγάλο μέρος της τουριστικής μας προβολής χωρίς τα μνημεία μας, τα Φεστιβαλ και τα θέατρα μας… η φυσική ομορφιά από μόνη της δεν αρκεί, αλλά μαζί με την ομορφιά της τέχνης όλα αποκτούν άλλη αξία και αιτία επίσκεψης στην χώρα μας. Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι αυτή η πανδημία να μας δώσει τελικά την δυνατότητα, έστω και καθυστερημένα να κατανοήσουμε την πραγματική αξία των καλλιτεχνών και την φωνή της αγωνίας τους για το αύριο. Οι πολιτικές πεποιθήσεις των καλλιτεχνών δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο για τις αποφάσεις της πολιτείας. Όλοι μαζί ενωμένοι με μια φωνή ανεξάρτητα που πιστεύει πολιτικά κάθε καλλιτέχνης, θα πρέπει όχι μόνο να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση, αλλά να σχεδιάσουμε και ένα καλύτερο μέλλον με έμπνευση και όραμα και όχι με τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Μεγάλωσα σε ένα φιλόμουσο περιβάλλον που η παραδοσιακή ελληνική μουσική κυριαρχούσε στις μουσικες προτιμήσεις της οικογένειας μου, χωρίς να αποκλείονται άλλα είδη. Ο πατέρας μου ήταν ιδιαίτερα καλλίφωνος και τραγουδούσε μικρασιατικά και δημοτικά τραγούδια και ο παππούς μου ψάλτης στο μικρό εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων Βυτιναιίκων. Αυτοί ήταν οι πρώτοι ήχοι και οι υπέροχες μελωδίες της Ελληνικής παράδοσης μας που αγκάλιασαν την παιδική μουσική μου φαντασία…
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επι σκηνής; Θαυμάζω και αγαπώ πολλούς αξιόλογους δημιουργούς και καλλιτέχνες που μου έδωσαν την ευκαιρία να μπω μέσα στο ψυχή και να αισθανθώ τον δικό τους κόσμο με την τέχνη τους. Κάθε ένας από αυτούς μέσα απο τους αιώνες ως σήμερα, μου χαρίζει μία ψηφίδα τέχνης μεγαλύτερη η μικρότερη και μου δίνει την ευκαιρία να δημιουργήσω και εγώ με τη σειρά μου τον δικό μου μουσικό πίνακα. Θα ήταν άδικο να σας πω ονόματα αφού ο κατάλογος θα ήταν ιδιαίτερα μακροσκελής. Η συνύπαρξη στην σκηνή όμως είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Εκεί απαιτείται μια ιδιαίτερη χημεία μεταξύ των καλλιτεχνών που πολλές φορές ο θαυμασμός και η αγάπη στην τέχνη τους δε φτάνει. Στο ουτοπικό σενάριο μιας σύμπραξης με έναν καλλιτέχνη του 18ου αιώνα ακόμα κι αν φαντάζει ονειρική λόγω του θαυμασμού και της επιρροής θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός εφιάλτης για τη σημερινή εποχή. Θεωρώ ότι στην πορεία ενός καλλιτέχνη οι συνεργασίες πρέπει να έχουν δύο στοιχεία πέρα από την αγάπη για την τέχνη τους ή την προβολή για εμπορικούς λόγους. Την ενίσχυση των μηνυμάτων που εμπεριέχονται στην καλλιτεχνική δημιουργία καθώς και η αναζήτηση νέων δρόμων στην τέχνη. Στην δική μου πορεία ευτύχησα να έχω τέτοιες συμπράξεις στη σκηνή και ευελπιστώ και σε νέες!!
Περιγράψτε μας την μέχρι σήμερα πορεία σας στην μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Την πορεία μου στον μαγευτικό κόσμο της μουσικής θα την παρομοιάζα με ένα τρένο με διαφορετικούς προορισμούς που σταματά σε διάφορες ενδιαφέρουσες στάσεις. Το φανταστικό αυτό τρένο μου, ταξιδεύει μέρα νύχτα μέσα στην ζωή μου και κάθε στάση του είναι μια καινούργια εμπειρία τέχνης και δημιουργίας. Η χαρά μου είναι να βλέπω να επιβιβάζονται συνεχώς ολοένα και περισσότεροι νέοι επιβάτες που θέλουν να συνταξιδέψουν μαζί μου για μοιραστούν τις καλλιτεχνικές μου κατευθύνσεις και ανησυχίες. Χώρο έχει για όλους και ελευθερία να κατέβουν αν βαρεθούν ή αν θέλουν άλλο προορισμό. Εισιτήρια δεν υπάρχουν παρά μόνο ένα πολύτιμο αντίδωρο για μένα, η εμπιστοσύνη τους να διαθέσουν τον χρόνο τους να τους ταξιδέψω με την μουσική μου. Τα ταξίδια μου αυτά είχαν και έχουν δυσκολίες, όμως κάθε φορά η ανταμοιβή μου είναι ανεκτίμητη να φτάνω σε νέους δημιουργικούς κόσμους. Ο κάθε καλλιτέχνης είτε δημιουργεί είτε εκφράζεται μέσα από την τέχνη είναι ένας υπερβατικός εξερευνητής. Συνήθως τα τρένα αυτά ευτυχώς συνεχίζουν να ταξιδεύουν αέναα μέσα στο χρόνο χωρίς να χρειάζονται πια την φυσική παρουσία των δημιουργών τους…Σε κάποια από αυτά, εκτός από το δικό μου ταξιδεύω και εγω συχνά από περιέργεια να ανακαλύψω νεους κόσμους ή γιατί μου αρέσουν κάποιοι αγαπημένοι προορισμοί! Οι επιρροές μου είναι πιστεύω πολλές με όλα τα είδη της μουσικής και τα ηχοχρώματα να με γεμίζουν με την έμπνευση που χρειάζομαι για να εκφράζω με την τέχνη μου τα συναισθήματα μου. Για μένα δεν υπάρχουν αρνητικές ή θετικές επιρροές. Το καλό εύκολα μπορεί να γίνει κακό και το κακό μπορεί να γίνει καλό. Όλα μπαίνουν σε μια υποκειμενική ματιά σε ένα φίλτρο που ο καθένας μας διαμορφώνει με τις εμπειρίες και τη γνώση του παρελθόντος και με την προσωπική αναζήτησή του. Στο τέλος κάτω από αυτές τις προυποθέσεις νιώθω ότι όλες οι επιρροές αυτές συγκλίνουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα για τα έργα μου.
Ποια είναι η άποψή σας για τα μουσικά τάλεντ σόου; Δεν είμαι αρνητικός με τα τάλεντ σόου κυρίως για εμπειρία και ισως για κάποια περιστασιακή προβολή. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση και ίσως μια εκμετάλλευση για τα παιδιά αυτά, τα οποία ευελπιστούν να δημιουργήσουν ένα καλύτερο δρόμο για να προβάλλουν το ταλέντο τους. Τα παρακολουθώ με ενδιαφέρον και βλέπω εξαιρετικούς ταλαντούχους ανθρώπους να χάνονται στην πορεία και άλλους με λιγοστές δυνατότητες να απορεις πως κάνουν καριέρα. Η προβολή τους μέσα από αυτά μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά παράλληλα μπορεί να τους οδηγήσει μακριά από το στόχο τους και τα όνειρα τους. Βέβαια αναφέρομαι πάντα στα ταλαντούχα παιδιά που με πολύ δουλειά θα έχουν μέλλον ανεξάρτητα από την επιτυχία τους ή όχι σε ένα τέτοιο ψυχαγωγικό show. Εκείνο όμως που με στεναχωρεί είναι η ευκολία κυρίως με την κατεύθυνση της οικογένειας και φίλων, να συμμετέχουν σε αυτά νέα παιδιά χώρις να αντιλαμβάνονται ότι το να νομιζεις ότι τραγουδάς καλά επειδή σε επεφημούν οι δικοί σου ή να παίζεις ένα μουσικό όργανο για χόμπι δεν σου δίνει το χρίσμα του καλλιτέχνη και του βιοπορισμού. Η επιλογή της ζωής του καλλιτέχνη δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα ούτε εγγυάτε κάποιον εύκολο πλουτισμό με δόξα. Έχει άπειρες θυσίες, αμέτρητες ώρες μελέτης, υπομονής και επιμονής, πόνου και δακρύων για να σβήσεις την φλόγα του πάθους για να εκφραστείς μέσα από αυτήν. Ένα πάθος που δεν βασίζεται στο να κανεις χρήματα ή να αποκτήσεις δόξα. Αυτά πρέπει απλά να το αποτέλεσμα της αγάπης του κόσμου αν είναι τυχερός ο καλλιτέχνης να το βιώσει όσο είναι στην ζωή. Αυτό είναι το λάθος μήνυμα που περνούν αυτά τα Talent Show και κυρίως να μην ισοπεδώνουν την αξία της τέχνης και των ανθρώπων της.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Εκείνο που θα ήθελα να κάνω σαν δημιουργός θα ήταν η δυνατότητα να γράφω μουσική για ταινίες. Έχω γράψει μουσική για πολλά ντοκιμαντέρ και θεατρικές παραστάσεις αλλά σίγουρα το να γράψεις μουσική για μία κινηματογραφική ταινία είναι κάτι διαφορετικό, μια πρωτόγνωρη εμπειρία και μια καλλιτεχνική δημιουργία που θα ήθελα να βιώσω, αφού η μουσική κινηματογράφου αποτελεί την μεγάλη μου αγάπη και είναι η βασική επιρροή στο συνθετικό μου έργο. Μέχρι όμως να γίνει αυτό δημιουργώ τα δικά μου soundtrack στα έργα μου, τις δικές μου φανταστικές ταινίες που παρουσιάζω στο κοινό όλα αυτά τα χρόνια όπως το Terra Olympia, Το Μυστικό Τραγούδι του Κάστρου κ.α.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία είναι πολυτέλεια η ανάγκη; Η μουσική παιδεία στην Ελλάδα είχε και θα έχει το περίβλημα δυστυχώς της πολυτελείας και όχι της ανάγκης. Αυτή η θεωρία έγινε πια πράξη μέσα στην δεκαετή κρίση που περνά η χώρα μας όπου πολλές οικογένειες επέλεξαν να σταματήσουν τις μουσικές σπουδές των παιδιών τους για να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Δεν φταίει όμως η οικογένεια, αλλά πιστεύω την μεγάλη ευθύνη την έχει η πολιτεία που χρόνια τώρα υποτιμά τα θέματα της Μουσικης Παιδείας και εν γένει του πολιτισμού. Ακόμα και αυτός ο εξαιρετικός θεσμός των μουσικών σχολείων υποτιμήθηκε θα έλεγα άδικα. Γνωρίζετε ότι υπάρχουν μουσικά σχολεία στην επαρχία που τα παιδιά είναι σε κοντέινερ. Τα δημοτικά ωδεία και τα μικρότερα ωδεία που βρίσκονται στην περιφέρεια με πολύ κόπο συντηρούνται και οι καθηγητές τους βιοπορίζονται δύσκολα. Οι παροχές που δίνονται στα παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν μουσική είναι ελάχιστες πολλές φορές. Η μουσική αντιμετωπίζεται ως χόμπι και όχι ως μέρος της συνολικότερης παιδείας όπως την αντιμετώπισαν δηλαδή οι πρόγονοι μας οι αρχαίοι έλληνες. Η απαξίωση της πολλές φορές στην κοινωνία και δικαίως με τη φράση «βιολιτζής θα γίνεις» είναι κάτι που δηλώνει ότι η εκάστοτε πολιτειακή εξουσία την μουσική και συνολικά τον ελληνικό πολιτισμό την έχει μόνο για περιστασιακή προβολή και για την πολιτική εκμετάλλευση της, χωρίς να δίνει τις προϋποθέσεις να μπορούν να επιβιώνουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτήν. Εκείνο δε που με στεναχωρεί ακόμα περισσότερο είναι ότι ακόμα και σήμερα ο πολιτισμός και η μουσική βρίσκονται πολύ πίσω στους σχεδιασμούς της ανάπτυξης και προβολής της χώρας μας. Ευελπιστώ και θέλω πραγματικά καλοπροαίρετα να πιστεύω ότι το υπουργείο πολιτισμού θα δώσει τις προοπτικές και τις δραστικές λύσεις που απαιτούνται ώστε να πάρει και η μουσική παιδεία την θέση που δικαιούται μέσα στο εκπαιδευτικό κοινωνικό γίγνεσθαι. Η μουσική είναι αναγκαία στην παιδεία μας δίνει ωφέλη που κουβαλά ο άνθρωπος μέχρι το πέρας της ζωής του.
Υπάρχουν έλληνες μουσικοί με αξιόλογη μουσική Κατάρτιση και γνώση; Σαν χώρα θα πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι πραγματικά για όλους αυτούς τους καλλιτέχνες και τους μουσικούς που μας κάνουν περήφανους σε ολόκληρο τον κόσμο όχι μόνο με το ταλέντο τους αλλά και με την εξαιρετική τους γνώση και κατάρτιση στην μουσική και με το πάθος τους. Με σπουδές και βραβεία στο εξωτερικό προσπαθούν και εδώ στην Ελλάδα να μεταλαμπαδεύσουν την πολύτιμη γνώση τους και την τέχνη τους τόσο στο κοινό όσο και στους νέους ανθρώπους που θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο τους. Είμαι πολύ χαρούμενος που πολλές φορές συνεργαστήκα με τέτοιους καλλιτέχνες. Ερμήνευσαν τα έργα μου και συνεχίζω μαζί τους αυτό το πανέμορφο ταξίδι στη μουσική. Όμως θα ήθελα να αναφερθώ και σε άλλους καλλιτέχνες εξαιρετικά ταλαντούχους που δεν έχουν την λόγια κατάρτιση στην μουσική αλλά το υπέροχο ταλέντο τους πραγματικά επισκιάζει κάθε τέτοιου είδους γνώση. Καλλιτέχνες και μουσικοί που σε μαγεύουν με κάθε τους νότα! Θα μου επιτρέψετε να υποκλιθώ μπροστά τους και να τους σέβομαι πολλές φορές περισσότερο από άλλους που έχουν την τέλεια μουσική κατάρτιση. Στην τέχνη μετρά κατά την γνώμη μου η αλήθεια στην έκφραση και την αισθητική ως τελικό αποτέλεσμα που βγαίνει μέσα από την διαρκή αναζήτησή των ήχων και εμβάνθυση των μυνημάτων του κάθε έργου, εκ μέρους του μουσικού. Η μουσική παιδεία δίνει κάποιες απαντήσεις στον δρόμο αυτό αλλά δεν αρκεί μόνη της.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αναμένω σε πολύ λίγο διάστημα να εκδοθούν 3 νέα cd που λόγω της πανδημίας αναβλήθηκε η έκδοση τους. «Το ταξιδάκι» που περιέχει μελοποιημένα ποιήματα του Αντώνη Σαμαράκη κι άλλα παιδικά μου τραγούδια με γνωστούς καλλιτέχνες, σε ποίηση Αλέξανδρου Παπαδιαμαντη, Κωστή Παλαμά, Βασίλη Κουρή, Τάκη Χρυσούλη, Δημήτρη Ρουμπάνη, Μαιρης Βούκανου, Εφης Παναγοπούλου σε παραγωγή του Δήμου Αργυρούπολης – Ελληνικού, το «Terra Olympia» ένα ορχηστρικό έργο από την ομώνυμη οπτικοακουστική μου παράσταση και ετοιμάζω το νέο cd της νέας ταλαντούχας Άντας Αθανασοπούλου με τίτλο «Μυστικό τραγούδι» με νέα τραγούδια και εξαιρετικές συνεργασίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η περίοδος της καραντίνας μου έδωσε την ευκαιρία να ολοκληρώσω το νέο μου μιούζικαλ με τίτλο «Ελπίδα-Hope» βασισμένο στο βιβλίο της Μαιρης Βούκανου και αναφέρεται στην αληθινή ερωτική ιστορία των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική αρχές του 1900.
Βιογραφικό Ο Γιώργος Βούκανος, Μουσικοσυνθέτης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Σπούδασε Βυζαντινή Μουσική, Μονωδία, Πιάνο και θεωρητικά στα Ωδεία Εθνικό, Απολλώνιο, Ελληνικό και αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών. Παράλληλα ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα «Η Αισθητική της Μουσικής Δημιουργίας μέσα από την Ψηφιακή Τεχνολογία». Έργα του έχουν ερμηνεύσει Ορχήστρες και καλλιτέχνες σε ολόκληρο τον κόσμο και έχουν μεταδοθεί από Διεθνή Μ.Μ.Ε. σε χώρες όπως Αμερική, Ελβετία, Ιρλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Κύπρος, Ινδία, Ρωσία, Ουκρανία, Σερβία, Τουρκία, κ.α. Έχουν κυκλοφορήσει 47 Cd & DVD με έργα του. Το 2017 τιμήθηκε για το έργο του στον πολιτισμό από τον Δήμο Ήλιδας, και το 2015 έλαβε το 1ο Βραβείο από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα I.C.E. για την θεματική ιδέα του και επιτυχημένη εκτέλεσή της με τίτλο «Το Ταξίδι των Ηρώων στην πόλη της Ιεράς Εκεχειρίας».
Έχει συνθέσει: Συμφωνικά Έργα, Όπερες Δωματίου, Λυρικούς Κύκλους Τραγουδιών, Παραδοσιακή Έντεχνη Μουσική, Χορωδιακά έργα και New Age / Ambient Μουσική. Έχει μελοποιήσει μεγάλους Έλληνες και Ευρωπαίους Ποιητές όπως Κωστή Παλαμά, Αντώνη Σαμαράκη, Lord Byron, John Boylle O Reily, Fernando Pessoa κ.α., συγγραφείς όπως Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Μενέλαο Λουντέμη κ.α. Έχει γράψει μουσική για Τραγωδίες, Θέατρο, Παιδικές Παραστάσεις, Μουσικές Παραστάσεις, Musical. Στα πρώτα του μουσικά βήματα, ασχολήθηκε με μουσικές παραγωγές στο ραδιόφωνο και με τη δημιουργία μουσικής στο χώρο της διαφήμισης ενώ έχει πραγματοποιήσει πάνω από 100 sold out συναυλίες και συνεργασίες με διάσημους καλλιτέχνες και Ορχήστες να ερμηνεύουν έργα του στην Ελλάδα, σε μεγάλους συναυλιακούς χώρους όπως του Ηρώδειου, του Μέγαρου Μουσικής Αθηνών, του Μέγαρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κ.α. Έχει γράψει μουσική για ντοκιμαντέρ και σειρές για την ελληνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο, καθώς επίσης συνεργάστηκε με το Γερμανικό Κρατικό Κανάλι ARD το 2004 για το Olympic Show με την Vicky Leandros καθώς και με την DW. Από το 2015 έως σήμερα συνεργάζεται με το Κρατικό Ελβετικό Κανάλι RSI όπου έκανε μουσική για 12 mini Documentaries.
