Το www.polismagazino.gr, και το polisfreepress λόγω των τελευταίων εξελίξεων στον χώρο του πολιτισμού με αφορμή το νέο lockdown μίλησε με έναν σημαντικό εκπρόσωπο του θεάτρου μας, τον γνωστό Ηθοποιό και Σκηνοθέτη κ. Γιώργο Βούλγαρη.
Ξαναβιώνουμε λόγω πανδημίας ένα γενικευμένο Lockdown. Τι πιστεύετε ότι μας οδήγησε σε αυτό; Ο ιός παραμένει σε έξαρση και παρά την τεράστια πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας, δεν κατέστη δυνατή μέχρι και τώρα η αποτελεσματική αντιμετώπισή του.
Το 1920 η ανθρωπότητα αντιμετώπισε έναν παρόμοιο ιό, γνωστό ως “ιός της ισπανικής γρίπης”. Προσθέτοντας 40 εκατ. και πλέον στα θύματά του. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν αντιβιοτικά και αντιϊκά φάρμακα και η ανυπαρξία υγειονομικών συστημάτων περίθαλψης, οδήγησε στην αντιμετώπιση του ιού με τα ίδια ακριβώς προληπτικά μέτρα προστασίας και φύλαξης που εφαρμόζονται και σήμερα (μάσκες, κοινωνική αποστασιοποίηση κλπ). Δυστυχώς, ο ανθρώπινος πολιτισμός στην εξέλιξή του λησμόνησε παντελώς τις συνέπειες του ιού του περασμένου αιώνα.
Οι αποκαλούμενες σύγχρονες κοινωνίες επένδυσαν κατά προτεραιότητα στην πολεμική βιομηχανία, στην ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας, ξεχνώντας ότι η ανθρώπινη ζωή υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη και είναι το πολυτιμότερο αγαθό, το οποίο χρειάζεται να υποστηριχθεί και να βελτιωθεί μέσα από τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων υγείας και παιδείας αγνοώντας την ίδια τη Φύση, με συνεχείς και συστηματικές καταστροφές της πανίδας και της χλωρίδας, στο όνομα της δήθεν ανθρώπινης προόδου.
Ξεκινώντας από αυτό το γενικό πλάισιο και περιορίζοντάς το σε τοπικό επίπεδο σε ό,τι αφορά τις κινήσεις της τρέχουσας κυβέρνησης, αποδεικνύεται ότι η ζυγαριά έγειρε στα οικονομικά συμφέροντά της με αποτέλεσμα να γίνουν βεβιασμένες και αψυχολόγητες κινήσεις, αδιαφορώντας για τα μέτρα που πρότειναν επιστήμονες, υγειονομικοί, σωματεία, μαζικοί φορείς, όταν γνώριζε ότι έρχεται το δεύτερο κύμα. Αντί να πάρει αυτά τα μέτρα, όλους αυτούς τους μήνες πορεύτηκε αποκλειστικά με την επίκληση της ατομικής ευθύνης με τον πιο άκομψο και χειριστικό τρόπο.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Το οικονομικό κραχ στο θέατρο (και γενικά στον πολιτισμό) είναι δυστυχώς μία πραγματικότητα. Kαι δυστυχώς, απεδείχθη με τον πιο άχαρο και σκληρό τρόπο, με την καθολική και ουσιαστική έλλειψη μέριμνας των κυβερνώντων έναντι όλου του καλλιτεχνικού κόσμου και όσων εργάζονται σε αυτόν τον τομέα θεωρώντας ότι απλά κάνουμε το χόμπι μας.
Πρόκειται για μια κρίση άνευ προηγουμένου που, αν δεν υπάρξει ουσιαστική και όχι μεροληπτική κρατική στήριξη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Το Υπουργείο Πολιτισμού παραμένει ακόμα και τώρα θεατής σε αυτή την καταστροφική συνθήκη.
Σίγουρα η ζωή µας δεν θα είναι όπως πριν, η κατάσταση αυτή θα αφήσει πολλές πληγές που θα πρέπει µόνοι µας να επουλώσουµε.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Θα σας παραπέμψω σε ένα στίχο του Οδυσσέα Ελύτη «Όπως σε ξέρει μια αγκαλιά κανένας δε σε ξέρει.»
Καμία πανδημία, κανένας ιός δεν θα μπορέσει να στερήσει την ανάγκη της ανθρώπινης φύσης μας για επαφή.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Ένα από τα κύρια συναισθήματα που βιώνουμε αυτήν την περίοδο είναι ο φόβος. Η πανδημία έφερε τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την θνητότητά του, κάτι που η καθημερινή και έντονη ζωή την απέσυρε από την σκέψη όλων μας. Όμως η έννοια της θνητότητας ήταν και είναι πάντα εκεί και τώρα συνυπάρχει μαζί με την άνθρωπινη φύση μας.. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα. Είμαστε όμως ικανοί να αντιληφθούμε και να ελέγξουμε τον τρόπο σκέψης και τις πράξεις μας. Οφείλουμε όμως σε αυτή την κατάσταση που βιώνουμε να ενημερωνόμαστε σωστά από έγκυρα μέσα και να αποφύγουμε την υπερβολική έκθεση σε άσκοπη και «τρομολαγνική» ενημέρωση.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Δεν είναι το φορτίο που σε συνθλίβει. Είναι ο τρόπος που το κουβαλάς. Η ζωή έγινε απίστευτα καλύτερη από τότε πού σταμάτησα να την παίρνω στα σόβαρα. Εχω αρχίσει να εκπαιδεύω τον εαυτό μου τα τελευταία χρόνια να ανταποκρίνομαι.
Οχι να «αντιδρώ».
Το μέτρο της μάσκας πιστεύετε ότι είναι παροδικό ή ήρθε και θα μείνει; Η μάσκα ήρθε και θα μείνει επί μακρόν. Όλοι το νιώθουμε κάτα βάθος ότι θα πάρει αρκετό χρόνο μέχρι η κανονικότητα με το τρόπο που την αντιλαμβανόμασταν εώς και λίγο καιρό πριν δεν θα επιστρέψει άμεσα.
Τι σας θυμώνει στην Ελλάδα της πανδημίας; Η αντίληψη που έχουμε ως λαός ότι για την πηγή όλων σχεδόν των προβλημάτων που ταλανίζουν την χώρα, είτε αυτά είναι ζητήματα καθημερινότητας είτε θέματα μεγαλύτερης εμβέλειας οφείλονται στην ελληνική νοοτροπία.
Εκφράσεις του τύπου «αν δεν αλλάξει μυαλά ο Έλληνας», ότι είναι θέμα «παιδείας που δεν έχουμε)» «έτσι ήταν πάντα ο Έλληνας» «Κουτοπόνηροι , βλάχοι ωχαδελφιστές, συντεχνιακή, ρουφιανίστικη» κλπ με θλίβουν αφάνταστα.
Το σύνδρομο “νίπτω τας χείρας μου” δεν βοήθησε ποτέ στην εξέλικτική πορεία ενός λαού.
Κλείνοντας θα θέλατε να δώσετε ένα μύνημα στους αναγνώστες του polismagazino; Η ζωή δεν είναι τέλεια. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα γίνει. Το κυνήγι της «τέλειας» ζωής είναι άσκοπο και ατέρμονο.
Στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και ό,τι έχουμε σήμερα μπορεί να μην ύπαρχει αύριο. Να είμαστε λοιπόν ευγνώμων για όλα αυτά που έχουμε.. Θα καταλήξουμε να έχουμε περισσότερα.
Μείνετε ασφαλείς.
