Γιατί αυτοκτόνησε ο Λευτέρης Βουρνάς;

Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης

Διάβασα πολλά άρθρα, συνεντεύξεις, μίλησα με παλιούς ηθοποιούς, μέχρι και σε ένα φίλο ψυχολόγο κατέφυγα μπας και βγάλω άκρη. Η περίπτωση του Λευτέρη Βουρνά είναι περίεργη και περίπλοκη. Για να καταλήξει ένας νέος και διάσημος άνθρωπος στην αυτοκτονία, πρέπει να έπαιξαν ρόλο ένα σωρό παιδικά τραύματα και κατάλοιπα.

Ο Λευτέρης Βουρνάς δεν τα είχε βρει με τον εαυτό του, δεν είχε λύσει τα προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί από την παιδική του ηλικία, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα «θέλω» του και τις ιδιαιτερότητες του. Ήταν παιδί με προβληματική ζωή, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και χωρίς να μπορέσει ποτέ να αποφασίσει αν του αρέσουν οι άντρες ή οι γυναίκες. Μέσα στο κεφάλι του επικρατούσε ένα χάος. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα, μέσα στην κατοχή, από τη Νίκη Θεοτοκάτου και τον Γιάννη Βουρνά. Στην τρυφερή ηλικία των 2 χρόνων ο ψυχισμός του δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα όταν χάνει τη μητέρα του και απομένει με την αδελφή και τον πατέρα του. Δυστυχώς όμως, ακολούθησε και δεύτερο “χτύπημα” όταν και ο πατέρας του αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό, στην Τασκένδη, ως πολιτικός πρόσφυγας λόγω του εμφύλιου πολέμου. Ο μικρός Λευτέρης αποχωρίζεται την αδελφή του και υιοθετείται από την Αθηνά Καγκελάρη, αδελφή της γιαγιάς του. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, οικονομικά ευκατάστατη, αλλά που ποτέ δεν κάλυψε τα συναισθηματικά κενά του μικρού αγοριού και που δεν ήξερε τον τρόπο να τον μεγαλώσει. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως όταν έκανε αταξίες ή δεν έτρωγε το φαγητό του, του έλεγε: “φάε αλλιώς θα σε στείλω στο αναμορφωτήριο”.

Από νεαρή ηλικία έδειξε ότι έχει κλίση στην υποκριτική και εντελώς τυχαία στα 17 του εμφανίστηκε δίπλα στην Ειρήνη Παππά και τον Ανδρέα Μπαρκουλη στην ταινία “Μπουμπουλίνα”. Ξετρελάθηκε από την εμπειρία κι’ έτσι αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή Σταυράκου. Ως σπουδαστής έπαιξε πολύ μικρούς ρόλους- σχεδόν κομπάρσος – σε αρκετές ταινίες, ενώ στο δεύτερο έτος της σχολής έκανε και την πρώτη εμφάνιση στο θέατρο, στην παράσταση «Κόκκινα Φανάρια» (1962). Μια θρυλική παράσταση που παίχτηκε για τρεις σεζόν.

Μην έχοντας κάποιον άνθρωπο να τον συμβουλεύει έπαιζε παντού. Από ταινίες φουστανέλα, μέχρι μελό, ιστορικά, ψιλό-πορνό, κωμωδίες… ότι να ‘ναι! Απ’ την εποχή που μπήκε στην Φίνος Φιλμ τα πράγματα αρχίζουν να φτιάχνουν και του δίνουν ρόλους που του ταιριάζουν. Συνήθως ζεν πρεμιέ αλλά και πιο απαιτητικούς (παράνομους, αλήτες, καθάρματα κτλ.). Έπαιξε σε 32 κινηματογραφικές ταινίες, με τελευταία «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται», που ήταν και η τελευταία παραγωγή της Φίνος Φιλμ το 1977.

Όλα αυτά τα χρόνια ο Λευτέρης Βουρνάς δε σταματά να ψάχνει απεγνωσμένα μέσω διαφόρων οργανισμών τον πατέρα του στη Ρωσία. Τον βρήκε και όταν τον Απρίλιο του 1975 ήρθε στην Ελλάδα, συναντήθηκαν. Ο πατέρας του είχε παντρευτεί ξανά και είχε αποκτήσει ακόμα ένα παιδί. Η διαμονή του στην Ελλάδα ήταν ολιγόωρη και δεν πρόλαβαν να απαντηθούν ερωτήματα που βασάνιζαν το μυαλό του για χρόνια.