Γιάννης Στεμπίλης

“Vintage” ομαδική έκθεση στην ArteVisione

Ένα από τα πλεονεκτήματα της μεταπρωτοπορίας, όπως συμβατικά ορίζεται η σύγχρονη εποχή, είναι το pastiche, το συνονθύλευμα, δηλαδή, παλαιότερων μοτίβων, που απενεχοποιημένα επανέρχονται και εκλεκτικά σταχυολογούνται, στο πλαίσιο του μορφοπλαστικού πλουραλισμού ως εικαστικού ζητούμενου.

Ο νόστος, λοιπόν, για την παράδοση- ως πρόκριμα της μετανεωτερικότητας -είναι εκείνος που ουσιαστικά νομιμοποιεί την αισθητική του vintage σε όλο το φάσμα του υλικού πολιτισμού, από την αρχιτεκτονική και την υψηλή τέχνη, έως τη μόδα, το styling και το interior design. Ό,τι παλιό δεν είναι απαραίτητα μουσειακό, απαρχαιωμένο, καταδικασμένο νομοτελειακά στην αποσύνθεση, αλλά ξεφεύγει από την εντροπία του και καρμικά μετεμψυχώνεται, φέροντας πάντα κάτι ιερό από το ήθος και την ακεραιότητα του παρελθόντος, που πάντοτε, αυτόματα σχεδόν, ταυτίζεται με το ανόθευτο της γλαυκής μας θύμησης.

“Μόνο ο χρόνος, άλλωστε, καθαγιάζει” όπως έγραφε ο Baudelaire.

Χορηγός επικοινωνίας το πολιτιστικό και κοινωνικό site polismagazino.gr

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ – Γιάννης Στεμπίλης

Γεννηθηκα στην Αθηνα το 1968.
Παντα με θυμαμαι να εχω καποιου ειδους σχεση με την τεχνη. Ειτε ως
μουσικος σε διαφορα συγκροτηματα στα χρονια της εφηβειας, ειτε στη
συνεχεια από το 1986 και για τρεις δεκαετιες, ως σχεδιαστης κοσμηματων.
Εδώ και μερικα χρονια παντρεψα τις τεχνικες μου ικανοτητες στην
κατεργασια των μεταλλων με το ορμεμφυτο ενδιαφερον μου για τις
εφαρμοσμενες και εικαστικες τεχνες.

Ετσι εξαιτιας αυτου του υβριδιου
δεξιοτητων (κοσμημα- ζωγραφικη- γλυπτικη- χαρακτικη) προεκυψε σαν αποτελεσμα μια δικη μου τεχνικη με εργα σκαλισμενα και διαμορφωμενα πανω σε μεταλλα που συχνα κανουν φιλότιμες προσπαθειες να ξεφυγουν από το τελαρο και να διεκδικησουν τον τρισδιαστατο χωρο.
Εχω λαβει μερος σε δεκαδες εκθεσεις κοσμηματων και εικαστικες.
Εχω εκπροσωπησει την Ελλαδα στη Biennale νεων καλλιτεχνων της Ευρωπης στη Λισαβωνα το 1994- Lisboa 94, καθως και φετος τον Ιουλιο εχω επιλεγει να συμμετασχω στη Biennale του Λονδινου.

Λιγα λογια για την εκθεση.
Vintage, ένα αποθετηριο από μνημες, μια συλλογη από ερεθισματα μιας αλλης εποχης. Ετσι λοιπον σαν ενας αέναος παλιμπαιδας, βρηκα ευκαιρια και προσφορο εδαφος για να πουν ένα φτου και βγαινω δυο εργα μου, σε μια εκθεση  με μια ακαθοριστη μυρωδια  αναμνησεων χωρις κατ’ αναγκη λογικη αλληλουχια, που δεν περιγραφεται με λεξεις, αλλα απλα νιωθεται.

Γιάννης Στεμπίλης

V for Vintage. Ένας φόρος τιμής σε αφηγήματα που ενεργοποιούν οικειοποιητικούς μηχανισμούς στα ξεκούρδιστα κυτία του υποσυνείδητου. Αποκτήματα, κάποτε χρηστικά ή αγαπημένα, τυπωμένα σε ξεθωριασμένο κλικ πολαρόιντ, ενεργήματα μνήμης που στροβιλίζονται σε position arabesque υπό το οξειδωμένο ηχόχρωμα μιας γραναρισμένης σονάτας του Bramhs. Κάθε τι υλικό και άυλο που παρέρχεται και ανακαλείται ως υπόμνηση, ξορκίζοντας σαν πηγή παραμυθίας την απώλεια. Η ηδυπαθής έκφραση ενός art nouveau μοντέλου σε cart postale της εποχής, που περνά μέσα από το instantane στην αθανασία, όπως, αντίστοιχα, πιο ανεπιτήδευτα, τα αμήχανα βλέμματα στα πρόσωπα των καλεσμένων σε οπτικό τεκμήριο μιας οικογενειακής γιορτής. Η βελούδινη ταπετσαρία ενός βιενέζικου καναπέ με ξυλόγλυπτο ερεισίνωτο, ένα πορσελάνινο λαβομάνο, φαγωμένοι καβάλοι από κοτλέ παντελόνια, ίσως μια ντισκομπάλα ή μια συλλογή από αυτοκόλλητα panini με τους ήρωες μιας σαπουνόπερας των 80s, η μυρωδιά ακόμα αγιοκλήματος και γιασεμιού σε κάποιο θερινό σινεμά με ασπρόμαυρη προβολή και παγωμένη γκαζόζα ανά χείρας. Θραύσματα μνήμης που ίσως να μυρίζουν ναφθαλίνη, σκονισμένα σε μιαν αποθήκη, στοιβαγμένα δίπλα σε έναν κάδο ανακύκλωσης, εκλεκτικά όμως, όσο και παράδοξα, ενοποιημένα με το παρόν. Ένα memory boom σε αντικείμενα αταίριαστα, υβριδικά, ετερογενή, που επανέρχονται στο παρόν σαν οφθαλμαπάτη, αναμοχλεύονται σαν χωροχρονικό απείκασμα στη χρονομηχανή του Προύστ και αναπόδραστα, αναβαπτίζονται.

Vintage, λοιπόν. Ηomage σε μία συναισθησία ηδονικά χτισμένη από τα λάφυρα του παρελθόντος, το άλμα πάνω από τη φθορά στην άνιση αναζήτηση του χαμένου μας χρόνου, την οποία η παρούσα εικαστική έκθεση εντέλλεται να εικονοποιήσει. ..

Ευαγγελία Θ. Καϊράκη
ΜΑ Ιστορίας Τέχνης – Μέλος της ΕΕΙΤ

ArteVisione
5 Πηλίου, πλ. Κολιάτσου 112 55 Αθήνα Δευτερα Τετάρτη 12:00-16:00
Τρίτη Πέμπτη 15:30-20:00
Παρασκευή 16:00-20:00
Σάββατο Κυριακή κλειστά
ή κατόπιν ραντεβού