“Η αναζήτηση ή και εκμαίευση αποδοχής δεν μπορεί να είναι κριτήριο. Απεναντίας αποτελεί συχνά τροχοπέδη και αποσπά την προσοχή του δημιουργού ή του ερμηνευτή. Η ευρύτερη αποδοχή ενός έργου ή ερμηνείας είναι επιθυμητή εάν και εφόσον δεν επιδρά στην πρόθεση για ειλικρινή δημιουργία. Δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Η καταγωγή φτωχή. Η μουσική, πολυτέλεια. Παρ’ όλα αυτά ο πατέρας μου αγόρασε και εγκατέστησε για τις μοναχικές του εργατοώρες στο φορτηγό αυτοκίνητό του ένα μαγνητόφωνο που προοριζόταν για οικιακή χρήση. Η μαγνητοταινία ήταν μία. Στην μια πλευρά Τσιτσάνης και λίγα λαϊκά της εποχής (‘60), στην άλλη δημοτικά με τα ηπειρώτικα του Μπέλλου. Το καλοκαιράκι τον περιμέναμε, πότε εγώ πότε ο αδερφός μου, πότε και οι δυο μαζί, στον δρόμο του Πανοράματος για να του δώσουμε το κολατσιό του. Αρκετές φορές κάναμε τη βόλτα μαζί του μέχρι τα λατομεία του Χορτιάτη ή ακόμη και τον Γαλλικό ποταμό. Ανοικοδόμηση.
Τότε ανοικοδομούσα και εγώ τις πρώτες μου μουσικές εντυπώσεις κάπου εκεί ανάμεσα στον μονότονο θόρυβο της ντιζελομηχανής ενός παλιού Mercedes Benz, της κυκλοφορίας αντίστοιχων οχημάτων και των μουσικών ήχων από το μαγνητόφωνο του φορτηγού αυτοκινήτου.
Μια δεύτερη και ίσως πιο καθοριστική ανάμνηση για την μουσική μου αργότερα, ήταν οι επίμονες, μονότονες “τενούτες” με glissandi σε διάστημα ημιτονίου ή το πολύ τόνου που ηχούσαν μέσα κι έξω από τα σπίτια νεκρών συγγενών. Μοιρολόγια βλάχικα από συγγενείς γύρω από τον νεκρό.
Μια τρίτη επίσης σημαντική ανάμνηση ήταν η μουσική υπόκρουση σε ασπρόμαβρα πλάνα από καραβάνια μικρασιατών προσφύγων που πρόβαλε το ΕΙΡΤ ή η ΕΡΤ. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Θαρρώ σε κάποιες εκπομπές του Φρέντυ Γερμανού.
Επρόκειτο για τον ήχο του μετέπειτα “ήρωά μου” και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Γιώργου Τσιμπίδη.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θα ήθελα έστω και μια φορά να παίξω και να τραγουδήσω με τον Νίκο Μαραγκόπουλο σε μια μετα-ρεμπετοπαρέα σε ένα ταβερνάκι. Δυστυχώς δεν γίνεται πια. Άργησα!
Επίσης θα ήθελα απλά μια φορά να δω τον Μάρκο και να του πω: “ευχαριστώ κύριε Μάρκο”.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Μικρός τραγουδούσα αυτά που δεν μπορούσα να παίξω γιατί δεν είχα μουσικό όργανο. Τραγουδούσα εισαγωγές, couplet, refrain, ακόμη και σολιστικές οργανικές μουσικές φράσεις.
Αργότερα η επίσκεψή μου σε έναν συμμαθητή μου από το Δημοτικό σχολείο της Πυλαίας ήταν μαγικά αποκαλυπτική! Έπαιζε μελωδίες σε μια “κουτσή κιθάρα” με τις δύο μπάσες χορδές (Μι και Λα) να λείπουν.
Αυτό ήθελα. Να παίζω μουσική!
Το καλοκαίρι του 1976 δούλευα σε εργοστάσιο κατασκευής κουμπιών. Το βδομαδιάτικο “πήγαινε” στο σπίτι. Οι υπερωρίες όμως μου ανήκαν. Με αυτές τις αποταμιεύσεις λοιπόν και μετά από “ιδεολογική μάχη” στο σπίτι για το αν πρέπει ένα παιδί 14 ετών να μαθαίνει μπουζούκι, η μητέρα μου κι εγώ κατεβήκαμε στο κέντρο και αγοράσαμε από του Ανθομελίδη (“επί της Εγνατίας οδού”) το πρώτο μου μουσικό όργανο.
Εξάχορδο μπουζούκι! Το πιο φτηνό. 750 δραχμές.
Τα δικά μου δεν έφταναν. Με κάλυψε η μητέρα μου για ένα μικρό ποσό που “υπελείπετο”. Θα το μετάνιωσε γιατί αυτοδιδασκόμενος την ενοχλούσα όλη μέρα. Και έγινε εκείνο το “ξύλο”, βαρκούλα που με πέρασε απέναντι στα χρόνια της εφηβείας μου.
Έγινε σκαπάνη που απεκάλυπτε το ενδότερο αληθινό είναι μου αλλά και μαζί του όλες τις ψευδείς εκφάνσεις του. Έγινε πόρτα ενός στενού τούνελ που με ενθουσιασμό “κοσμομόλ” έπρεπε να ανοίξει να γίνει διάδρομος, αίθουσα, κτίσμα, πόλη. Να γίνει ένας κόσμος.
Είχα πολύ δουλειά…
Μετά το εξάχορδο ήρθε το οκτάχορδο μπουζούκι. Αρμονίες κιθάρας. Χιώτης!
Παίζε κι ας είναι μισά. Ο Χιώτης έπαιζε Θεοδωράκη. Κι εγώ το ίδιο. Ο Θεοδωράκης μελοποιούσε Ρίτσο. Άρχισα να ακούω τον λόγο. Είμαι δέκα οκτώ ετών και παίζω σε ένα ρεμπέτικο συγκρότημα κερδίζοντας τα πρώτα μου χρήματα ενώ παράλληλα άρχισα να ανησυχώ για τις μουσικές θεωρητικές μου βάσεις. Μόλις που πάτησα στις πανελλήνιες. Θα έδινα εξετάσεις στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Με προετοίμασε μέσα σε 4-5 μήνες ο αγαπητός τίμιος φίλος μου Κώστας Σιέμπης. Πέτυχα!
Β’ τάξη ειδικό αρμονίας, άλλα υποχρεωτικά μαθήματα και όμποε το πρωί . Το βράδυ μπουζούκι. Κυρίως σε ταβέρνες με ρεμπέτικα και έντεχνα. Ανάγκη αισθητική αλλά και βιοποριστική.
Νοιάζομαι για τον κόσμο όπως όλοι οι έφηβοι και νέοι. Εκλέγομαι πρόεδρος του συλλόγου σπουδαστών του ΚΩΘ. Διαμαρτυρίες, συσκέψεις με την Υπουργό και τους “παρατρεχάμενούς της”.
Δεν φτάνει η μουσική θεωρητική βάση. Χρειάζομαι μιαν ευρύτερη! Φιλοσοφία. Θα φύγω. Θέλω να βγω εκτός της χώρας. Από τον Μάιο του 1986 έως και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου παλινδρομώ μεταξύ Ολλανδίας και Πολωνίας. Η πρώτη προσφέρει εργασία. Η δεύτερη φθηνό σοσιαλισμό. Είμαι πραγματιστής. Μένω Ολλανδία. Η μουσική σε δεύτερο πλάνο αποτελεί πια μέσον για βιοπορισμό και αποταμίευση.
Εγγράφομαι στο πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην σχολή Φιλοσοφίας. Τα βράδια σε ελληνικά εστιατόρια τρώμε τις “μουσικές σάρκες μας” παίζοντας “τουριστικά”. Έχω όμως πρόσβαση σε μουσικές βιβλιοθήκες. Ακούω πολλά και πολύ. Με σημαδεύουν, το ίδιο με την εφηβική μου “Αχάριστη” του Τσιτσάνη και το America America του Χατζιδάκι, το Requiem του Mozart από τον Riccardo Muti και το Innuendo των Queen. Η Marie Keyrouz με καθηλώνει σε ένα πάρκιγκ μέχρι να τελειώσει η ραδιοφωνική εκπομπή, υποδεικνύοντάς μου την ομορφιά της γραμμής ενώ ο πρώτος πόλεμος του κόλπου δείχνει την “Γενεαλογία της ηθικής” του Νίτσε με τον οποίο ασχολούμαι στην σχολή. “Ο άνθρωπος προτιμά να θέλει το τίποτα από το να μην θέλει καθόλου”. Κατάλαβα! Η μουσική είναι φιλοσοφία και ανάστροφα. Κατάλαβα καλύτερα. Τίμια γνώση!
Οι επιλογές μας υποστηρίζονται κυρίως από τα αισθητικά μας κριτήρια (Richard Rorty). Επιστροφή στην μουσική με συναυλίες. Το “Αμάν Αμήν” έχει εκδοθεί και με επηρεάζει. Έχει εκτεθεί ο κύριος όγκος της ψυχής του ρεμπέτικου χωρίς να αφαιρεί αλλά να αποκαλύπτει. Αν οι “Πασχαλιές μέσα από την νεκρή γη” και ο “Σκληρός Απρίλης του ‘45” φανέρωσαν τον λυρισμό του ρεμπέτικου ο κ. Σταύρος Ξαρχάκος μου υπέδειξε με το “Αμάν Αμήν” τη δύναμη αυτής της “μουσικής φάρας” που στέκεται ολόρθη μπροστά σε φυσικούς και μεταφυσικούς κόσμους.
Δημιουργώ το πρώτο μου ψηφιακό στούντιο εγγραφής ήχου. Μικρό , “άλλο μπόι κι άλλο πόδι.”
Πρώτες δημιουργίες. Ηχογραφήσεις σε καθεδρικούς ναούς, συναυλίες. Συναντώ τον Jacques Verheijen και μαζί του τον κόσμο της μουσικής του Yiddish. Ο κ. Μίκης Θεοδωράκης μου έχει στείλει επιτέλους τις πάρτες των “Λυρικών”και λέμε με τον Jacques να τα ενορχηστρώσουμε μαζί.
Η ethnic ή world music είναι στο προσκύνειο. Μουσικές του κόσμου. Ίσως ο κόσμος της μουσικής να είναι σοφότερη περιγραφή. Τα τουριστικά βράδια με επιβραδύνουν αλλά πρέπει να επιβιώνω μέχρι να ξεφύγω οριστικά. Το κατορθώνω επιστρέφοντας στην Θεσσαλονίκη. Ακούω και αφομοιώνω ανάμεσα σε άλλες μουσικές, “ανατολικά”, τον Münir Nurettin Selçuk, Νταλγκά, Εφταλία, Μπατζιανό αλλά και τον αυθεντικό Ζωρζ Πιλαλί. Προσέχω περισσότερο από πριν τον Παπασιδέρη. Αργότερα μαθαίνω από τον Αλέξη Στεφανίδη τον ήχο της αυθεντικής ποντιακής λύρας.
Εγκαθιστώμαι στην Κωνσταντινούπολη και οι άνθρωποι εδώ μου εμπιστεύονται την μουσική επένδυση κινηματογραφικών και θεατρικών έργων. Στην διάρκεια μιας ηχογράφησης γνωρίζω την σύντροφο μου και μητέρα των παιδιών μας (Αλέξανδρο – Αζάτ και Ασημούλα – Αζιζέ) Γκιορκέμ Ντεβρίμ Σαούλη (το γένος Οκτέν). Παίζει κανονάκι και τραγουδάει στις συναυλίες και τις μουσικές παραγωγές μας. Πρόκειται για θαυμάσια μουσικό, μητέρα και σύντροφο. Στάθηκα τυχερός.
Το 2007 επιστρέφει όλη η οικογένεια στην Θεσσαλονίκη όπου και συνεχίζουμε να δημιουργούμε (κυρίως μουσική).
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Σε ότι με αφορά δεν υπάρχει επιτυχία ή αποτυχία.
Υπάρχει (ή δεν υπάρχει) η ευτυχία της δημιουργίας. Η αναζήτηση ή και εκμαίευση αποδοχής δεν μπορεί να είναι κριτήριο. Απεναντίας αποτελεί συχνά τροχοπέδη και αποσπά την προσοχή του δημιουργού ή του ερμηνευτή. Η ευρύτερη αποδοχή ενός έργου ή ερμηνείας είναι επιθυμητή αν και εφόσον δεν επιδρά στην πρόθεση για ειλικρινή δημιουργία. Δεν μπορεί να αποτελεί αποτελεί αυτοσκοπό.
Η πρόταση και η ευχή για κοινωνία της δημιουργίας είναι βέβαια θεμιτή. Όπως και ο Rorty θα έλεγα πως όταν σκαρώσουμε κάτι το αφήνουμε στο τραπέζι, ειδοποιούμε όσους μπορούμε και όποιος επιθυμεί μπορεί να το “γευτεί”.
Απαντώ: δεν με τρομάζει η επι(απο-)τυχία με την έννοια της ευρύτερης αποδοχής, “ως μη οὖσαι”. Σίγουρα όμως με θλίβει η απουσία της διάθεσης για δημιουργία και συνεπώς της εσωτερικής μου γαλήνης και ευτυχίας.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Δεν μπορεί να είναι η μουσική και η δημιουργία γενικά (από ποιητή μέχρι μαραγκό) ανταγωνιστική. Εκτός αυτού δεν υπάρχουν τα αισθητικά κριτήρια σύγκρισης.
Πρόκειται για προϊόντα που “εξορύσσουν” τον φόβο και την ανασφάλεια από τις ψυχές του “κοινού” και των “διαγωνιζομένων” που με τη σειρά τους συχνά οδηγούνται στην ευτελή έκθεση και εκπόρνευση. Μόνος σκοπός είναι το οικονομικό όφελος των πραγωγών και των “επενδυτών” τέτοιων θεαμάτων.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Μια συνεργασία δεν μπορεί να είναι κατά την άποψή μου όνειρο. Αυτό προϋποθέτει θέσεις διάκρισης από την μία και εργαλειοποίηση της σχέσης από την άλλη. Ναι, εργαλειοποίηση υπάρχει και πάντα υπήρχε στις κάθε είδους σχέσεις των ανθρώπων. Είναι επιλογή και συμβιβασμός χωρίς να αποκλείονται και οι σπάνιες εκείνες ευτυχείς συμπτώσεις όπου μια συνεργασία είναι “τερπνή και ωφέλιμη”.
Θαρρώ όμως πως η συνεργασία αποτελεί συνήθως ανάγκη για μια σχέση ειλικρινούς δημιουργίας και υπαγορεύεται από αυτή. Αυτό που θα μπορούσε να ερωτηθεί καποιος είναι αν και κατά πόσο οι συνεργασίες είναι αρμονικές.
Αν λοιπόν αυτή είναι η ερώτηση, θα απαντούσα πως δεν ονειρεύομαι αλλά επιδιώκω μια αρμονική συνεργασία. Η επιτυχία αυτής της επιδίωξης προϋποθέτει τον σεβασμό και την ειλικρίνεια απέναντι στον συνεργάτη σου και στο κοινό εγχείρημα.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Πιθανά να υπάρχουν. Δεν το ξέρω. Μερικές φορές έχω απευθυνθεί σε μερικούς μάνατζερ, κυρίως για τις παραστάσεις των μουσικών συνόλων που επιμελούμαι, αλλά δεν είχα κάποια ανταπόκριση. Κατανοώ πως είναι δύσκολο για ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με την “πώληση” παραστάσεων να συνδυάσουν αυτό που τους ελκύει αισθητικά με αυτό που θα προσφέρουν ως προϊόν στους πελάτες τους. Ειδικά στην Ελλάδα όπου οι ευκαιρίες για πειραματισμούς είναι λίγες, (είτε για οικονομικούς λόγους είτε για λόγους κύκλου γνωριμιών), το περιθώριο να βοηθηθεί ένας μουσικός αλλά και γενικά ένας άνθρωπος της τέχνης είναι μικρό. Ο βιοπορισμός και η επιβίωση των μάνατζερ και των οργανώσεών τους υπαγορεύουν τις δοκιμασμένες επιλογές που προσφέρουν ασφάλεια και αποκλείουν την ανανέωση και την “επανάσταση”, μέχρι που αυτά τα δύο να διαμορφοθούν πια σε αναγκαία συνθήκη της συνέχειας. Ελπίζω να απατώμαι και θα χαρώ να με διαψεύσει η ζωή. Σε ότι αφορά όμως την παραγωγή και έκθεση της μουσικής τα πράγματα είναι περισσότερο “δημοκρατικά” αλλά και “δημαγωγικά” ταυτόχρονα.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Αυτή τη στιγμή εργάζομαι σε πολλά πεδία ταυτόχρονα.
1. Ενορχήστρωση και η επανέκδοση των “Λυρικών”.
Ο Jacques Verheijen με τον οποίο μαζί εργαζόμαστε για την υλοποίηση αυτού του έργου, έφυγε αναπάντεχα από την ζωή. Οφείλω και θέλω στην μνήμη του αγαπητού μου φίλου να το τελειώσω. Ασχολούμαι με αυτό το έργο αυτή την εποχή με στόχο την περάτωσή του το Φθινόπωρο του 2020.
2. Ένα άλλο αρκετά “βαρύ” εγχείρημα είναι η σύνθεση, παραγωγή και έκδοση της “ΕΞΟΔΟΥ”.
Πρόκειται για μουσικό έργο που αναφέρεται στην ανταλλαγή των πληθυσμών και την Μικρασιατική καταστροφή κατά τα έτη 1922-23. Είμαι στο στάδιο της παραγωγής. Ελπίζω πως μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα είναι έτοιμο.
3. Μεταγραφές για πιάνο μουσικής που έγραψα στο παρελθόν.
4. “ΛΟΥΣΤΡΟΙ”.
Τέλος, επιμελούμαι, με την συμβολή όλων των μελών του μουσικού συνόλου “Λούστροι”, τις ενορχηστρώσεις, παραγωγές και παραστάσεις του. Απολαμβάνουμε μαζί τις πρόβες μας, τα αστεία, την παρέα, την δημιουργία και φυσικά τις παραστάσεις μας. Για τις ανάγκες του συνόλου και την νομική εκπροσώπηση έχουμε ιδρύσει μια Κοινωνική Συνεταιριστική επιχείρηση με την επωνυμία East Med Arts. (www.eastmedarts.com) Επιδιώκουμε να παράγουμε και να παρουσιάσουμε μουσικοθεατρικές παραστάσεις εντός και εκτός Ελλάδος, ιού επιτρέποντος…
Θα ήθελα να αναφέρω όλους τους μουσικούς της παρέας.
Αραμπατζής Δημήτρης – μπαγιάν, μπαντονεόν
Καλτσάς Απόστολος – φωνητικά, κιθάρες
Κυρίδης Λεωνίδας – κόντρα μπάσο
Παπαδόπουλος Σπύρος – φωνητικά, μπουζούκι
Σαούλης Γιάννης – φωνητικά, μπουζούκι
Σαούλη Γκιορκέμ – Φωνητικά, Κανονάκι
Στεφανίδης Αλέξης – φωνητικά, Λύρας, κεμανέ.
Τσώνης Τάσος – Κρουστά
Βιογραφικό.
Ο Γιάννης Σαούλης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Ξεκίνησε να παίζει μπουζούκι όταν ήταν 14 χρονών. Από το 1981 έως το 1986 σπουδάζει μουσική θεωρεία και όμποε στο Κρατείο Ωδείο της Θεσσαλονίκης.
Το 1986 μετακομίζει στην Ολλανδία όπου σπουδάζει φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια της Ουρτρέχτης και του Άμστερνταμ. Παράλληλα δίνει πολλές συναυλίες στην Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και τη Γερμανία. Συμμετέχει σε πολλές ηχογραφήσεις (ειδικά με τον βαρύτονο Pieter Vis) με ελληνικό ρεπερτόριο. Το 1992, φτιάχνει τη δική του εταιρεία μουσικών παραγωγών με την επωνυμία “IAN Productions” και εργάζεται στο δικό του στούντιο ηχογραφήσεων. Το 1995, δημιουργεί το μουσικό σχήμα “Yannis Saoulis & ensemble” που δίνει συναυλίες με ρεμπέτικο, ελληνική παραδοσιακή μουσική και μικρασιάτικα τραγούδια. Κυκλοφορεί τα πρώτα του άλμπουμ και παίρνει εξαιρετικές κριτικές από τον ευρωπαϊκό τύπο για τη δουλειά του στο ρεμπέτικο αλλά και για ιδιαίτερες μουσικές συναντήσεις όπως αυτή με τον δεξιοτέχνη του εκκλησιαστικού οργάνου Martin Mans.
Το 1997, ο Γιάννης Saoulis επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη. Οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν κυρίως την σύνθεση, παραγωγή και έκδοση της δικής του μουσικής.
Επίσης, δημιουργεί ένα νέο μουσικό label με την επωνυμία «Eastern Gate» (“Ανατολική Πύλη”), με στόχο την έκδοση παραδοσιακής και έντεχνης μουσικής των πολιτισμών της Ανατολικής Μεσογείου. (www.easterngate.net)
Το 2001 ο εγκαθιστάται στην Κωνσταντινούπολη-Τουρκία και συνεργάζεται με Έλληνες και Τούρκους μουσικούς συμπεριλαμβανομένης της Philarmonic Orchestra της Μαύρης Θάλασσας με συναυλίες σε Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κύπρο, και Ιρλανδία (με τον John Sheahan των “Dubliners”).
Το ίδιο έτος έγραψε μουσική για το θέατρο της Κωνσταντινούπολης. Η μουσική του κέρδισε το βραβείο Afife Jale. (Καλύτερη Θεατρική Μουσική για το έτος 2000-2001). Έγραψε μουσική για τις ταινίες : “SON” του Levent Kirca, “Κόκκινη Πέμπτη” του Χρήστου Σιωπαχά, “Ayin karanlik yuzu” της Biket Ilhan και διάφορα ντοκιμαντέρ.
Παράλληλα παρουσίαζε μαζί με την σύντροφό του στο «Ανοικτό Ράδιο» (Açık Radyo 94.9) την εκπομπή «Ρεμπέτικο: η γέφυρα του Αιγαίου»
Το καλοκαίρι του 2007 ο Γιάννης, η σύντροφός του Gorkem Devrim Saoulis (μιά δεξιοτέχνη στο κανονάκι και τραγουδίστρια) και τα δύο τους παιδιά (Αλέξανδρος-Azat και Asimoula-Azize) εγκαθίστανται μόνιμα πια στην Θεσσαλονίκη όπου και συνεχίζουν να συνθέτουν, να παράγουν και να εκδίδουν μουσικές. Οργανώνουν και δίνουν παραστάσεις σε στην Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρο, Ρωσία, Τουρκία και αλλού με το σχήμα τους «Saoulis Ensemble».
Είναι ιδρυστικό μέλος της μουσικής ομάδας «Λούστροι» (2018) και της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ «EAST.MED.ARTS» (2019) (www.eastmedarts.com)
Δισκογραφία (Προσωπικά albums, παραγωγές)88
Souvenirs from Greece – Σουβενίρ από την Ελλάδα. Instrumentals arr. By Nikos Ignatiadis.
Giannis view of Greek music – Γιάννης άποψη της ελληνικής μουσικής. Contemporary Greek songs. Σύγχρονα Ελληνικά τραγούδια.
In Bethlehem Stad. Instrumental arrangements for bouzouki and organ recorded in Tiel Cathedral
https://www.youtube.com/watch?v=Bd77xesxgrQ
San Magemeno – Σαν Magemeno. A collection of rebetiko, songs from Asia Minor and own compositions. Μια συλλογή από ρεμπέτικα, τραγούδια από τη Μικρά Ασία και δικές του συνθέσεις
https://soundcloud.com/goldistor/sets/san-magemeno-rebetika
https://www.youtube.com/watch?v=jWrXDpSU3xQ
https://www.youtube.com/watch?v=eye5-1Rw9qM
Anatoliki Pili – Ανατολική Πύλη. Vocal and instrumental improvisations on own and others’ compositions. Φωνητικοί και οργανικοί αυτοσχεδιασμοί.
https://www.youtube.com/watch?v=XPtn_3I-Xxs
Ta Paralimnitika Ι & ΙΙ. Kyriakou Pelagia and the Mesogios ensemble – Traditional Cypriot songs. Produced by Yannis Saoulis.
Oloaspron Pezouni. Kyriakou Pelagia and the Mesogios ensemble – Traditional Cypriot songs. Produced by Yannis Saoulis. Κυριακού Πελαγία και Μεσόγειος
Kayikci – Καϊξής. Music from and inspired by the movie “Kayikci”. Μουσική από την ταινία “Kayikci
https://soundcloud.com/goldistor/sets/kaiksis
Karsi yakadan guldeste. Greek-Turkish poetry. Ελληνοτουρκική ποίηση. Music pieces composed and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/sets/karsiyakadan-guldeste-greek
SON. Soundtrack of the movie SON. SON. Soundtrack της ταινίας SON. Score composed and produced by Yannis Saoulis .
https://soundcloud.com/goldistor/sets/music-for-shows
Kalas Eortas. Greek and Greek-Cypriot Traditional Christmas songs. Ελληνικά και ελληνοκυπριακά Παραδοσιακά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Music arranged and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/2000-aivasilides?in=goldistor/sets/kalas-eortas
Γεια σου Μαστόρισσα – Κυριακού Πελαγία / Γιώργος Νταλάρας / Μιχάλης Χατζημιχαήλ. Music arranged and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/o-kosmos-oulos-tzi-an-hathei?in=goldistor/sets/geia-sou-mastorissa-1
https://soundcloud.com/goldistor/sets/geia-sou-mastorissa-1
Τραουδούμεν Κυπριακά – Μιχάλης Χατζημιχαήλ. Music arranged and produced by Yannis Saoulis
Άνθος Αμάραντον – Βασιλική Χατζηαδάμου / Μιχάλης Χατζημιχαήλ. Music arranged and produced by Yannis Saoulis
Ζιβανία και Τσαμαρέλλα – Γιάννης Σαούλης / Ζιβανία ensemble. Διπλό album με διασκευές ρεμπέτικων και δημοτικών ελληνικών τραγουδιών αλλά και μουσικά σκίτσα του Γιάννη Σαούλη. Music composed, arranged and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/sets/the-zivania-project-1
Music for Shows – Γιάννης Σαούλης. Διπλό album με συνθέσεις του Γιάννη Σαούλη για Θέατρο και κινηματογράφο. Music composed, arranged and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/son-butterflies?in=goldistor/sets/music-for-shows
Görkem – Görkem Saoulis. Δίσκος με τραγούδια από την παράδοση της Ανατολίας και το Αζερμπαϊτζάν τραγουδισμένα από την Görkem Saoulis. Music arranged and produced by Yannis Saoulis
https://soundcloud.com/goldistor/ayirilik?in=goldistor/sets/gorkem-ve-yannis
https://soundcloud.com/goldistor/sets/gorkem-ve-yannis
Προς Εκτύπωση
ΕΞΟΔΟΣ. Αφιέρωμα στην Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή. Μουσική, στίχοι Γιάννης Σαούλης συν ένα τραγούδι του Α. Δελιά αντιπροσωπευτικό της ελληνικής κοινωνίας.
https://soundcloud.com/goldistor/its-me
https://soundcloud.com/goldistor/o-ponos-toy-prezakia
Τα Λυρικά. Επανέκδοση του γνωστού κύκλου τραγουδιών των Μ. Θεοδωράκη και Τ. Λειβαδίτη εκ νέου ενορχηστρωμένα από τον Γιάννη Σαούλη και τον Jacques Verheijen.
https://soundcloud.com/goldistor/to_deilino
https://soundcloud.com/goldistor/tin-porta-strings-section
https://soundcloud.com/goldistor/03_o-ageras
